Nie jest obowiązkiem ani organów podatkowych, ani tym bardziej sądu administracyjnego wyjaśnianie i rozliczanie w księgach rachunkowych różnic między stanem rzeczywistym a stanem ujawnionym w księgach rachunkowych. Istniejące różnice pozwalają natomiast organowi podatkowemu odmówić przyjęcia ksiąg rachunkowych za dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów (art. 193 § 6 Ordynacji podatkowej).

Do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wyłącznie odpisy amortyzacyjne takiego budynku, który jest kompletny i zdatny do użytku na potrzeby związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Kompletność i zdatność do użytku oznacza spełnienie zarówno wymogów technicznych jak i formalnych (prawnych). Środek trwały w postaci budynku musi zatem posiadać wymagane elementy konstrukcyjne

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym od 31 grudnia 2006 roku zawężający spełnienie przesłanek dających podstawę do uzyskania wymienionej w nim ulgi podatkowej, wyłącznie do terytorium RP jest sprzeczny z zasadą swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium państw członkowskich (art. 18 TWE), jak również zasadą swobodnego podejmowania i wykonywania działalności

Nie wolno zapominać, że celem nadrzędnym jakiemu służyło wprowadzenie wiążących interpretacji przepisów prawa podatkowego, było zapewnienie pewności prawa zwłaszcza w kontekście niejasnych przepisów podatkowych i obowiązującej w większości podatków zasady samoobliczania podatku, przerzucającej na podatnika obowiązek prawidłowego stosowania tych przepisów . Tymczasem strona skarżąca, która wniosek o

Przedsiębiorca nie może zaliczyć do kosztów odpisów amortyzacyjnych od zdewastowanej nieruchomości niezdatnej do użytku. Zakaz ten obowiązuje, nawet jeśli faktycznie udaje mu się jej używać.

Za dzień poniesienia kosztu należy zatem uznać dzień wpisania do ksiąg rachunkowych wydatku na podstawie faktury. Skoro w księgach rachunkowych winny być wpisane chronologicznie wszystkie zdarzenia, które nastąpiły w okresie sprawozdawczym (art.20 ust. 1 u.r.), to dzień wpisania faktury ( dzień wpisania wydatku) jest dniem poniesienia kosztu.

Przekazanie przez skarżącego bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 u.p.t.u., nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

Prawidłowe skonstruowanie zarzutu "błędnej wykładni" prawa podatkowego materialnego wymaga, aby wskazano w skardze kasacyjnej na czym polega błąd, który zarzuca się Sądowi pierwszej instancji i jak powinna wyglądać w ocenie wnoszącego skargę kasacyjną prawidłowa wykładnia.

Dla potrzeb wykreowania obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu likwidacji działalności gospodarczej przyjmuje się, że spółka cywilna - pomimo jej formalnej likwidacji - zachowuje status podatnika w stosunku do zobowiązań podatkowych powstałych, gdy spółka cywilna nie jest już podatnikiem. Skoro tak, to tym bardziej należy dopuścić możliwość rozliczenia podatku od towarów i usług za okres

Jeżeli utrata towaru nastąpiła z przyczyn od spółki zależnych, tj. w wyniku zawinionych niedoborów towarów, dany towar w efekcie końcowym nie zostanie wykorzystany do działalności opodatkowanej, to prawo spółki do odliczenia w związku z ww. nabyciem, jak słusznie wskazał autor skargi kasacyjnej winno zostać utracone.

Na etapie kontroli postanowienia w przedmiocie przywrócenia terminu do dokonania poszczególnej czynności procesowej nie jest możliwe uzupełnianie okoliczności uprawdopodobniających brak winy w uchybieniu terminu do dokonania takiej czynności.

Dowodem potwierdzającym darowiznę pieniędzy musi być dokument z dnia jej otrzymania.

Z art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. wynika, iż podatnik obowiązany jest, w celu uchronienia się przed niekorzystnymi dla siebie skutkami procesowymi, wskazać lub dostarczyć środki bądź źródła dowodowe, które posłużyłyby, obok materiału dowodowego zgromadzonego przez organ podatkowy z urzędu, udowodnieniu istotnych dla rozstrzygnięcia danej spawy tez.

Wszystkie elementy stanu faktycznego warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego mają charakter obiektywny, wobec czego ciążący na organach administracji podatkowej obowiązek przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego celem określenia zamiaru podatnika byłby sprzeczny z celami wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, którymi są: zagwarantowanie pewności prawa i ułatwienie czynności związanych

Z art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. wynika, iż podatnik obowiązany jest, w celu uchronienia się przed niekorzystnymi dla siebie skutkami procesowymi, wskazać lub dostarczyć środki bądź źródła dowodowe, które posłużyłyby, obok materiału dowodowego zgromadzonego przez organ podatkowy z urzędu, udowodnieniu istotnych dla rozstrzygnięcia danej spawy tez.

Przepis art. 108 ust. 1 u.p.t.u. nie ma zastosowania do tzw. faktur wewnętrznych dokumentujących wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, gdyż tego rodzaju faktura dokumentują podatek należny od podatnika, który jednocześnie dla tego samego podatnika stanowi podatek naliczony (art. 86 ust. 2 pkt 4 u.p.t.u.).