W przypadku świadczeń złożonych, składających się z usług gastronomicznych i rozrywkowych oferowanych przez spółkę, nie można sztucznie rozdzielać poszczególnych elementów świadczenia w celu zastosowania niższej stawki VAT do niektórych z nich. Całość takiego świadczenia złożonego, ze względu na swój dominujący charakter rozrywkowy, powinna być opodatkowana podstawową stawką VAT.

W przypadku, gdy organ odwoławczy stwierdzi, że w postępowaniu dowodowym prowadzonym przez organ I instancji wystąpiły braki lub uchybienia wymagające przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części, ma on uprawnienie do uchylenia decyzji organu I instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia celem dokonania pełnego i wyczerpującego postępowania wyjaśniającego. Decyzja kasacyjna

Decyzja podatkowa wydana wobec nieżyjącego spadkobiercy podatnika, w sytuacji niedokonanego działu spadku i braku wyodrębnionego zakresu odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców, jest obarczona wadą nieważności z uwagi na niewykonalność, a odpowiedzialność solidarna spadkobierców oznacza ich odpowiedzialność za całość zobowiązania podatkowego spadkodawcy z mocą ex tunc, bez możliwości wyodrębnienia

Nadpłata podatku podlega z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości i bieżących zobowiązań podatkowych, a zwrot nadpłaty jest możliwy wyłącznie po weryfikacji przez organ podatkowy braku ciążących na podatniku długów podatkowych – weryfikacja ta stanowi rachunkowo-techniczną czynność odzwierciedloną w postanowieniu administracyjnym, które formalizuje kompensatę wzajemnych wierzytelności.

W świetle przepisów Ordynacji podatkowej, zaliczenie nadpłaty podatku na poczet zaległości podatkowych następuje z mocy prawa i nie zależy ani od uznania organu podatkowego, ani od dyspozycji podatnika, a postanowienie w tej sprawie ma charakter formalny i potwierdza wykonanie czynności rachunkowo-technicznej.

Skarga na przewlekłość postępowania jest zasadna i podlega uwzględnieniu, jeżeli organ administracyjny nie załatwia sprawy w określonym terminie prawnie lub wyznaczonym przez SKO, a podejmowane przez niego czynności w celu wyjaśnienia wątpliwości są zbędne i nieefektywne, co skutkuje rażącym naruszeniem prawa.

Wykreślenie podatnika z rejestru VAT na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług (u.p.t.u.) nie wymaga wydania decyzji administracyjnej, lecz stanowi czynność materialno-techniczną organu podatkowego. Specyfika czynności wykreślenia z rejestru VAT podkreśla jej odrębny charakter od procesu decyzyjnego, nie otwierając drogi do stosowania w tym zakresie standardowych środków

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wydatki na najem lokali mieszkalnych dla pracowników i współpracowników spółki, nawet jeśli nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, wpływają na uzyskanie obrotu opodatkowanego VAT poprzez zabezpieczenie utrzymania źródła przychodu, co uzasadnia prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ich poniesieniem.

W kontekście zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych, organ podatkowy działając z urzędu zalicza nadpłatę na poczet zaległości podatkowych z mocy prawa i niezależnie od uznania organu podatkowego lub dyspozycji podatnika, przy czym przed zwrotem nadpłaty organ podatkowy powinien zweryfikować stan zaległych i bieżących zobowiązań, a w przypadku ich istnienia, zaliczyć zwrot na poczet tych

Organ podatkowy, obowiązany do wydania zaświadczenia na podstawie art. 109 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym, ma obowiązek dokonać klasyfikacji taryfowej oraz statystycznej pojazdu, a wydanie zaświadczenia może nastąpić wyłącznie po dokonaniu oceny, czy wewnątrzwspólnotowe nabycie pojazdu podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku akcyzowym. Przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego przez organ podatkowy

Sprostowanie oczywistej omyłki w treści decyzji podatkowej, na mocy art. 215 § 1 Ordynacji podatkowej, nie może prowadzić do istotnej zmiany merytorycznej rozstrzygnięcia, przekształcającej nadwyżkę podatku VAT w zobowiązanie podatkowe, gdyż takie działanie wykracza poza zakres korekty błędu oczywistego i wpływa na prawa i obowiązki podatnika w sposób zasadniczy.

Art. 15zzzzzn2 ustawy COVID-19, który dotyczy przywrócenia terminów, odnosi się wyłącznie do postępowań administracyjnych prowadzonych na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego, a nie do postępowań podatkowych. Prawo podatkowe jest autonomiczną gałęzią prawa publicznego i nie należy utożsamiać go z prawem administracyjnym w kontekście zastosowania przepisów ustawy COVID-19.

Art. 15zzzzzn2 ustawy COVID-19, który dotyczy przywrócenia terminów, odnosi się wyłącznie do postępowań administracyjnych prowadzonych na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego, a nie do postępowań podatkowych. Prawo podatkowe jest autonomiczną gałęzią prawa publicznego i nie należy utożsamiać go z prawem administracyjnym w kontekście zastosowania przepisów ustawy COVID-19.

Postanowienie o zaliczeniu nadpłaty na poczet zobowiązań podatkowych ma charakter formalny i jest aktem administracyjnym odzwierciedlającym wykonanie czynności rachunkowo-technicznej przez organ podatkowy, które nie zależy od uznania organu ani dyspozycji podatnika, a zgodnie z art. 76 § 1 O.p. zwrot nadpłaty jest możliwy tylko gdy na podatniku nie ciążą zaległe ani bieżące zobowiązania podatkowe.

Nadpłata podatku dokonana przez podatnika podlega zaliczeniu na poczet jego zaległych i bieżących zobowiązań podatkowych z urzędu, zgodnie z określoną kolejnością, zaś decyzje w tym zakresie mają charakter administracyjno-rachunkowy i nie mogą być dowolnie kształtowane przez organ podatkowy ani podatnika.

W przypadku, gdy faktury VAT nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć o uczestnictwie w oszustwie podatkowym, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT z tych faktur.

Uczestnictwo podmiotu w łańcuchu transakcji, którego celem jest oszustwo podatkowe, nie może być uzasadnione rzeczywistą działalnością gospodarczą, gdy dowody jednoznacznie wskazują na fikcyjny charakter transakcji. Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, organy podatkowe mają obowiązek odmówić prawa do zastosowania stawki 0% oraz odliczenia VAT, jeśli udowodnią świadome deklarowanie

W sprawach dotyczących zaliczenia nadpłaty na poczet zobowiązań podatkowych, organ podatkowy jest zobowiązany do przestrzegania regulacji ustawowych odnośnie zaliczenia nadpłat (art. 76 § 1 i § 4, art. 76a, art. 55 § 2 i art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej) i dokonuje tego z urzędu. Postanowienie w tej kwestii ma charakter formalny, potwierdzające wykonanie czynności rachunkowo-technicznej oraz nie zależy

W przypadku zaliczenia nadpłaty podatku na poczet zaległości podatkowych przez organ podatkowy, działanie takie jest regulowane odpowiednimi przepisami prawa podatkowego, w tym art. 76 § 1 i § 4, art. 76a, art. 55 § 2 i art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej, i nie wymaga zgody ani uznania podatnika. Postanowienie w sprawie zaliczenia nadpłaty pełni funkcję potwierdzenia wykonania czynności rachunkowo-technicznej

Dla prawidłowej wykładni art. 2 ust. 3 pkt 4 u.p.o.l nie są istotne funkcje, którym grunt lub budowla zlokalizowana w obrębie pasa drogowego służy. Dla określenia, czy są one wyłączone z opodatkowania należy tylko ustalić, czy są one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i czy jest to działalność inna, niż utrzymanie dróg publicznych lub eksploatacja autostrad płatnych. Dopiero wtedy, jeżeli

Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania znajduje zastosowanie do przypadków, gdy korzyść podatkowa została uzyskana po wejściu w życie przepisów ją regulujących, niezależnie od momentu podjęcia czynności, której dotyczy, pod warunkiem, że cele ekonomiczne lub gospodarcze wskazane przez podatnika nie mogą być uznane za 'mało istotne'.