Prawidłowa wykładnia przepisów art. 23 ust. 1 pkt 21 oraz art. 23 ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.f. wymaga przyjęcia, że data dokonania odpisu aktualizującego nie może przesądzać o możliwości zarachowania w ciężar kosztów podatkowych odpisu aktualizującego należności nieściągalnych jedynie w roku podatkowym, w którym faktycznie został dokonany, skoro podatnik decyduje się na jego utworzenie i wprowadzenie do

1. Uzupełniające postępowanie dowodowe, o którym mowa w art. 106 § 3 P.p.s.a., ma na celu skonfrontowanie z dokumentami prawidłowości ustaleń dokonanych w toku na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, jeśli w sprawie istnieją istotne wątpliwości. 2. O sposobie kwalifikacji gruntu (budynku), dla celów podatkowych w podatku od nieruchomości decyduje nie tyle sposób rzeczywistego

1. Skoro konkretyzacja zastosowania art. 119a § 1 O.p. może nastąpić w zastrzeżonym trybie związanym z wydaniem decyzji przez właściwy organ, to nie może być równocześnie przedmiotem postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Również ustawodawca nie zakładał konkurencyjności tych trybów postępowania. Stwierdzenie zatem, jak tego wymaga art. 14b § 5b O.p., że istnieje uzasadnione przypuszczenie

1. Uzupełniające postępowanie dowodowe, o którym mowa w art. 106 § 3 p.p.s.a., ma na celu skonfrontowanie z dokumentami prawidłowości ustaleń dokonanych w toku na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, jeśli w sprawie istnieją istotne wątpliwości. 2. Co do zasady - o sposobie kwalifikacji gruntu (budynku), dla celów podatkowych w podatku od nieruchomości decyduje nie tyle sposób

Skoro konkretyzacja zastosowania art. 119a § 1 O.p. może nastąpić w zastrzeżonym trybie związanym z wydaniem decyzji przez właściwy organ, to nie może być równocześnie przedmiotem postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Zatem stwierdzenie, jak tego wymaga art. 14b § 5b O.p., że istnieje uzasadnione przypuszczenie wydania decyzji z zastosowaniem art. 119a O.p., stanowi przeszkodę

Naruszenie art. 200 § 1 O.p. może doprowadzić do uchylenia zaskarżonej decyzji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. tylko wówczas, jeżeli mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Mienie spółki wskazywane przez członka zarządu spełnia wymogi z art. 116 § 1 pkt. 2 O.p. uwalniając tęgo członka zarządu od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki - tylko wtedy, gdy jest to mienie konkretne i rzeczywiście istniejące, a nadto umożliwiające przeprowadzenie egzekucji zaległości podatkowych spółki "w znacznej części". Oznacza to, że musi mieć egzekwowalna wartość spełniającą

Zarówno zaliczenie nadpłaty, jak i zwrot oprocentowania nadpłaty następuje w formie postanowienia. Zwrot nadpłaty wraz z oprocentowaniem może mieć również formę czynności materialno-technicznej. W przypadku jednak, gdy oprocentowanie, o które wnioskuje podatnik, jest sporne, powinna zostać wydana decyzja administracyjna w tej kwestii. Wówczas w postanowieniu w przedmiocie rozliczenia nadpłaty - albo

1. Samochód powierzony tzw. pracownikowi mobilnemu w celu realizacji zadań służbowych, w tym przejazdów do klientów oraz powrotu do miejsca zamieszkania, należy uznać za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, o ile określone przez podatnika zasady jego używania, dodatkowo potwierdzone

1. Przepis art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p. definiuje umowę pożyczki na użytek stosowania normy wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p. szerzej niż wynika to z definicji zawartej w Kodeksie cywilnym i oznacza każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy i zapłacić odsetki

Nie ma podstaw, by koncepcję organu w zakresie wydania postanowienia o przedłużeniu terminu zwrotu różnicy podatku usprawiedliwiać zasadą demokratycznego państwa prawnego, czy zasadą oficjalności doręczeń (kwestia niepewności co do skuteczności przedłużenia terminu z uwagi na tzw. problemy techniczne przy doręczeniu za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej bądź na skutek awizowania przesyłki

Wydatki poniesione na zakup surowców zużywanych do produkcji stanowią, stosownie do art. 22 ust. 5 u.p.d.o.f., koszt bezpośredni.

Naruszenie art. 200 § 1 O.p. może doprowadzić do uchylenia zaskarżonej decyzji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. tylko wówczas, jeżeli mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Skoro stronami systemu cash pooling będą podmioty, które wchodzą w skład jednej grupy kapitałowej, należy uznać, że są one objęte dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 u.p.d.o.p. Uprawnienie spółki do korzystania ze środków finansowych w ramach opisanej struktury oznacza bowiem, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wystąpi pożyczka, w rozumieniu art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p. W sytuacji więc, gdy

Przez "przyczynienie się" z art. 78 § 3 O.p. - w ramach wykładni językowej odnoszącej się do języka potocznego (wszak Ordynacja podatkowa nie definiuje tego terminu) - należy rozumieć taką sytuację, w której działanie lub zaniechanie organu podatkowego pozostawało w bezpośrednim związku z wadą decyzji, którą może być naruszenie przepisów prawa materialnego lub procesowego. Jeżeli jednak wystąpiły obiektywne

1. Skoro konkretyzacja zastosowania art. 119a § 1 O.p. może nastąpić w zastrzeżonym trybie związanym z wydaniem decyzji przez właściwy organ, to nie może być równocześnie przedmiotem postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Również ustawodawca nie zakładał konkurencyjności tych trybów postępowania. Stwierdzenie zatem, jak tego wymaga art. 14b § 5b O.p., że istnieje uzasadnione przypuszczenie

1. Należyte udokumentowanie operacji gospodarczej, która powoduje poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodów, jest warunkiem uznania takiego wydatku za koszt uzyskania przychodów. Dlatego też sposób ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych i dokumentowania wydatków ma zasadnicze znaczenie dla rachunku podatkowego, rozumianego jako określenie podstawy opodatkowania, warunkuje bowiem możliwość pomniejszenia

Skoro konkretyzacja zastosowania art. 119a § 1 Ordynacji podatkowej może nastąpić w zastrzeżonym trybie związanym z wydaniem decyzji przez właściwy organ, to nie może być równocześnie przedmiotem postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Również ustawodawca nie zakładał konkurencyjności tych trybów postępowania. Zatem stwierdzenie, jak to wymaga art. 14b § 5b Ordynacji podatkowej,

Po wydaniu przez organ pierwszej instancji decyzji podatkowej, jeżeli decyzja ta nie stała się ostateczna, postępowanie podatkowe trwa i jest prowadzone zasadniczo do wydania decyzji przez właściwy organ administracyjny drugiej instancji, tak więc niewątpliwie istnieje przedmiot wpadkowego postępowania w przedmiocie merytorycznej oceny podstaw i uzasadnienia co do zawieszenia postępowania głównego.