Bezskuteczność egzekucji w rozumieniu art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej oznacza sytuację, w której nie ma wątpliwości, że nie zachodzi żadna możliwość zaspokojenia egzekwowanej wierzytelności z jakiejkolwiek części majątku spółki.

Bezskuteczność egzekucji w rozumieniu art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej oznacza sytuację, w której nie ma wątpliwości, że nie zachodzi żadna możliwość zaspokojenia egzekwowanej wierzytelności z jakiejkolwiek części majątku spółki.

Zgodnie z art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej organ podatkowy, na wniosek podatnika, ogranicza pobór zaliczek na podatek, jeżeli podatnik uprawdopodobni, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu lub zysku przewidywanego na dany rok podatkowy. Przepis ten wskazuje przesłankę spełnienie, której powoduje

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może stanowić podstawy prawnej statuującej powstanie obowiązku podatkowego, czyli powstania przychodu w przypadku otrzymania przez wspólnika środków pieniężnych z tytułu częściowego wycofania wkładu (obniżenia wkładu), jako że z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż dotyczy on - pod pewnymi względami zbliżonej

Realizacji uprawienia podatnika wynikającego z art. 79 § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), tj. do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz wniosku o zwrot nadpłaty, może zostać przedłużona na zasadzie analogii legis, o okres zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, w oparciu o normę prawną wynikającą

Kwalifikacja wydatków jako kosztów uzyskania przychodów wymaga nie tylko wystąpienia konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towaru czy usługi od określonego sprzedawcy za konkretną cenę, ale również odpowiedniego udokumentowania tej operacji, potwierdzającego rzeczywiste zdarzenie gospodarcze.

1. Przez całość techniczno-użytkową w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r. poz. 1409), w brzmieniu obowiązującym przed 28 czerwca 2015 r., należy rozumieć zespół nierozerwanie powiązanych ze sobą systemów i urządzeń, które kumulatywnie służą osiągnieciu lub osiąganiu wyznaczonego celu gospodarczego, przy czym żaden z elementów takiego kompleksu

W przypadku stwierdzenia fikcyjności faktur, działanie organów podatkowych polegające na nieuznaniu tych faktur za koszty uzyskania przychodu jest prawidłowe i nie narusza zarówno przepisów prawa materialnego, jak i konstytucyjnych zasad ochrony praw podatnika.

Zgodnie z art. 79 § 1 zdanie drugie Ordynacji podatkowej, po wszczęciu postępowania podatkowego, który obejmuje okres wymagający stwierdzenia nadpłaty, żądanie podatnika o stwierdzenie nadpłaty podlega rozpatrzeniu w ramach tego postępowania, co wyklucza możliwość prowadzenia równoległego i odrębnego postępowania w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty.

Puste faktury wystawione na rzecz podatnika nie mogą stanowić podstawy do odliczenia podatku w nich wykazanego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, zaś faktury o takim charakterze wprowadzone do obrotu przez podatnika mogą stanowić podstawę do określenia podatku do zapłaty zgodnie z art. 108 tej ustawy.

W postępowaniu podatkowym ocena związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą podatnika wymaga dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i wyczerpującego rozpatrzenia materiału dowodowego. Odmowa zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu z powodu braku racjonalnego i gospodarczego uzasadnienia wymaga jednoznacznego wykazania braku związku tych wydatków z działalnością gospodarczą

Faktury uznane za "puste" w rozumieniu przepisów prawa podatkowego, nieodzwierciedlające rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, nie mogą stanowić podstawy do zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów podatnika.

Wydatki ponoszone przez podatnika na spotkania integracyjne z udziałem współpracowników, będących osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą i świadczącymi usługi na podstawie umów B2B, nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów ze względu na brak związku przyczynowo-skutkowego z osiąganiem przychodów przez podatnika oraz z uwagi na ich charakter wynikający z art. 16 ust. 1

Zakup systemów informatycznych przez podatnika, które są wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, kwalifikuje wydatki poniesione na ten cel jako koszty uzyskania przychodu nawet w przypadku, gdy organy podatkowe kwestionują racjonalność poniesionych nakładów.

W sytuacji, gdy po złożeniu wniosku o stwierdzenie nadpłaty zostanie wszczęte postępowanie podatkowe w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego za ten sam okres, żądanie zawarte we wniosku o nadpłatę podlega rozstrzygnięciu w ramach tego postępowania, a nie w odrębnym postępowaniu dotyczącym stwierdzenia nadpłaty, zgodnie z art. 79 § 1 zdanie drugie Ordynacji podatkowej.

W przypadku zarzutów fikcyjnego charakteru faktur w sprawach podatkowych, ocena dowodów musi opierać się na całości zgromadzonego materiału, a prawidłowe ustalenie stanu faktycznego pozwala organom podatkowym na zastosowanie odpowiednich regulacji prawa materialnego w celu określenia zobowiązań podatkowych.

W postępowaniu podatkowym prawidłowe ustalenie stanu faktycznego przez organy podatkowe powinno uwzględniać zbiór materiału dowodowego adekwatnego do oceny realizacji rzeczywistych operacji gospodarczych, a odmowa przeprowadzenia wnioskowanych dowodów jest zasadna, jeśli ich przeprowadzenie nie miałoby znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Statek zaopatrzeniowy, który nie jest eksploatowany w transporcie międzynarodowym, nie spełnia kryteriów umożliwiających zastosowanie ulgi podatkowej na podstawie umowy międzynarodowej o unikaniu podwójnego opodatkowania, nawet jeśli wykonuje czynności wspierające międzynarodowy transport morski.

Zgodnie z art. 115 § 1 Ordynacji podatkowej w ramach prowadzonego postępowania w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich organ podatkowy ma obowiązek wykazać jedynie istnienie zaległości podatkowych spółki oraz fakt bycia komplementariuszem.

Członek zarządu może uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, jeżeli we właściwym czasie zgłosi wniosek o ogłoszenie upadłości spółki.

Nie wszystkie działania podejmowane przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej kwalifikują się jako działalność badawczo-rozwojowa, a dla zaliczenia wydatków do kosztów kwalifikowanych należy precyzyjnie wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z kryteriami określonymi w przepisach prawa podatkowego dotyczących działalności badawczo-rozwojowej.