"Właściwy czas" do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, w rozumieniu art. 116 § 1 o.p. nie może być wcześniejszy niż upływ terminu z art. 21 u.p.u.n., ale może być późniejszy.

Także w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych podstawę opodatkowania ustala się bez pomniejszenia o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Także w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych podstawę opodatkowania ustala się bez pomniejszenia o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Jakkolwiek dla określenia, czy dłużnik jest niewypłacalny, nie ma znaczenia to, czy nie wykonuje wszystkich zobowiązań pieniężnych, czy tylko niektórych z nich, to jednak przyjmuje się, że stan niewypłacalności powstaje, z chwilą nieuregulowania w terminie określonym ustawą lub umową drugiego z kolei zobowiązania. Za takim rozumieniem przemawia zarówno wykładnia językowa jak i wykładnia celowościowa

Organ podatkowy nie może skutecznie powoływać się na to, że przedawnienie nie nastąpiło z powodu wszczęcia postępowania karnego skarbowego.

Także w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych podstawę opodatkowania ustala się bez pomniejszenia o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Wskazanym w art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. b) u.p.o.l. podatnikiem, jest posiadacz nieruchomości będącej własnością Skarbu Państwa lub gminy, na podstawie tytułu prawnego innego niż umowa zawarta właścicielem, jednakże tytuł ten powinien także pochodzić od właściciela np. trwały zarząd.

Zgodnie z art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) organ odwoławczy powinien uchylić decyzje organu pierwszej instancji w całości i umorzyć postępowanie w sprawie. Jeżeli jednak organ odwoławczy dostrzega, że postępowanie zostało przeprowadzone wobec właściwego podmiotu (podatnika), w treści rozstrzygnięcia oznaczono jednak inny podmiot, ale z okoliczności sprawy jednoznacznie, w sposób nie budzący wątpliwości wynika

Z treści art. 233 O.p. można wyprowadzić dwa możliwe rozwiązania. Po pierwsze, że decyzja jest rzeczywiście skierowana do podmiotu, który nie jest stroną postępowania. Wówczas, zgodnie z art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) organ odwoławczy powinien uchylić decyzje organu pierwszej instancji w całości i umorzyć postępowanie w sprawie. Jeżeli jednak organ odwoławczy dostrzega, że postępowanie zostało przeprowadzone

Wydatek uznawany jest za koszt uzyskania przychodów wówczas, gdy obejmuje transakcje faktycznie dokonane przez podmioty wskazane w treści danej faktury (sprzedawca i nabywca). Jeżeli natomiast faktura nie dokumentuje rzeczywistej transakcji dokonanej między tymi podmiotami, wykazany w niej wydatek nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. Celem faktury jest

Przepisy krajowe regulujące odliczanie podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, które uniemożliwiają wykonanie prawa do odliczenia w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym podatek jest należny z powodu niespełnienie formalnych wymogów, są niezgodne z zasadą neutralności VAT ustanowioną w Dyrektywie VAT.

Nierealizowane, to jest nieskonkretyzowane podmiotowo i przedmiotowo ustawowe prawo do zachowku nie stanowi podlegającego odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem od spadków długu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514 ze zm.).

Organy interpretacyjne nie mogą odmawiać wydania interpretacji podatkowych przez wymaganie od podatników rozstrzygnięcia kwestii kluczowych dla zasadności pytania interpretacyjnego; narzędzia prawne, takie jak wezwanie do uzupełnienia braków we wniosku, nie mogą służyć przerzuceniu na podatnika obowiązku dokonywania czynności, do których organ jest zobowiązany.

Czynności świadczone przez podatnika, które nie są bezpośrednio związane z jego głównym przedmiotem działalności gospodarczej i są realizowane sporadycznie, nie stanowiąc stałe i konieczne rozszerzenie tej działalności, mają charakter pomocniczy i nie są wliczane do obrotu mającego wpływ na proporcję odliczenia podatku VAT, na podstawie art. 90 ust. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Fikcyjne transakcje nie powodują utraty wpływów podatkowych, co stanowi kluczowy czynnik przy rozstrzyganiu o naliczaniu podatku VAT. Niezależnie od etapu obrotu, na którym opłacono podatek, jego naliczenie jest możliwe.

1. W kontekście kosztów uzyskania przychodów, organ podatkowy ma prawo do swobodnej oceny dowodów i ich wiarygodności, podlegającej jedynie kontroli sądowej. 2. Aby wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki: wydatek powinien być rzeczywiście poniesiony przez podatnika, nie może znajdować się w katalogu określonym w art. 23 Ustawy o PIT