Przepis art. 23 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1998 r. stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem rezerw na pokrycie takich wierzytelności, które uprzednio na

Art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ jest wyjątkiem od zasady określonej w art. 185 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i pozwala Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu na wydanie rozstrzygnięcia reformatoryjnego jedynie wówczas, jeżeli nie ma naruszeń przepisów postępowania, które mogły mieć istotny wpływ

Autor skargi kasacyjnej całkowicie błędnie zaliczył normy z art. 200 § 1 i 192 Ordynacji podatkowej do przepisów prawa materialnego. Powołane w skardze przepisy zawarte są w rozdziale 11 Ordynacji podatkowej i dotyczą reguł postępowania dowodowego przed organem, a zatem odnoszą się do sfery proceduralnej a nie materialnoprawnej. Nie było więc podstaw do przyjęcia, że sąd administracyjny w rozpatrywanej

Zarzut naruszenia art. 200 par. 1 i art. 192 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w ramach podstawy kasacyjnej wymienionej w art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie mógłby doprowadzić do podważenia zaskarżonego wyroku, albowiem adresatem norm wynikających z przepisów

Nieterminowe złożenie zeznania podatkowego, w stanie prawnym sprzed 1 stycznia 2003 r., nie pozbawiło małżonków prawa do wspólnego opodatkowania na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./.

Wierzytelności nieściągalne oraz utworzone na ten cel rezerwy - co do zasady - nie są uznawane za koszty uzyskania przychodu. Wyjątkiem były m.in. wierzytelności, które uprzednio, na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./, zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana

Artykuł 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie służy do zwalczania ustaleń faktycznych, z którymi strona się nie zgadza. Aby przeprowadzić uzupełniający dowód z dokumentów Sąd musi powziąć wątpliwość, o której w tym przepisie mowa.

Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie przewidują podstawy w postaci "obrazy prawa materialnego polegającej na błędnej wykładni oraz niewłaściwym zastosowaniu". Zgodnie z art. 174 pkt 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi naruszenie prawa materialnego nastąpić może przez błędną jej wykładnie lub naruszenie

W sytuacji wątpliwości, co do tego czy podatnik prowadził usługi taksówkowe i czy wobec tego przysługiwało mu prawo korzystania z opodatkowania kartą podatkową w postępowaniu podatkowym ocenie powinien podlegać rodzaj działalności jaki był rzeczywiście wykonywany przez podatnika, czy był on zgodny z określonym w decyzji podatkowej oraz tożsamy z określonym we wniosku i załączonych dokumentach. Od ustaleń

Prawidłowe wskazanie podstawy kasacyjnej z art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ polega na określeniu konkretnych przepisów prawa, które zostały naruszone przez sąd, jak również sposobu ich naruszenia tzn. wskazania czy naruszenie nastąpiło przez błędną wykładnię czy też błędne zastosowanie.

Sam fakt sprzedaży samochodów po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego jest wystarczającą podstawą dla uznania za uzasadnioną sprzedaż samochodu po znacznie obniżonej cenie. W każdym takim wypadku powinno się indywidualnie oceniać wartość sprzedawanego samochodu z dnia jego zbycia z uwzględnieniem stanu technicznego, sposobu eksploatacji, a także czasu trwania leasingu. Drogę dla takiego postępowania

W sytuacji wątpliwości, co do tego czy podatnik prowadził usługi taksówkowe i czy wobec tego przysługiwało mu prawo korzystania z opodatkowania kartą podatkową w postępowaniu podatkowym ocenie powinien podlegać rodzaj działalności, jaki był rzeczywiście wykonywany przez podatnika, czy był on zgodny z określonym w decyzji podatkowej oraz tożsamy z określonym we wniosku i załączonych dokumentach. Od

Sam fakt sprzedaży samochodów po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego jest wystarczającą podstawą dla uznania za uzasadnioną sprzedaży samochodu po znacznie obniżonej cenie. W każdym takim wypadku powinno się indywidualnie oceniać wartość sprzedawanego samochodu z dnia jego zbycia z uwzględnieniem stanu technicznego, sposobu eksploatacji, a także czasu trwania leasingu. Drogę dla takiego postępowania

Zdenominowanie kredytu zaciągniętego w walucie polskiej na walutę obcą nie powoduje, że w razie zmiany kursów tych walut powstają różnice kursowe w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./.

1. Z przepisu art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm. tak samo z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm. wynika generalna zasada, że koszty poniesione w celu uzyskania przychodu można potrącać w roku podatkowym, w którym przychód związany

Podatnik prowadząc działalność gospodarczą i rejestrując ciągniki samochodowe /wytworzone we własnym zakresie w warunkach posiadania dokumentów o ponoszeniu kosztów i korzystaniu z usług obcych/ był obowiązany do określenia wartości tych środków trwałych zgodnie z brzmieniem par. 6 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości

Podatnik - osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarcza, w tym w formie spółki nie mającej osobowości prawnej, który nie miał odpowiednich kwalifikacji do nauczania praktycznego danego zawodu nie spełniał warunków do skorzystania z ulgi przewidzianej w par. 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Organ podatkowy załatwiający sprawę powinien wyczerpująco - zgodnie z wymogami ordynacji podatkowej, w szczególności z art. 122, 187, 210 § 4 tej ustawy) - rozważyć okoliczności faktyczne sprawy na tle kryteriów, o których mowa w art. 21 ust. 5 ustawy o VAT z 1993 r. Skoro powodem uchylenia przez Sąd decyzji organów podatkowych było stwierdzenie uchybień proceduralnych polegających na załatwieniu sprawy

Przepis art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ przewiduje, że Sąd rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc pod rozwagę z urzędu jedynie nieważność postępowania. Nie może zatem budzić jakichkolwiek wątpliwości stwierdzenie, że Sąd jest związany granicami skargi kasacyjnej, a więc i zarzutami w niej

Nie można w skardze kasacyjnej skutecznie stawiać zarzutu nietrafnego zastosowania prawa materialnego, gdy z jej uzasadnienia wynika, że wadliwie zostały ustalone okoliczności stanu faktycznego, bez wskazania przy tym, jakie normy postępowania naruszył sąd pierwszej instancji w procesie kontroli legalności zaskarżonych decyzji /art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed