Po wyroku Trybunału Konstytucyjnego SK 18/09 organy podatkowe i skarbowe nie mogą nakładać podatku od przychodów z nieujawnionych źródeł.

Po wyroku Trybunału Konstytucyjnego SK 18/09 organy podatkowe i skarbowe nie mogą nakładać podatku od przychodów z nieujawnionych źródeł.

Podatnik/akcjonariusz SKA zaliczkę na ten podatek ma obowiązek odprowadzić dopiero w dacie powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, którą w myśl art. 14 ust. 1i tej ustawy jest dzień wypłaty dywidendy. Zgodnie z art. 44 ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.f., obowiązek wpłacania zaliczki powstaje dopiero z miesiącem, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłacenia

Po wyroku TK SK 18/09 do czasu zmiany przepisów z powodu podważenia art. 20 ust. 3 ustawy o PIT, nie można mówić o powstaniu przychodu ze źródeł nieujawnionych. Art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy określający, że przychodem są także inne źródła przychodów, nie daje żadnej podstawy do opodatkowania ukrytych dochodów na dotychczasowych zasadach.

Nie można zaakceptować poglądu, że przy braku określenia „wartość niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych” w ustawie podatkowej, jego dekodowanie będzie odbywało się z pominięciem wykładni zewnętrznej systemowej prawa. W tym też przejawia się konieczność uwzględniania zasady względnej autonomii prawa podatkowego. W takiej sytuacji, nie znajduje także uzasadnienia dawanie prymatu wykładni celowościowej

Przepisy przewidują tylko jeden przypadek ustalenia wartości początkowej środka trwałego w oparciu o wycenę biegłego – tj. w sytuacji, gdy nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n (art. 22g ust. 8 ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych). Powyższy przepis

W art. 11 ust. 2a pkt 1-4 u.p.d.o.f. wyliczono te przypadki nieodpłatnych świadczeń, które są konsekwencją zdarzeń z istoty odpłatnych.

Skarżąca uzyskała pełnoletność w dniu 1 kwietnia 2003 r. – co oznaczało, że przed tą datą była małoletnia. W związku z tym jej dochody - także uzyskiwane z przychodów nieujawnionych, o których w mowa w art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. - podlegały regulacji zawartej w art. 7 u.p.d.o.f.

Jeżeli wyrażona w cenie określonej w umowie wartość wnoszonego aportem do spółki kapitałowej wkładu odbiegałaby w sposób znaczny oraz bez uzasadnionej przyczyny od wartości rynkowej emitowanych akcji/udziałów, wówczas organ podatkowy miałby podstawę do weryfikacji rzeczywistej wartości wkładu. Przyjąć więc należy, że zastosowanie art. 14 ust.1-3 u.p.d.o.p. "odpowiednio" oznacza, iż organ, przy spełnieniu

Z zasady ograniczonej kontynuacji stosunków administracyjnoprawnych z art. 553 § 2 k.s.h. należy więc wyprowadzić wniosek, że uregulowane w przepisach art. 33 ust. 7 c) i ust. 7 d) u.r.z.s.z.o.n. uprawnienie i obowiązek do przeznaczenia nie częściej niż raz na 5 lat 70% środków zakładowego funduszu rehabilitacji na spłatę zobowiązań w celu utrzymania zagrożonych likwidacją miejsc pracy osób niepełnosprawnych

Podstawową zasadą postępowania dowodowego jest zasada swobodnej oceny dowodów. Przyjęcie koncepcji oparcia postępowania dowodowego na zasadzie swobodnej oceny dowodów uzasadnia to, by organ przy ustaleniu prawdy na podstawie materiału dowodowego nie był skrępowany żadnymi przepisami co do wartości poszczególnych rodzajów dowodów i mógł swobodnie, tj. zgodnie z własną oceną wyników postępowania dowodowego

Skoro w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nadano małoletniemu podmiotowość w odniesieniu do tych dochodów, którymi może on swobodnie dysponować i które nie są objęte zarządem rodziców (dochody z pracy, stypendiów oraz z przedmiotów oddanych do swobodnego użytku), to przyjąć należy, że ustawodawca nie zamierzał nadawać małoletniemu podmiotowości podatkowej w zakresie tych dochodów, które

Obowiązek przedkładania certyfikatu rezydencji istniał w 2006 r., pomimo braku odrębnej definicji certyfikatu rezydencji, która została wprowadzona do art. 5a poprzez dodanie z dniem 1 stycznia 2007 r. pkt 21, a uzasadnieniem warunku uzyskania od podatnika certyfikatu rezydencji (zagranicznej) było udokumentowanie realnej możliwości jego opodatkowania w innym aniżeli Polska państwie - stronie umowy

Przedłożenie przez podatnika certyfikatu rezydencji prowadzi do ustalenia miejsca zamieszkania podatnika zgodnie z art. 5a pkt 21 u.p.d.o.f., a w konsekwencji - rodzaju umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i w rezultacie stosownej stawki podatku lub wyłączenia od opodatkowania.

Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i u.p.d.o.f. nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać przekonujące dowody pozwalające na ustalenia świadczące o poniesieniu kosztów

W postępowaniu podatkowym w sprawie opodatkowania przychodów bez pokrycia w ujawnionych źródłach w rozumieniu art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., kiedy organ podatkowy ustali rozmiar wydatków podatnika ponad przychody z ujawnionych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., to podatnik powinien podjąć inicjatywę dowodową i wskazać organowi podatkowemu źródła dowodowe na okoliczność pochodzenia środków na

Bezpośrednio realizujący program pomocy, według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przedsiębiorca lub zleceniobiorca określony co do tożsamości jako beneficjent programu lub opisany w programie przedmiotowo jako realizator określonego zadania, co wyklucza pracowników tej osoby, bądź inne osoby współpracujące przy tym zadaniu jako podwykonawcy.

Orzekanie o wysokości podatku do zapłaty nie zależy od stwierdzenia winy firmy, lecz od tego, czy wywiązuje się ona z obowiązków wobec państwa.

Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 u.p.d.o.p. w związku z art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Bezpośrednio realizujący program pomocy, według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przedsiębiorca lub zleceniobiorca określony co do tożsamości jako beneficjent programu lub opisany w programie przedmiotowo jako realizator określonego zadania, co wyklucza pracowników tej osoby, bądź inne osoby współpracujące przy tym zadaniu jako podwykonawcy.

Bezpośrednio realizujący program pomocy, według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przedsiębiorca lub zleceniobiorca określony co do tożsamości jako beneficjent programu lub opisany w programie przedmiotowo jako realizator określonego zadania, co wyklucza pracowników tej osoby, bądź inne osoby współpracujące przy tym zadaniu jako podwykonawcy.

Zgodnie z zasadami wynikającymi z u.p.d.o.f. zawartymi w art. 9 ust. 2, art. 14 ust. 1, art. 22 ust. 1 oraz art. 24 ust. 1 i art. 24a, do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towaru, u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Nie wystarczy wykazanie

Do kosztów podatkowych nie można zaliczyć jedynie wydatków bezpośrednich, podczas gdy dopuszczalne jest kwalifikowanie pozostałych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów np. kosztów doradztwa prawnego czy finansowego.

To pracodawca jest bezpośrednim beneficjentem środków pomocowych i to jego dochody podlegają zwolnieniu. W efekcie zakaz finansowania budżetu krajowego z środków UE pozostaje nienaruszony, a dodatkowo zrealizowane zostanie zobowiązanie Polski co do zwolnienia z opodatkowania środków z programów Unii Europejskiej. Ewentualne zwolnienie dochodów pracownika na podstawie art. 21 ust.1 pkt. 46 u.p.d.o.f