1. Wydatki "pośrednie", które ze swojej natury nie są związane z żadnym konkretnym przychodem, ale zostały poniesione w celu uzyskania przychodów - mogą być zaliczane do kosztów podatkowych w momencie ich poniesienia. W takiej sytuacji, bezpodstawne jest żądanie, by podatnik rozliczał te wydatki w czasie. 2. Środek trwały, którego podatnik nie używa w działalności gospodarczej nie może być amortyzowany

Treść umowy cywilnoprawnej jak i wyrażona w niej wola stron w zakresie w jakim rzutuje na rozmiar obowiązku publicznoprawnego są elementami prawnopodatkowego stanu faktycznego i jako takie winny być ustalone i ocenione przez organy podatkowe w toku prowadzonego przez nie postępowania na podstawie obowiązujących przepisów proceduralnych. W takim też zakresie mieściła się ocena umowy najmu, dzierżawy

Nie można, zwłaszcza z uwagi na techniczny charakter pojęcia "odliczenie" czy "obniżka", "dodatkowa obniżka" twierdzić, z uwagi na pochodny charakter "dodatkowej obniżki" od "odliczenia od dochodów" i jej niesamoistny charakter, że musi ona dzielić los odliczenia od dochodu. Wręcz przeciwnie są to dwie odrębne instytucje prawne, które przysługiwały podatnikom w dwóch różnych zakresach. Odliczenie od

1. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji pracowników, dotyczące prognoz cen oraz usług serwisowych stanowią koszty ogólne działalności, a te powinny być potrącane w roku ich poniesienia. 2. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a updop kosztami uzyskania przychodów będą tylko wypłacone wynagrodzenia, których wypłacanie przewidują przepisy prawa, a wszelkie inne świadczenia na rzecz członków Rady Nadzorczej

Treść umowy cywilnoprawnej jak i wyrażona w niej wola stron w zakresie w jakim rzutuje na rozmiar obowiązku publicznoprawnego są elementami prawnopodatkowego stanu faktycznego i jako takie winny być ustalone i ocenione przez organy podatkowe w toku prowadzonego przez nie postępowania na podstawie obowiązujących przepisów proceduralnych. W takim też zakresie mieściła się ocena umowy najmu, dzierżawy

1. Zrealizowanie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wymaga z jednej strony spełnienia sformalizowanych czynności, a z drugiej strony musi dotyczyć transakcji, które miały miejsce w rzeczywistości i w takim rozmiarze jaki wynika z treści dokumentów stanowiących podstawę do rozliczenia podatku. 2. Przesłanki nieważności czynności prawnych w wyniku sprzeczności z ustawą lub zasadmi

1. Granice sprawy, o której mowa w art. 134 par. 1 i art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, wyznacza w istocie rzeczy istota stosunku administracyjnoprawnego podlegającego załatwieniu danym, skarżonym, rozstrzygnięciem /aktem lub czynnością/ administracyjnoprawnym. 2. W sytuacji, gdy przedmiotem postępowania jest

1. Istotne jest, aby w świetle przepisów o podatku dochodowym sam sposób rozporządzenia towarem /usługą/ nie sprzeciwiał się u nabywcy zaliczeniu związanych z tym wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Nie jest natomiast istotne, kiedy podatnik dokona faktycznego zaliczenia wydatków związanych z tym rozporządzeniem do kosztów uzyskania przychodów, gdyż w wypadku podatników podatku dochodowego od

Błędne zastosowanie /bądź nie zastosowanie/ przepisów materialnoprawnych zasadniczo każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy. W konsekwencji oznaczać to będzie brak możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego, o ile równocześnie nie zostaną także zakwestionowane ustalenia faktyczne, na których oparto skarżone rozstrzygnięcie

Błędne zastosowanie /bądź nie zastosowanie/ przepisów materialnoprawnych zasadniczo każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy. W konsekwencji oznaczać to będzie brak możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego, o ile równocześnie nie zostaną także zakwestionowane ustalenia faktyczne, na których oparto skarżone rozstrzygnięcie

Nie można równocześnie zarzucać naruszenia prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. Wynika to z faktu, iż alternatywna konstrukcja postaci naruszenia prawa materialnego wyklucza możliwość równoczesnego uchybieniu prawu materialnemu w obu przewidzianych pkt 1 art. 174 p.p.s.a. postaciach.

Wpłata gotówki w placówce przedsiębiorcy wykonującego zgodnie z art. 6a ust. 1 pkt 1 lit. "j" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe /t.j. Dz.U. 2002 nr 72 poz. 665 ze zm./ czynności outsourcingu bankowego przed upływem terminu z art. 220 par. 1 zd. 2 w zw. z art. 220 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze

1. Stan faktyczny sprawy ustalają wyłącznie organy podatkowe. Sąd administracyjny bada natomiast prawidłowości tych ustaleń mając na względzie normy prawa procesowego zastosowane w danym stanie faktycznym przez organy podatkowe lub których nie zastosowały mimo, iż powinny były to uczynić. Sąd administracyjny norm tych jednak bezpośrednio nie stosuje. Uwzględnia je kontrolując drogę postępowania podatkowego

Wykładnia art. 46 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. nr 98 poz. 1070 ze zm./, który z mocy art. 29 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz.U. nr 153 poz. 1269/ stosuje się nie wprost, lecz odpowiednio, w zestawieniu z art. 95 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych

1. Stan faktyczny sprawy ustalają wyłącznie organy podatkowe. Sąd administracyjny bada natomiast prawidłowość tych ustaleń mając na względzie normy prawa procesowego zastosowane w danym stanie faktycznym przez organy podatkowe lub których nie zastosowały mimo, iż powinny były to uczynić. Sąd administracyjny norm tych jednak bezpośrednio nie stosuje. Uwzględnia je kontrolując drogę postępowania podatkowego