W sytuacji gdy okazuje się, że wielkość podatku naliczonego do przeniesienia powinna ulec zmniejszeniu w porównaniu z wielkością wykazaną w deklaracji, określenie w decyzji prawidłowej kwoty różnicy podatku stanowiącej za kontrolowany okres rozliczeniowy tzw. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym (mniejszej od zadeklarowanej) nie narusza zarówno art. 21 § 3a O.p., jak i art. 99 ust. 12 ustawy o

1. Przepis art. 181 O.p. wprowadza odstępstwo od reguły bezpośredniego prowadzenia postępowania dowodowego przez organ podatkowy i w istotny sposób ogranicza zasadę bezpośredniości. Dopuszcza aby w postępowaniu podatkowym były wykorzystane dowody i materiały zgromadzone w innych postępowaniach i w konsekwencji powoduje, że nie istnieje prawny nakaz, aby w toku postępowania podatkowego koniecznym było

W sytuacji, gdy okazuje się, że wielkość podatku naliczonego do przeniesienia powinna ulec zmianie w porównaniu z wielkością wykazaną w deklaracji, określenie w decyzji, w miejsce kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, prawidłowej kwoty zobowiązania podatkowego nie narusza zarówno art. 21 § 3 O.p., ani tym bardziej art. 21 § 3a O.p. wskazanego w skardze kasacyjnej, jak i art. 99 ust. 12 ustawy

1. Ani przepisy podatkowe ani przepisy ustawy o ZFŚS nie ograniczają górnej granicy wysokości odpisów, jakich mogą dokonywać podatnicy na ten fundusz. Ograniczenie dotyczy jedynie wysokości odpisu, jaki może być uznany za koszt uzyskania przychodu do celów podatkowych. Dlatego też fakt wcześniejszego przekazywania odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w wysokości wyższej niż dozwolone zaliczenie

Przekazanie pracownikom deputatu węglowego nie służy potrzebom przedsiębiorstwa, a służy zaspokojeniu potrzeb własnych tych osób. Nie można bowiem uznać, by miało ono jakikolwiek wpływ czy to na usprawnienie, czy też polepszenie warunków pracy. Deputaty te wykorzystywane są do celów prywatnych tych osób, w ich własnych gospodarstwach domowych. Przekazania ich nie można więc utożsamiać z przekazywaniem

Przekazanie pracownikom deputatu węglowego nie służy potrzebom przedsiębiorstwa, a służy zaspokojeniu potrzeb własnych tych osób. Nie można bowiem uznać, by miało ono jakikolwiek wpływ czy to na usprawnienie, czy też polepszenie warunków pracy. Deputaty te wykorzystywane są do celów prywatnych tych osób, w ich własnych gospodarstwach domowych. Przekazania ich nie można więc utożsamiać z przekazywaniem

W przypadku realizowania świadczeń w postaci deputatów węglowych na rzecz pracowników, byłych pracowników lub członków ich rodzin mamy do czynienia z przekazywaniem towarów, które to czynności nie są związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem; w szczególności nie mają na celu zabezpieczenia prawidłowych warunków pracy. Celem ich jest zaspokojenie osobistych potrzeb tych osób.

Przekazanie pracownikom deputatu węglowego nie służy potrzebom przedsiębiorstwa, a służy zaspokojeniu potrzeb własnych tych osób. Nie można bowiem uznać, by miało ono jakikolwiek wpływ czy to na usprawnienie, czy też polepszenie warunków pracy. Deputaty te wykorzystywane są do celów prywatnych tych osób, w ich własnych gospodarstwach domowych. Przekazania ich nie można więc utożsamiać z przekazywaniem

Przekazanie pracownikom deputatu węglowego nie służy potrzebom przedsiębiorstwa, a służy zaspokojeniu potrzeb własnych tych osób. Nie można bowiem uznać, by miało ono jakikolwiek wpływ czy to na usprawnienie, czy też polepszenie warunków pracy. Deputaty te wykorzystywane są do celów prywatnych tych osób, w ich własnych gospodarstwach domowych. Przekazania ich nie można więc utożsamiać z przekazywaniem

Skoro przepisy umowy o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu, które mają pierwszeństwo przed prawem krajowym, jak też przepisy krajowe nie wymagają urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia - to nie można przypisać winy w niepobraniu podatku od podatnika, który złożył oświadczenie o wykonywaniu działalności artystycznej w ramach wymiany kulturowej aprobowanej

Prawo do korekty podatku należnego na podstawie art. 89a u.p.t.u. musi uwzględniać postanowienia postępowania upadłościowego, o ile jego zakres obejmuje wierzytelności objęte korektą.

W przypadku realizowania świadczeń w postaci deputatów węglowych na rzecz pracowników, byłych pracowników lub członków ich rodzin mamy do czynienia z przekazywaniem towarów, które to czynności nie są związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem; w szczególności nie mają na celu zabezpieczenia prawidłowych warunków pracy. Celem ich jest zaspokojenie osobistych potrzeb tych osób.

Przekazanie pracownikom deputatu węglowego nie służy potrzebom przedsiębiorstwa, a służy zaspokojeniu potrzeb własnych tych osób. Nie można bowiem uznać, by miało ono jakikolwiek wpływ czy to na usprawnienie, czy też polepszenie warunków pracy. Deputaty te wykorzystywane są do celów prywatnych tych osób, w ich własnych gospodarstwach domowych. Przekazania ich nie można więc utożsamiać z przekazywaniem

Prawo do korekty podatku należnego na podstawie art. 89a u.p.t.u. musi uwzględniać postanowienia postępowania upadłościowego, o ile jego zakres obejmuje wierzytelności objęte korektą.

Zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 15 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p. do uznania za koszt uzyskania przychodów konkretnych wydatków niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na wykonaniu prac remontowych i przeglądów dźwigów znajdujących się na statku, za konkretną cenę – ale i odpowiednie udokumentowanie tych transakcji. Nie wystarczy wskazanie,

Przekazanie pracownikom deputatu węglowego nie służy potrzebom przedsiębiorstwa, a służy zaspokojeniu potrzeb własnych tych osób. Nie można bowiem uznać, by miało ono jakikolwiek wpływ czy to na usprawnienie, czy też polepszenie warunków pracy. Deputaty te wykorzystywane są do celów prywatnych tych osób, w ich własnych gospodarstwach domowych. Przekazania ich nie można więc utożsamiać z przekazywaniem

Prawo do korekty podatku należnego na podstawie art. 89a u.p.t.u. musi uwzględniać postanowienia postępowania upadłościowego, o ile jego zakres obejmuje wierzytelności objęte korektą.

Nie ma żadnej podstawy normatywnej do przyjęcia, że nabycie części spadku jest tożsame z przyjęciem spadku, o jakim mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 u.s.d.

Skoro w stosunku do wierzytelności kontrahentów spółki objętych układem niemożliwe było skorzystanie przez wierzycieli z ulgi na złe długi bez uwzględnienia zmodyfikowanego tymże układem terminu zapłaty, a tym samym nie zostały spełnione w takim wypadku przesłanki z art. 89a u.p.t.u., oczywiste jest, że w odniesieniu do tych wierzytelności – niezależnie od działań podjętych przez wierzycieli spółki

W przypadku realizowania świadczeń w postaci deputatów węglowych na rzecz pracowników, byłych pracowników lub członków ich rodzin mamy do czynienia z przekazywaniem towarów, które to czynności nie są związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem; w szczególności nie mają na celu zabezpieczenia prawidłowych warunków pracy. Celem ich jest zaspokojenie osobistych potrzeb tych osób.

1. Dla banków stosujących MSR, co do zasady, kosztami uzyskania przychodów są odpisy aktualizacyjne z tytułu utraty wartości kredytów oraz gwarancji spłaty kredytów i pożyczek, wyliczane na podstawie reguł obowiązujących na gruncie tychże Standardów (MSR), zamiast rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, które są zaliczane do kosztów podatkowych przez banki stosujące polskie zasady rachunkowości

Art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p. dotyczy wyłączenia kosztów uzyskania przychodu kar umownych i odszkodowań, z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. Zatem nie ma zastosowania do odstępnego zapłaconego z tytułu zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej z uwagi

W przypadku gdy podatek wynika jedynie z faktury, która nie dokumentuje faktycznego zdarzenia rodzącego obowiązek podatkowy u jej wystawcy – faktura taka nie daje uprawnienia do odliczenia wykazanego w niej podatku. Dysponowanie w tym przypadku przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia, który nie stanowi uprawnienia do odliczenia