Treści art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie można analizować w oderwaniu od treści jego punktu 9 dotyczącego darowizn. Wynika to z faktu, iż zgodnie z cytowanym art. 906 par. 2 Kc do renty ustanowionej bez wynagrodzenia stosuje się wprost przepisy o darowiźnie. Ustawodawca przyrównuje ją więc do darowizny, przy czym różnica pomiędzy

Za koszt uzyskania przychodów może być uznany tylko taki wydatek, nie wymieniony w art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, który pozostaje z uzyskiwanym przychodem w bezpośrednim związku, tj. gdy w normalnych okolicznościach poniesienie wydatku pociąga za sobą uzyskanie określonego przychodu. Prowadzenie rokowań zmierzających

Treści art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie można analizować w oderwaniu od treści jego punktu 9 dotyczącego darowizn. Wynika to z faktu, iż zgodnie z cytowanym art. 906 par. 2 Kc do renty ustanowionej bez wynagrodzenia stosuje się wprost przepisy o darowiźnie. Ustawodawca przyrównuje ją więc do darowizny, przy czym różnica pomiędzy

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tj. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu z 1996 r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodu rezerw innych niż wymienione w pkt 21, jeżeli obowiązek ich tworzenia w ciężar kosztów nie wynika z odrębnych ustaw. Te rezerwy nie mogą być utworzone na pokrycie wierzytelności, których

Na mocy art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1998 r. zasadą było, że rok podatkowy stanowi rok kalendarzowy. Nie było możliwości zamiany roku podatkowego na czas dłuższy niż dwanaście miesięcy.

1. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. /Dz.U. nr 78 poz. 483/ nie określono w sposób wyraźny zasady, iż prawo nie może działać wstecz. Mimo tego zarówno w orzecznictwie sądowym jak i doktrynie prawa powszechnie aprobowany jest pogląd, że fundamentalną zasadą państwa prawa jest zasada, iż prawo nie może działać wstecz. 2. Przepisy prawa nie powinny działać wstecz, a więc

Rodzaj działalności skarżącego nie wskazuje na to, aby zakupiony przez podatnika telewizor stanowił konieczny wydatek służący do tej działalności /handel/ i aby w sposób wymierny mógł przyczynić się do zwiększenia jego przychodów.

Przepisy art. 22 i art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ dotyczące kosztów uzyskania przychodów mają zastosowanie do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 3 tej ustawy, a więc dotyczą również źródła przychodu jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza - i to niezależnie od formy w jakiej ta działalność jest realizowana

W przypadku szacunkowego ustalenia podstawy opodatkowania, ustalenie jej wysokości ściśle, zgodnie ze stanem rzeczywistym, nie zawsze jest możliwe i z tym podatnik, który prowadzi księgi nierzetelnie, powinien się liczyć.

Zarówno raty leasingowe, jak i czynsz inicjalny oraz prowizja od umów leasingu stanowią koszty uzyskania przychodów, te ostatnie nie dotyczą tylko 1994 r. a więc winne zostać rozliczone w oparciu o art. 15 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ oraz par. 1 ust. 1 pkt 1, par. 34 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów

Korzyści płynące z art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w roku 1994 /obecnie art. 26 ust. 1 pkt 1/, przysługują tylko podatnikowi - małżonkowi płacącemu alimenty na rzecz drugiego małżonka, gdyż z jego dochodu są one płacone w wysokości oznaczonej w wyroku rozwodowym.

Wydatek poniesiony, to, w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, wydatek na budowę domu mieszkalnego, a więc zapłata za zakupiony np. materiał, instalacje, urządzenie grzewcze czy inne, wykonane roboty budowlane. Jeśli przepis wprowadził ograniczenie czasowe poniesienia takiego wydatku, aby

Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ odliczeniu od dochodu przed opodatkowaniem podlegają wydatki ponoszone przez podatnika na wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej, a nie wpłaty do jakiejkolwiek jednostki organizacyjnej biorącej udział w realizacji prac budowlanych

Wydatki osoby prawnej nie będące w okresie podatkowym jej kosztami uzyskania przychodu są elementem dochodu określanego zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106, poz. 482 ze zm./ i stanowiącego przedmiot opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 1 tej ustawy. Z powyższym skorelowane jest brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 4h cytowanej ustawy

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ma charakter kompleksowy, regulując opodatkowanie podatkiem dochodowym wszystkich /z określonymi w tej ustawie wyjątkami - por. np. art. 4/ osób fizycznych /art. 1/. Aby wprowadzić jednolitość opodatkowania uchylono nie tylko ustawy bądź niektóre ich przepisy o charakterze materialnoprawnym, z których

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ - wolne od podatku dochodowego są odszkodowania otrzymane na podstawie przepisów prawa administracyjnego, prawa cywilnego i na podstawie innych ustaw, z wyjątkiem przewidzianych w prawie pracy odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy

Nie jest rzeczą organu podatkowego uzupełnianie dokumentacji prowadzonej przez podatnika. To na podatniku spoczywa ciężar dowodu w zakresie zdarzeń gospodarczych.

Rezygnowanie Spółki z o.o. z w obrotu pieniędzmi, oddanymi w użytkowanie osobie fizycznej wpływa na obniżenie zysku Spółki z o.o. i tym na wysokość podatku dochodowego z jednoczesnym wzbogaceniem biorącej pieniądze w bezpłatne użytkowanie osoby fizycznej.

Osiągniecie przychodu z wynajmu rzeczy /nieruchomości/, nie stanowiącego przedmiotu działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług wynajmu określonych w Klasyfikacji wyrobów i usług, nie jest osiągnięciem przychodu z któregokolwiek z rodzajów działalności wymienionych w par. 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego

1. Dla ustalenia, czy istotnie zaistniał skutek powiązań między kontrahentami w postaci zaniżenia lub zawyżenia cen za wykonane świadczenia, organ podatkowy, realizując uprawnienie art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, może dokonać tych ustaleń jedynie przez porównanie cen stosowanych przez podatnika z cenami rynkowymi

Zapłata odsetek od zobowiązań, o których stanowi art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ następuje wówczas, gdy skutkiem tej czynności jest przychód w rozumieniu prawa podatkowego.

W związku z tym, iż umowy stanowią o oddaniu samochodów w bezpłatne używanie i nie ustalono w nich żadnej odpłatności na rzecz ich właścicieli za używanie pojazdów dla realizacji zadań spółki, organy podatkowe zasadnie przyjęły, iż spółka uzyskała w ten sposób świadczenia nieodpłatne, których wartość winna, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób

1. W świetle art. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma znaczenia faktyczna kontynuacja działalności gospodarczej innego podmiotu gospodarczego /podatnika/. Każdy podatnik, o którym mowa w art. 5 ustawy, niezależnie od przedmiotu i zakresu prowadzonej działalności /z zastrzeżeniem art. 9 ust. 3/, obowiązany jest