Wydatki na zakup nowo wybudowanego lokalu mieszkalnego od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ nie jest tożsamy z pojęciem systematycznego gromadzenia oszczędności na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym

1. Skoro WSA nie kontrolował legalności zastosowania przez organy podatkowe określonych przepisów, a w treści skargi kasacyjnej brak uzasadnienia, w jaki sposób sąd I instancji naruszył te przepisy, tak gdy chodzi o błędną wykładnię, jak niewłaściwe ich zastosowanie, NSA pozbawiony został możliwości kontroli kasacyjnej tak sformułowanych zarzutów. 2. W sytuacji, gdy przyjęty przez sąd I instancji stan

Wydatki na zakup nowo wybudowanego lokalu mieszkalnego od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 27 a ust. 1 lit. d) ustawy podatkowej nie jest tożsamy z pojęciem systematycznego gromadzenia oszczędności na jednym rachunku oszczędnościowo - kredytowym w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, stosownie do art. 27 a ust. 2 tej ustawy. Regulacje

1. Prawidłowo organ odwoławczy umorzył postępowanie podatkowe w stosunku do płatnika N., uznając, iż od dnia 1.01.2003 r. brak jest podstaw prawnych do orzekania w sprawie odpowiedzialności płatnika z tytułu niepobranego i nieodprowadzonego podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłaconych w 2003 r. diet pracownikom ponad wysokość określoną w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej

Tworzone obowiązkowo na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz. U. nr 121 poz. 591 ze zm./ rezerwy, co do zasady nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Przepis ten nie zawiera natomiast normy prawnej zakazującej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rezerwy utworzonej w warunkach innych niż określone w ustawie o rachunkowości. W takim

1. Art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ mówi o pewnym mechanizmie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków w walutach obcych /dzień otrzymania faktury, tzn. dzień zarachowania, i dzień faktycznej zapłaty - dzień poniesienia/. Z tego jednak nie wynika by ustawodawca zmieniał regułę z art. 22 ust. 1 zd. 1 ustawy

Usługi aptek nie są usługami w zakresie świadczeń zdrowotnych, w związku z czym nie ma zastosowania do aptek art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. "d" ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

W art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ ustawodawca użył ogólnego pojęcia "ugoda". Należy zatem uznać, że wyłączenie zawarte w tej jednostce redakcyjnej dotyczy zarówno ugód sądowych, jak i pozasądowych. Podstawa materialnoprawna obu z nich jest bowiem identyczna.

Należy stwierdzić, że skoro w sprawie nie zakwestionowano ustaleń stanu faktycznego sprawy, a więc ustalenia, że wystawca kwestionowanej faktury nie dysponuje jej kopią, to tym samym nieuzasadniony jest zarzut naruszenia przepisu § 50 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym

I. Skoro w skardze kasacyjnej nie podniesiono zarzutu naruszenia przepisów postępowania to oznacza to, że strona w istocie nie kwestionuje ustaleń faktycznych sprawy oraz że Naczelny Sąd Administracyjny zgodnie z art. 183 par.1 p.p.s.a. jest związany przyjętymi przez Sąd pierwszej instancji ustaleniami faktycznymi. Jest tak także dlatego, że błędne ustalenia faktyczne są związane zazwyczaj z naruszeniem

I. Skoro w skardze kasacyjnej nie podniesiono zarzutu naruszenia przepisów postępowania to oznacza to, że strona w istocie nie kwestionuje ustaleń faktycznych sprawy oraz że Naczelny Sąd Administracyjny zgodnie z art. 183 par.1 p.p.s.a. jest związany przyjętymi przez Sąd pierwszej instancji ustaleniami faktycznymi. Jest tak także dlatego, że błędne ustalenia faktyczne są związane zazwyczaj z naruszeniem

I. Skoro w skardze kasacyjnej nie podniesiono zarzutu naruszenia przepisów postępowania to oznacza to, że strona w istocie nie kwestionuje ustaleń faktycznych sprawy oraz że Naczelny Sąd Administracyjny zgodnie z art. 183 par.1 p.p.s.a. jest związany przyjętymi przez Sąd pierwszej instancji ustaleniami faktycznymi. Jest tak także dlatego, że błędne ustalenia faktyczne są związane zazwyczaj z naruszeniem

Podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów: - może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym, w którym zostały one poniesione, o ile dotyczą przychodów danego roku podatkowego, - może zliczyć do kosztów uzyskania przychodów te koszty, które poniósł w latach poprzedzających rok podatkowy, tylko gdy dotyczą danego roku podatkowego, - może potrącić w roku podatkowym

Podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów: - może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym, w którym zostały one poniesione, o ile dotyczą przychodów danego roku podatkowego, - może zliczyć do kosztów uzyskania przychodów te koszty, które poniósł w latach poprzedzających rok podatkowy, tylko gdy dotyczą danego roku podatkowego, - może potrącić w roku podatkowym

Z uwagi na zasadę powiązania wydatku ze środkiem trwałym brak jest podstaw do odwoływania się na gruncie tego zagadnienia do ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./. Paragraf 6 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 roku w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych /Dz.U. nr 6 poz. 35 ze zm./ nie posługuje

Instytucja stwierdzenia nadpłaty nie znajdowała zastosowania we wszystkich przypadkach powstania nadpłaty w rozumieniu art. 72 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, lecz jedynie w wypadkach, gdy powstanie nadpłaty nie jest rezultatem działania systemu podatkowego /błędy organów podatkowych, funkcjonowanie systemu zaliczek na podatek, niekonstytucyjności

Wydatki poniesione na dokumentację przetargową, analizę ofert budowy czy projektów budowlanych nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a powinny być traktowane jako koszty związane z konkretną inwestycją i katalogowane jako koszty wytworzenia środka trwałego. Przesądza o tym treść par. 6 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków

Ulga budowlana o jakiej mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. "e" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w zw. z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne /Dz.U. nr