Używając cudzą rzecz i pobierając z niej pożytki oraz nie płacąc za to w zamian umówionego czynszu dzierżawca otrzymuje od kontrahenta świadczenie nieodpłatne, którego wartość w myśl przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ stanowi podlegający opodatkowaniu przychód. Bez znaczenia przy tym pozostaje to, że
Jakkolwiek przepis art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przewiduje wydanie przez urząd skarbowy decyzji ustalającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym w razie niezłożenia przez podatnika zeznania o wysokości osiągniętego dochodu oraz decyzji ustalającej inną wysokość podatku aniżeli wynikająca ze złożonego zeznania
Kwoty zabezpieczone na poczet przyszłych należności podatkowych nie są tożsame z nadpłatą podatków, o których mowa w art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, bowiem nadpłatę mogą stanowić świadczenia podatkowe nadpłacone oraz nienależnie uiszczone. Kwoty zabezpieczone nie mają natomiast charakteru świadczeń podatkowych. W myśl art. 165
Skoro w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest mowa o nabyciu /kupnie/ gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, to oczywiste jest, że chodzi o grunt, który w dacie nabycia nadaje się do zabudowy budynkiem mieszkalnym. Późniejsze zmiany przeznaczenia nabytego gruntu poczynione w wyniku zmian planu zagospodarowania
Unowocześnienie /modernizacja/ mieszkania np. przez zmianę systemu ogrzewania może być równoznaczne z przystosowaniem /adaptacją/ tego mieszkania lub jego wyposażeniem w konstrukcję czy też urządzenia podyktowane potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności. O tym, czy wyposażenie lokalu mieszkalnego w określone urządzenia /np. w ogrzewanie elektryczne lub gazowe zamiast dotychczasowego tradycyjnego
W świetle par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 stycznia 1994 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego /Dz.U. nr 18 poz. 62/ nie może ulegać wątpliwości, że udokumentowanie wydatków na zakup budynku wyłącznie umową jego sprzedaży zawartą w formie aktu notarialnego nie spełnia warunku właściwego jego udokumentowania i tym samym nie stwarza
Według ust. 21 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w brzmieniu tego ustępu obowiązującym od 01.01.1994 r., a wprowadzonym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1993 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 131 poz. 624/, wydatki z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu
1. Żadne przepisy nie wprowadzają wymagania poświadczenia delegacji przez jednostkę, w której pracownik załatwił sprawy swojej firmy. 2. Nie można utożsamiać delegacji służbowej z ewidencją przebiegu pojazdów.
1. Przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ są wyłącznie wartości otrzymanych świadczeń w naturze, a nie jak tego wymaga przepis w stosunku do pieniędzy i wartości pieniężnych - również postawienie ich do dyspozycji podatnika. 2. W przypadku, gdy świadczeniem dzierżawcy na rzecz wydzierżawiającego
Wynikający z art. 25 ust. 1 i 2 ustawy z 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązek składania bez wezwania deklaracji o wysokości osiągniętego od początku roku dochodu oraz obowiązek terminowego wpłacania zaliczek miesięcznych na konto urzędu skarbowego jest niezależny od wyniku rocznego. Nie wpłacona w terminie zaliczka staje się zaległością podatkową, od której pobiera się odsetki za
Obowiązujący wzór ewidencji przebiegu pojazdu określony został w wytycznych Ministerstwa Finansów z dnia 16 kwietnia 1993 r. w sprawie stosowania ewidencji przebiegu pojazdu /Dz.Urz. MF nr 10 poz. 44/ i w myśl tego wzoru ewidencja taka winna zawierać m.in. numer rejestracyjny pojazdu i pojemność jego silnika, trasę przejazdu, cel wyjazdu, liczbę przejechanych faktycznie kilometrów. Wynika z tego, że
Jakkolwiek przepis art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie określa wprost przesłanek, jakimi przy odraczaniu terminów przewidzianych w przepisach podatkowych winien kierować się organ podatkowy, to nie może ulegać wątpliwości odpowiednie zastosowanie tu przesłanek przewidzianych w art. 13 ust. 1 tej ustawy, a więc wystąpienie
Renta inwalidzka z tytułu choroby zawodowej pobierana na podstawie ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin oraz o świadczeniach z tytułu wypadku przy pracy i chorób zawodowych nie jest rentą odszkodowawczą przewidzianą w art. 444 par. 2 Kc, którą ustala się w orzeczeniu sądu powszechnego lub w umowie. Dochód uzyskany z tytułu renty inwalidzkiej otrzymanej w związku z chorobą zawodową
1. Jeżeli Urząd Skarbowy nie kwestionował wyliczenia podatku wynikającego ze złożonego wcześniej zeznania podatkowego, a następnie nie uwzględnił skorygowanego przez podatnika zeznania, to brak było podstaw prawnych do wydania decyzji /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/. 2. Uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 1995 r. daje możliwość odzyskania części uiszczonego podatku również członkom
Okoliczności związane z długotrwałym cyklem budowlanym i załatwianiem spraw są bez znaczenia w sprawie skoro zwolnienie podatkowe z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ uzależnione zostało od konkretnych zdarzeń nabycia /wydatkowania na nabycie/ lokalu w ściśle określonym czasie - nie później niż w okresie
Skarżąca wprawdzie wprowadziła samochód do ewidencji środków trwałych, ale nie dokonywała związanych z nim odpisów amortyzacyjnych. Z oświadczenia podatniczki, popartego umową kupna-sprzedaży samochodu, wynika, że stanowił on prywatną własność skarżącej, dlatego - zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm.
Wypłaty z tytułu udziałów w posiedzeniach zarządu spółki będącej osobą prawną, nazwane dietą ryczałtową, są zwolnione wyłącznie do wysokości określonej w przepisach w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych, obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych /par. 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy
Treść przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w zestawieniu z zawartym w art. 23 wykazem wydatków i wartości nie uważanych przez ustawę za koszty uzyskania przychodów wskazuje na to, że kosztem uzyskania przychodów są według ustawy nie wszelkie wydatki związane z osiągnięciem przychodów z działalności gospodarczej
1. Oddanie rzeczy w nieodpłatne używanie na podstawie umowy użyczenia bądź umowy użytkowania stanowi - w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ - nieodpłatne świadczenie dla podmiotu przejmującego rzecz do używania. Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy wartość tego świadczenia stanowi przychód używającego
Z zasad ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288/ wynika, że udział członków spółdzielni w nadwyżce bilansowej, będącej niewątpliwie zyskiem osoby fizycznej w rozumieniu art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, ma dwojaki charakter. - jest to udział w nadwyżce bilansowej przeznaczonej
1. Zwrot "w celu" użyty w art. 15 ust. 1 ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby więc określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu
Koszty użytkowania samochodów prywatnych dla celów służbowych zarachowane na podstawie odręcznych notatek, które nie spełniają wymogów określonych przepisami par. 7 i par. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35 ze zm./, nie mogą być uznane za wiarygodny dowód poniesienia wydatków.
1. Niedopuszczalne jest potrącenie w danym roku podatkowym wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów mających wystąpić dopiero w następnym roku podatkowym lub w okresach dalszych. 2. Nie stanowi kosztu uzyskania przychodu kaucja zapłacona przez podatnika w związku z zawartą umową leasingową, jeśli stanowi ona zabezpieczenie przedmiotu leasingu i podlega zwrotowi po zakończeniu umowy.
1. Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne z tytułu świadczeń dokonanych w ramach tej działalności, tak więc bez znaczenia dla powstania zobowiązania podatkowego jest fakt, że wykazane w deklaracji i wynikające z faktur należności nie zostały w istocie