Przepis art. 145 § 1 pkt. 3 p.p.s.a. znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy zaskarżona decyzja (postanowienie) dotknięte jest wadą kwalifikowaną, stanowiącą podstawę stwierdzenia nieważności lub uchylenia decyzji w wyniku wznowienia postępowania, jednakże tego rodzaju wyeliminowanie zaskarżonej decyzji z obrotu prawnego nie może nastąpić z uwagi na okoliczności wskazane w ustawie np. upływ terminu lub

W przypadku tzw. transakcji łańcuchowych odbywają się co najmniej dwie dostawy pomiędzy co najmniej trzema podmiotami, przy czym towar wydawany jest bezpośrednio przez pierwszego dostawcę ostatniemu nabywcy. Ponadto obecnie obowiązująca ustawa wprost odnosi się jedynie do przypadków transakcji łańcuchowych związanych z dostawami towarów. Brak jest stosownej regulacji odnoszącej się do świadczenia usług

Sposób wypłaty środków finansów pochodzących z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej, to jest prefinansowanie czy też refinansowanie, jest kwestią techniczną pozostającą bez wpływu na instytucję zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. Decydujące jest ustalenie podmiotu, który finalnie ponosi ciężar finansowania programu. Wobec relewatywnie

Przepis art. 19 ust. 1 ustawy o VAT z 1993 r., miał zastosowanie jedynie do rzeczywistych transakcji gospodarczych, a konsekwencją stwierdzenia firmanctwa jest utrata przez kontrahenta podmiotu firmującego prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych przez niego faktur.

W obrocie złomem niewątpliwie nabywca towarów, który zamierza skorzystać z prawa do odliczenia VAT, powinien dochować szczególnej staranności w celu upewnienia się, że dokonywane przez niego transakcje nie wiążą się z popełnieniem przestępstwa przed podmiot działający na wcześniejszym etapie obrotu, czyli upewnić się co do jego wiarygodności. Notoryjnie bowiem wiadomym jest, że obrót tego rodzaju towarem

Do określenia podstawy opodatkowania z tytułu wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego (aportu) zastosowanie znajdzie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, stanowiący, że obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, przy czym kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Oznacza to, że suma wartości nominalnej udziałów jako całkowite odzwierciedlenie

W razie niemożności doręczenia pism w sposób wyżej wskazany ustawodawca w art. 150 § 1 Ordynacji podatkowej umożliwia przyjęcie fikcji prawnej, że pismo, którego adresat nie odebrał z placówki pocztowej lub z urzędu gminy w określonym terminie - zostało doręczone z upływem ostatniego dnia tego terminu. Przewidziany w art. 150 Ordynacji podatkowej zastępczy sposób doręczenia może być wykorzystany wyłącznie

Sposób podziału sumy uzyskanej z egzekucji zgodnie z art. 115b § 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.) jest czynnością egzekucyjną, na którą zobowiązanemu służy skarga zgodnie z art. 54 § 1 - 6 u.p.e.a., a to oznacza, że w takim przypadku nie wydaje się postanowienia, o którym mowa w art. 62 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia

Wystawianie przez kilka lat na aukcjach internetowych kolekcji porcelany, zegarów czy aparatów fotograficznych ma cechy prowadzenia działalności gospodarczej, która podlega opodatkowaniu VAT.

Rozpatrując określoną w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. kategorię kosztów uzyskania przychodów trzeba podkreślić, że dla zakwalifikowania do niej określonych wydatków niezbędne jest, aby wydatki te miały rzeczywisty charakter, musi też istnieć przynajmniej potencjalny związek tych wydatków z przychodami oraz właściwe ich udokumentowanie. Podatnik powinien więc wykazać nie tylko to, że koszt został poniesiony

Z uwagi na konstrukcję przepisu prawa materialnego, tj. art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, w którym w sposób jednoznaczny odesłano do przepisów o podatku dochodowym, ustalenia dokonane w postępowaniu dotyczącym zobowiązania w podatku VAT w kwestii zakwalifikowania wydatku do kosztów uzyskania przychodów, o czym mowa w tym przepisie, mają charakter wtórny i powinny bazować na wynikach postępowania dotyczącego

Konieczność posiłkowania się cudzymi środkami finansowymi wynikała z obowiązku wypłaty akcjonariuszowi środków pieniężnych w związku z obniżeniem kapitału zakładowego (umorzeniem akcji). Wydatek ten nie może w związku z tym być uznany za koszt służący uzyskaniu przychodów, zabezpieczeniu czy zachowaniu źródła przychodów, a tym samym za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust.1 u.p.d.o.p.

Art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. umożliwia sądowi administracyjnemu zawieszenie postępowania, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania sądowoadministracyjnego. Kluczowe w tym przepisie jest więc słowo "zależy", według którego, jeśli coś zależy od danej sytuacji, to ona decyduje o tym lub ma na to decydujący wpływ. Nie chodzi przy tym o jakikolwiek wpływ, ale o wpływ

Błędne jest stanowisko, że odsetki oraz inne wydatki zapłacone z tytułu kredytu zaciągniętego w związku z koniecznością wypłaty dywidendy stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Wydatek ten nie ma związku z uzyskaniem (możliwością uzyskania) przychodu, gdyż nie można powiązać możliwości jego uzyskania ze akcjonariuszami, którzy nie są źródłem pozyskania przychodu

Ustawodawca nie dokonał podziału na części budowlane i niebudowlane kolejki linowej, tylko określił budowlę - jako całość- jako kolejkę linową. A skoro tak, to uznanie za części podlegającej opodatkowaniu budowli obok podpór silnika elektrycznego, krzeseł, liny, koła napędowego, koła zwrotnego, stacji napędowej, stacji napinającej, stacji zwrotnej, urządzenia napinającego, nie narusza przepisów art

Z uwagi na konstrukcję przepisu art. 25 ust. 1 pkt 3 o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, w którym w sposób jednoznaczny odesłano do przepisów o podatku dochodowym, ustalenia dokonane w postępowaniu dotyczącym zobowiązania w podatku VAT w kwestii zakwalifikowania wydatku do kosztów uzyskania przychodów, o czym mowa w tym przepisie, mają charakter wtórny i powinny bazować na wynikach

Mając na względzie przytoczoną wyżej treść art. 134 § 1 Ppsa stwierdzić należy, że jeżeli Sąd wojewódzki sprawując poprzednio kontrolę zaskarżonej decyzji uznał, iż narusza ona prawo tylko w pewnym zakresie (w przedmiotowej sprawie Sąd ten wskazywał na błędną wykładnię art. 14a ust. 6 ustawy o VAT z 1993 r.), to tym samym uznał (argument a silentio), że w pozostałym zakresie zaskarżona decyzja jest

Polski ustawodawca prawidłowo implementował VI Dyrektywę, a następnie Dyrektywę 112, odwołując się do klasyfikacji statystycznej, a nie do nomenklatury scalonej. W konsekwencji nie wszystkie pasze dla zwierząt muszą być opodatkowane jednolitą (niższą) stawką VAT.

Podatnik straci mozliwość zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, jeśli opodatkowane nią usługi choć częściowo świadczy poza granicami RP.

Mając na uwadze treść art. 153 Ppsa, zarówno organy podatkowe w dalszym postępowaniu, jak i Sąd pierwszej instancji wydając zaskarżony w tej sprawie wyrok, nie mogły przyjąć, że przedmiotowy wniosek o zwrot nadpłaty jest spóźniony (co powoduje umorzenie postępowania podatkowego w tym zakresie). W tym bowiem względzie wiążące były poprzednio wydane w sprawie orzeczenia, w których nie dopatrzono się

Mając na względzie treść art. 134 § 1 Ppsa stwierdzić należy, że jeżeli Sąd wojewódzki sprawując poprzednio kontrolę zaskarżonej decyzji uznał, iż narusza ona prawo tylko w pewnym zakresie, to tym samym uznał (argument a silentio), że w pozostałym zakresie zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem.

W przypadku, gdy kwota wskazana jako podatek wynika jedynie z faktury, która nie dokumentuje faktycznego zdarzenia rodzącego obowiązek podatkowy u jej wystawcy - faktura taka nie daje uprawnienia do odliczenia wykazanej w niej kwoty. Dysponowanie w tym przypadku przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia, który nie stanowi per se uprawnienia

Korektę przychodów należy odnosić zawsze do tych, które wynikają z faktury pierwotnej. Obecne brzmienie przepisów ustawy o CIT nie pozwala na rozliczenie faktury korygującej w innych sposób, w szczególności odnosząc ją do przychodów bieżących.

W art. 29 ust. 4a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r., Nr 177,poz. 1054 ze zm.) powiązano (przy spełnieniu pewnych warunków) możliwość korygowania obrotu (jego obniżenia) z datą otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta podatnika, a tym samym przewidziano możliwość uwzględnienia skutków zmniejszenia obrotu w innym okresie rozliczeniowym