1. W świetle art. 21 ust. 1 pkt 16 w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ diety i inne należności za czas podróży służbowej. pracowników w wysokości przekraczającej pułap określony w odrębnych przepisach stanowią przychód ze stosunku pracy podlegający podatkowi dochodowemu od osób fizycznych. 2. W świetle przepisów

Zmiana lub uchylenie uchwały podjętej przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej dokonane po zaskarżeniu tej uchwały do sądu administracyjnego, nie czyni zbędnym wydanie przez Sąd wyroku, jeżeli zaskarżona uchwała może być stosowana do sytuacji z okresu poprzedzającego jej uchylenie lub zmianę.

Przepis art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie ma zastosowania w przypadkach, w których wypłata wynagrodzenia twórcy projektu racjonalizatorskiego nie wiązała się z zawarciem umowy przenoszącej prawo własności tego projektu.

Wadliwa decyzja wymiarowa za konkretny rok podatkowy ze względu na walor ostateczności nie może mieć znaczenia dla określenia /ustalenia/ wymiaru w następnym okresie. Jedynie bowiem ten okres, na który opiewa decyzja ostateczna jest objęty domniemaniem prawidłowości dokonanego wymiaru i to tak długo jak długo taka decyzja pozostaje w obrocie prawnym /nie została w sposób przewidziany prawem uchylona

1. Błędny jest pogląd, że na mocy przepisu art. 208 par. 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ przychodami wolnymi od opodatkowania będą jedynie wpływy z tytułu najmu lokali mieszkalnych i użytkowych oraz ze sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych w drodze przetargów otwartych, o ile koszty uzyskane z tego tytułu nie przekroczą wysokości ustawowych

Składka na rzecz spółki wodno-ściekowej jest wydatkiem stanowiącym koszt uzyskania przychodu.

Brak jest podstaw do zaaprobowania poglądu, że wszelkie wydatki ponoszone na rzecz osób zatrudnionych na podstawie umów zlecenia, jako że nie dotyczą pracowników, nie mogą być uznane z tego powodu za koszty uzyskania przychodów.

Każde postanowienie o kosztach opinii biegłego, wydane na zasadach określonych w art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./, musi być poprzedzone ustaleniem podstawy opodatkowania, które - jako dotyczące rozstrzygnięcia istoty sprawy - może być dokonane wyłącznie w decyzji.

Przychód uzyskany z wynajęcia środka trwałego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą jest przychodem z tej działalności, a nie przychodem z innego źródła, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

1. Oplata skarbowa jest rodzajem podatku i odnosi się do niej przepis art. 175 par. 1 Kpa. O charakterze świadczenia pieniężnego na rzecz Skarbu Państwa nie decyduje jego nazwa, lecz okoliczność, czy z ustawy wynika przymus świadczenia w określonych warunkach. 2. Niezachowanie terminu do wystąpienia o uznanie nieistnienia obowiązku podatkowego z art. 175 Kpa, skutkuje tym, że organy podatkowe nie mogą

Reguła zawarta w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ ma zastosowanie, gdy podatnik tak postanowi i powiadomi o swoim postanowieniu organ podatkowy. Jeśli tego nie uczyni rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./

Oświadczenie, o którym mowa w par. 2 ust. 4 wraz z poświadczeniem wymienionym w par. 2 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie szczegółowego zakresu, trybu oraz sposobu ustalania podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży niektórych towarów oraz świadczenia niektórych usług /Dz.U. nr 39 poz. 179/ stanowi dowód w rozumieniu art. 75 par. 1 Kpa uprawniający do zastosowania

W żadnym razie nie jest usprawiedliwiona wykładnia, która na podstawie analogiae legis do przepisu późniejszego pozwala na wykładnię przepisu dotychczasowego, skoro analogia w prawie podatkowym nie jest dopuszczalna.

Wykładnia gramatyczna użytego przez wykonawcę w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ zwrotu "wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu" oznacza, iż podatnik ma możliwość odliczenia do celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że uzasadnia ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością

Pomimo tego, iż wznoszony budynek mieszkalny stanowi współwłasność, to każdy ze współwłaścicieli ponosi we własnym imieniu określone wydatki, dlatego też winien mieć prawo do samodzielnego korzystania z ulgi, niezależnie od proporcji jego udziału we współwłasności.

Rada Pracownicza Przedsiębiorstwa podjęła uchwałę o zakwalifikowaniu kosztów działalności międzyzakładowej przychodni zdrowia jako darowizny na cele ochrony zdrowia, podlegającej odliczeniu od dochodu przy ustaleniu podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Nie uznając tego odliczenia

Sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego jest źródłem przychodu, jeśli prawo to zostało zbyte przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Wszystkie wydatki, związane z zawarciem umowy leasingu operacyjnego, w tym także tzw. kaucja zwrotna powinny być uznane za koszty uzyskania przychodu. Nie ma podstaw do rozdzielania poszczególnych wydatków wynikających z zawarcia tej umowy, i przyjmowania, że część z nich stanowi koszty uzyskania przychodu, zaś część /kaucja zwrotna/ nie jest kosztami uzyskania przychodu.

W stanie prawnym obowiązującym w 1992 r. opodatkowaniu podlegały m. in. świadczenia pieniężne ponoszone przez zakład pracy za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń. Dopiero od dnia 1 stycznia 1993 r. objęte opodatkowaniem zostały również świadczenia częściowo odpłatne.

Niewpłacenie podatku lub niezłożenie oświadczenia w terminie określonym w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ powoduje, że podatek ten staje się zaległością podatkową /por. art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Zatem poczynając od 15 dnia od dokonania

Nie można w istocie wieloznacznego terminu "koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów" /art. 15 ust. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania - Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ tłumaczyć nie tylko bez kontekstu danej sprawy, lecz również bez uwzględnienia niespotykanych w dotychczasowym życiu gospodarczym

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ nie przewidują możliwości odliczenia w ciągu roku wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe podatnika w roku poprzednim. Uwzględnienie tych wydatków może bowiem nastąpić dopiero w rocznym zeznaniu podatkowym.

Pojęcie "zakupu" użyte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" i pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie może być zawężane do przypadków nabycia w drodze umowy kupna-sprzedaży prawa własności gruntu lub prawa użytkowania wieczystego w tzw. obrocie wtórnym.

1. Przepisy podatkowe winna cechować jasność rozwiązań umożliwiająca podatnikom ich zrozumienie. 2. Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ w pierwotnym brzmieniu nie uzależniał zastosowanie ulgi od tego czy podatnik dokonujący remontu i modernizacji posiada tytuł prawny do lokalu.