Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania nie jest bezprzedmiotowy, gdy doszło do uchybienia terminu; należy go rozpatrzyć merytorycznie, oceniając uprawdopodobnienie istnienia winy w uchybieniu terminu.

W kontekście delegowania pracowników w ramach świadczenia usług na terenie innego państwa członkowskiego UE koszty zakwaterowania ponoszone przez pracodawcę nie stanowią nieodpłatnych świadczeń podlegających opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz są obowiązkiem pracodawcy wynikającym z przepisów unijnych dotyczących warunków zatrudnienia pracowników delegowanych

Z art. 262 § 1 i 1a wynika, że karę porządkową można nałożyć jedynie na osobę fizyczną, zaś normy z art. 155 i art. 159 § 1 pkt 2 pozostają spójne z regulacjami zawartymi w art. 262 § 1 i 1a i potwierdzają prawidłowość odkodowania przepisów dotyczących kar porządkowych.

Spłata kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe nie może korzystać ze zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., jeśli dotyczy ona kredytu zaciągniętego na zakup zbywanej nieruchomości; zwolnienie to ma zastosowanie wyłącznie do wydatków na inną nieruchomość, która będzie służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje za zasadnicze znaczenie faktów faktycznych dotyczących sprawowania funkcji w organach spółki przy ocenie odpowiedzialności podatkowej członków zarządu, podkreślając, że nie tylko formalne piastowanie stanowiska, ale również faktyczne wykonywanie obowiązków z tym związanych, determinują taką odpowiedzialność zgodnie z art. 116 § 2 Ordynacji Podatkowej.

Odrzucenie skargi kasacyjnej z powodu braku naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania wskazuje na prawidłowe zastosowanie zasad prawa podatkowego, które dopuszczają ograniczony obowiązek organów podatkowych w zakresie czynności dowodowych do momentu uzyskania pewności co do stanu faktycznego sprawy oraz prawidłowość oceny zgromadzonego materiału dowodowego w kontekście zasad legalizmu,

Członkowi zarządu powinien być znany na bieżąco stan finansów spółki, sposób jej funkcjonowania, czy charakter zawieranych transakcji. Ponosi on odpowiedzialność za powstałe z mocy prawa zobowiązania, które mogą zostać ujawnione w później wydanych decyzjach. W razie stwierdzenia w postępowaniu podatkowym zakończonym decyzją ostateczną nierzetelności rozliczeń podatkowych członek zarządu nie może powoływać

Wszczęcie postępowania karnoskarbowego tuż przed upływem terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych oraz brak aktywności organu podatkowego w rzeczywistym dochodzeniu do odpowiedzialności podatnika świadczą o instrumentalnym wykorzystaniu tego postępowania do zawieszenia biegu terminu przedawnienia, co jest niezgodne z prawem i nie stanowi podstawy do uznania zasadności decyzji organu podatkowego

Przepisy prawno-podatkowe o charakterze sprawozdawczym i proceduralnym, jeśli wpływają na sferę praw i obowiązków podatkowych podmiotu ubiegającego się o wydanie interpretacji indywidualnej, są objęte zakresem działalności interpretacyjnej organu podatkowego.

Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki, zgodnie z art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej, może być nałożona, gdy egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, przy jednoczesnym nie wykazaniu przez członka zarządu zgłoszenia wniosku o upadłość lub wszczęcia postępowania naprawczego albo braku winy w zaniechaniu jej zgłoszenia.

W wykładni przepisu art. 67a § 1 pkt 3 ordynacji podatkowej organ podatkowy posiada kompetencję uznaniową do umorzenia zaległości podatkowej, opierając się na przesłankach ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego. Decyzja o umorzeniu jest aktem uznaniowym, co oznacza, że, mimo stwierdzenia istnienia warunków określonych przez prawo, organ może, lecz nie musi przyznać ulgi.

Nieskuteczność skargi kasacyjnej może wynikać z braków konstrukcyjnych tego środka odwoławczego, jeżeli zarzuty dotyczą próby podważenia ustaleń faktycznych bez wskazania konkretnych naruszonych przepisów prawa materialnego lub niedostatecznie uzasadnionego naruszenia prawa procesowego.

Pojęcie „banki”, o których mowa w przepisach dotyczących zaliczania określonych wierzytelności (praw) do przychodów (przepisy art. 12 ust. 4 pkt 15 lit. c, art. 12 ust. 4e, art. 12 ust. 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej „u.p.d.o.p.”) i określonych strat do kosztów uzyskania przychodu (przepis art. 15 ust. 1h pkt 2 u.p.d.o.p

Wyroki w sprawach dotyczących zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych muszą być oparte na rzetelnej ocenie, czy zaliczki te są niewspółmiernie wysokie w stosunku do przewidywanego podatku. Ponadto postępowanie w sprawie ograniczenia zaliczek na podatek dochodowy ma charakter uproszczony i nie wymaga pełnego postępowania dowodowego.

Organ podatkowy, na wniosek podatnika, ogranicza pobór zaliczek na podatek, jeżeli podatnik uprawdopodobni, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu lub zysku przewidywanego na dany rok podatkowy. Przepis ten wskazuje zatem na przesłankę, spełnienie której powoduje, że organ podatkowy ogranicza pobór

Odmowa ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jest prawidłowa w sytuacji, gdy podatnik nie uprawdopodobni niewspółmierności zaliczek do przewidywanego podatku należnego, zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej art. 22 § 2a.

Opłaty za przedszkole, żłobek czy klub dziecięcy, związane z osobistymi obowiązkami rodzicielskimi Skarżącego, nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, gdyż nie są wydatkami poniesionymi w celu uzyskania przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.