1. Podmiotem zobowiązanym do opłacenia podatku VAT była spółka cywilna a nie indywidualnie poszczególni wspólnicy jako osoby fizyczne. Decyzja organu I instancji nie narusza interesu prawnego osoby fizycznej a solidarna odpowiedzialność wspólnika spółki cywilnej za zobowiązania podatkowe spółki jest możliwa na podstawie decyzji organu podatkowego o odpowiedzialności wspólnika wydanej w oparciu o przepis

Weryfikacji kosztów dowodzenia dokonują organy podatkowe jako zleceniodawca, tym samym podatnik nie może kwestionować wysokości kosztów opinii, skoro są podstawy prawne do obciążenia podatnika kosztami opracowania opinii /art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90, poz. 416 ze zm./.

Za koszty uzyskania przychodu ustawodawca uznał tylko te koszty, które mają bezpośredni związek z działalnością gospodarczą i wpływają na wielkość przychodu. Wydatki poniesione na likwidację Spółki służyły zakończeniu jej bytu prawnego, a nie poniesiono ich w celu uzyskania przychodu.

1. W odwołaniu skarżący stwierdził w sposób nie pozostawiający żadnych wątpliwości, że nie wnosi odwołania od wymiaru podatku. W tej sytuacji za usprawiedliwione należało uznać odstąpienie w zaskarżonej decyzji od szczegółowej analizy poszczególnych pozycji składających się na podstawę wymiaru podatku. 2. Wyprowadzenie z przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym

Organy podatkowe nie mogą przy klasyfikowaniu kosztów kierować się kryteriami pozaustawowymi, ingerującymi w istotę podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej. Wątpliwość organów podatkowych, czy zakres kosztów, które ponosi Spółka, jest dopuszczalny na podstawie umowy użyczenia i czy umowa zawarta przez strony nie jest w istocie umową najmu lub podnajmu, nie podważa jednak faktu, iż poniesione

1. Żadne przepisy nie wprowadzają wymagania poświadczenia delegacji przez jednostkę, w której pracownik załatwił sprawy swojej firmy. 2. Nie można utożsamiać delegacji służbowej z ewidencją przebiegu pojazdów.

1. O zwolnieniu od podatku od spadków decyduje stan prawny spadkowej nieruchomości istniejący w dacie wydania decyzji na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 9 lit. "d" ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./. 2. Wpisanie do rejestru zabytków historycznego założenia urbanistycznego nie oznacza, że wszystkie budowle na tym terenie są zabytkami. Jeżeli mają

Obowiązujące w 1992 r. przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie uzależniały zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodu od istnienia związku przyczynowego między wydatkiem a uzyskanym przychodem. Wystarczający był związek przyczynowy między zobowiązaniem, od którego uiszczono odsetki, a źródłem przychodu.

Opinie i raporty biegłych rewidentów powstające w rezultacie zastosowania swoistej procedury urzędowej, nie są przedmiotem prawa autorskiego. Koszty uzyskania przychodów biegłych rewidentów w tym postępowaniu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w zw. z art. 13 pkt 8 lub 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynoszą 20 procent.

W sytuacji, gdy obowiązek w podatku od spadków i darowizn powstał przed dniem 24 sierpnia 1995 r. /to jest dniem wejścia w życie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 85 poz. 428/, która znowelizowała ustawę z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ podatek oblicza się przy zastosowaniu przedziałów nadwyżki

Przepisy art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ i wydanego na jego podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych

Umowa użyczenia nie stanowi podstawy do uwzględnienia jako kosztu uzyskania przychodu wydatków poniesionych na remont lokalu. W myśl art. 713 Kc - na skarżącym ciąży obowiązek ponoszenia zwykłych kosztów utrzymania lokalu. Natomiast w przypadku poniesienia innych wydatków lub nakładów na lokal, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia i roszczenia z tego tytułu podlegają

Wyrażenie poglądu prawnego przez organ podatkowy w sprawie wymiaru podatku nie może być dorozumiane, lecz musi wynikać z konkretnego aktu lub czynności tego organu. Wtórne księgowanie przez podatnika /rachunkami wewnętrznymi/ kosztów poniesionych w 1991 r. nie oznacza, iż wbrew zasadzie określonej w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - może je potrącić 3 lata później. Bezzasadność

Wydatek na zakup samochodu niesprawnego w 1992 r. oddanego do użytku dopiero w 1995 r. nie był kosztem uzyskania przychodu, gdyż brak było związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem, a osiągnięciem przychodów, które złożyły się na dochód 1992 r.

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dopuszcza zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych w poprzednim roku podatkowym, jednakże pod warunkiem, że ich zarachowanie w tamtym poprzedzającym roku, nie było możliwe.

1. Treść art. 9 Kpa wskazuje wyraźnie, że obowiązek informowania i wyjaśniania obciąża organ dopiero od momentu wszczęcia postępowania, zaś wyjaśnienia, informacje i wskazówki mają być udzielane stronom i innym osobom uczestniczącym w postępowaniu. Dopiero bowiem w toku postępowania, gdy znany jest jego przedmiot oraz okoliczności faktyczne sprawy, organ może udzielić stronie rzeczywiście wyczerpującej

Rzeczą strony w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 156 Kpa jest podniesienie wszelkich okoliczności, które przemawiałyby za stwierdzeniem nieważności decyzji. Natomiast nie jest rzeczą strony podnoszenie w tym postępowaniu argumentów merytorycznych.

Artykuł 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie może odnosić się do działki, która powiększy obszar zabudowanej działki /na której budowany jest dom mieszkalny/ już posiadanej przez skarżących i która nie jest sama w sobie działką "pod budowę" w rozumieniu tego przepisu.

1. Przepisy wprowadzające ulgi podatkowe nie mogą być interpretowane ani z zastosowaniem wykładni rozszerzającej, ani z zastosowaniem wykładni ścieśniającej. 2. Mieszkanie zajmowane przez skarżącego od 1980 r. wraz z całym budynkiem, zmieniło w 1994 r. status prawny; stało się własnością spółdzielni mieszkaniowej. Mieszkanie to, jako lokal spółdzielczy, skarżący objął - w znaczeniu prawnym - z chwilą

Na podatniku, a nie na organie podatkowym spoczywa ciężar udowodnienia, że spełnia on warunki do zastosowania ulgi podatkowej, o ile zamierza z niej skorzystać. Wznosząc budynek "usługowy z mieszkaniem" podatnik powinien zadbać o możliwość wykazania wydatków poniesionych wyłącznie na cel mieszkaniowy /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" w zw. z art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 31 lipca 1991 r. o podatku dochodowym

Ustawodawca polski nie uważa za koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków związanych z wartością własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci /art. 23 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Brak formalnego wymogu, jakim jest podpisanie wniosku o wspólne opodatkowanie nie powinien prowadzić do drastycznego skutku w postaci odmowy łącznego opodatkowania, jeśli wola łącznego opodatkowania wyrażona została dostatecznie w piśmie sporządzonym z upływem roku podatkowego.

1. Przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ są wyłącznie wartości otrzymanych świadczeń w naturze, a nie jak tego wymaga przepis w stosunku do pieniędzy i wartości pieniężnych - również postawienie ich do dyspozycji podatnika. 2. W przypadku, gdy świadczeniem dzierżawcy na rzecz wydzierżawiającego

1. Wydatki ponoszone w celu uzyskania przychodu, a więc koszty jego uzyskania, powinny być należycie udokumentowane. 2. Dowody w postaci paragonów związanych z konsumpcją w restauracjach, na których brak było nazwiska odbiorcy, nie odpowiadają wymogom określonym w par. 11 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów