Jeżeli podmiot gospodarczy podjął wszelkie działania, jakich można od niego w sposób uzasadniony oczekiwać, w celu upewnienia się, że transakcje, w których uczestniczy nie wiążą się z przestępstwem, czy to w zakresie podatku VAT, czy w innej dziedzinie, może on domniemywać legalność tych transakcji bez ryzyka utraty prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT.

Wykładnia przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. wskazuje, że pojęcie "bezpośredniej realizacji celów programu" nie oznacza przejęcia odpowiedzialności za jego prawidłowe wykonanie oraz powierzenie w sensie ekonomicznym i technicznym jego realizacji, a wystarczające jest wykonywanie w ramach umowy czynności o charakterze merytorycznym.

W uzasadnieniu decyzji podatkowej organ ma obowiązek wykazać, z których dowodów korzystał, z których nie korzystał i dlaczego. Ponadto winien również wskazać jakie działania podejmował, aby w sposób nie budzący wątpliwości ustalić stan faktyczny sprawy, a także wskazać, które z dowodów uznał za wiarygodne i z jakich przyczyn.

Denominowanie kredytu zaciągniętego w walucie polskiej na walutę obcą nie powoduje, że w wypadku zmiany kursów tych walut powstają różnice kursowe w rozumieniu art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. Bez znaczenia przy tym jest okoliczność, z jakiego rachunku (dewizowego czy "złotówkowego") bank udzielający kredytu przekazuje niezbędne dla wywiązania się z umowy środki. Treść cytowanego przepisu jest w tym zakresie

Jeżeli podmiot gospodarczy podjął wszelkie działania, jakich można od niego w sposób uzasadniony oczekiwać, w celu upewnienia się, że transakcje, w których uczestniczy nie wiążą się z przestępstwem, czy to w zakresie podatku VAT, czy w innej dziedzinie, może on domniemywać legalność tych transakcji bez ryzyka utraty prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT.

Art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) jest niezgodny z prawem unijnym.

Celem zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust.1 pkt 50 u.p.d.o.f. było niewątpliwie wyeliminowanie podwójnego opodatkowania dochodów już wcześniej u tego samego podatnika opodatkowanych. Wykładnia systemowa wewnętrzna i wykładnia celowościowa przemawiają zatem za uznaniem, że przez wkład, o którym mowa w powołanym przepisie, należy rozumieć nie tylko wkład wniesiony przy zawiązaniu spółki, ale także

Remont zbytego odpłatnie, w okolicznościach określonych w art. 10 pkt 8 lokalu mieszkalnego, tj. przed upływem wskazanego w tym przepisie terminu, nie może być uważany za realizację celu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) u.p.d.o.f. Podobnie zatem jak przeznaczenie środków ze sprzedaży nieruchomości na spłatę zaciągniętego na jej nabycie kredytu nie uprawnia do skorzystania ze zwolnienia

Warunek z art. 89a ust. 2 pkt 4 u.p.t.u. odczytywać należy w kontekście bycia w posiadaniu tej wierzytelności przez wskazany w ustawie czas (180 dni), a nie jako możliwość uzyskania późniejszej zapłaty za dług. Nieuzasadnione jest zatem twierdzenie, że w wyniku zbycia wierzytelności dochodzi do uregulowania należności w jakiejkolwiek formie.

Przepis uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niekonstytucyjny ma co do zasady taki charakter od samego początku, tj. od dnia jego wejścia w życie (ex tunc), chyba że w swoim orzeczeniu Trybunał wskazał inny termin utraty mocy prawnej zakwestionowanej regulacji.

W uzasadnieniu decyzji podatkowej organ ma obowiązek wykazać, z których dowodów korzystał, z których nie korzystał i dlaczego. Ponadto winien również wskazać, jakie działania podejmował, aby w sposób nie budzący wątpliwości ustalić stan faktyczny sprawy, a także wskazać, które z dowodów uznał za wiarygodne i z jakich przyczyn.

Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że art. 167 i art. 168 lit. a) dyrektywy 2006/112, a także zasady neutralności podatkowej, pewności prawa i równego traktowania nie stoją na przeszkodzie temu, aby odbiorcy faktury odmówiono prawa do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej ze względu na brak faktycznej czynności podlegającej opodatkowaniu, mimo że w rektyfikacji decyzji podatkowej

W sytuacji, w której obliczenie dochodu jest możliwe na podstawie posiadanej przez spółkę dokumentacji, to nie ma podstaw do jego szacowania.

Systematyka ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że wprowadzenie danego składnika do ewidencji jest warunkiem niezbędnym do realizacji prawa podatnika do dokonywania odpisów amortyzacyjnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (z wyłączeniem gruntów) i to jest zasadniczy kontekst normatywny, w którym należy odczytywać art. 22 d ust. 2 u.p.d.o.f.

Unormowanie, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje najpóźniej z upływem 30 dni od dnia wykonania usługi, o ile wcześniej nie nastąpi zapłata, jest niezgodne z Dyrektywą VAT. Takie sformułowanie przepisu oznacza bowiem połączenie brzmienia art. 66 lit. b) tej Dyrektywy z okresem czasu, po upływie którego podatek staje się wymagalny.

Dla realizacji prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony niezbędny jest faktyczny obrót - wystąpienie zdarzenia gospodarczego polegającego na nabyciu towarów lub usług między określonymi na fakturze podmiotami, a dla realizacji tego prawa podatnik musi dysponować fakturą, gdyż brak dokumentów stanowiących podstawę do obniżenia podatku należnego powoduje utratę tego uprawnienia. Jednak

Przepis art. 4a ust. 4 pkt 2 u.p.s.d. stanowi wyłącznie o "nabyciu na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego" nie zaś o "nabyciu przez stronę umowy zawartej w formie aktu notarialnego".

Wydatki poniesione w bezpośrednim związku z utworzeniem lub podwyższeniem kapitału zakładowego spółki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT zwolnione z VAT będzie świadczenie usługi stanowiącej element usługi ubezpieczeniowej, który jest dla niej właściwy i niezbędny, jednakże musi on stanowić odrębną całość.

W sytuacji, gdy nabycie danego prawa majątkowego (w szczególności nieodpłatnej służebności) następuje z polecenia darczyńcy (art. 1 ust.1 pkt 2 u.p.s.d.), to nie może jednocześnie w świetle uregulowań prawnopodatkowych, stanowić nabycia poprzez ustanowienie owego prawa (w rozumieniu art. 1 ust.1 pkt 6 u.p.s.d.).

Samorządowy zakład budżetowy, który prowadzi miejskie targowisko, ściąga od handlarzy opłatę targową i następnie odprowadza ją na konto urzędu gminy, nie musi płacić od tego VAT.