Na podstawie obowiązującego do końca 2000 r. art. 26 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 26 ust. 10 i 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, do którego odwołuje się przepis art. 7 ust. 13 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 104 poz. 1104

Jeżeli podatnik opodatkowany w formie ryczałtu uzyskał w roku poprzedzającym rok podatkowy przychody z działalności, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne /Dz.U. nr 144 poz. 930 ze zm./ nie traci w roku podatkowym prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

Związanie wnioskami skargi kasacyjnej oznacza niemożność wyjścia poza tę część wyroku sądu pierwszej instancji, której strona nie zaskarżyła. Związanie natomiast podstawami skargi kasacyjnej polega na tym, że Naczelny Sąd Administracyjny jest władny badać naruszenie jedynie tych przepisów, które zostały wyraźnie wskazane przez stronę skarżącą. Nie jest dopuszczalna wykładnia zakresu zaskarżenia i jego

Skoro przychód osiągnięty w związku z poniesionym wydatkiem jest częściowy to i odliczeniu podlega w roku uzyskania tej części przychodu tylko proporcjonalna część kosztów uzyskania przychodów.

Przychód ze sprzedaży nieruchomości będącej składnikiem majątku wykorzystywanym w działalności gospodarczej podatnika w stanie prawnym obowiązującym w 2001 r. nie był przychodem z działalności gospodarczej

1. W sytuacji gdy podatnik wprowadza do majątku swego przedsiębiorstwa jako środek trwały samochód osobowy uprzednio nabyty do celów prywatnych i tak wykorzystywany przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, to dochodzi do swoistego nabycia środka trwałego, bowiem wprawdzie nie zmienia się właściciel pojazdu, jednakże pojazd ten zaczyna z momentem przekazania go na cele związane z prowadzoną działalnością

Podana w art. 240 par. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ podstawa do wznowienia zachodzi, gdy określony dowód nie był w ogóle znany organowi podatkowemu prowadzącemu postępowanie zwykłe i został ujawniony dopiero po zakończeniu tego postępowania. Natomiast w wypadku, gdy organ pominął dowód znany /np. wskazywany przez stronę/, to tego rodzaju

I.Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku szczegółowo ustosunkował się do kwestii osobistego wykonywania przez skarżącego usług , wskazujac na postanowienia zawartej przez niego umowy menadżerskiej , z uwzględnieniem ,że skarżący był jednocześnie członkiem zarządu spółki. Zawarta w uzasadnieniu wyroku Sądu konstatacja dotycząca możliwości wykorzystywania przez osoby wykonujace osobiście