Rozpatrując naruszenie art. 200 § 1 O.p. w aspekcie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należy stwierdzić, iż nie można z góry zakładać, jak to sugeruje autor skargi kasacyjnej, że każde naruszenia art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej skutkuje uchyleniem decyzji organu podatkowego. W każdej sprawie Sąd indywidualnie bada, czy naruszenie art. 200 § 1 O.p

1. Pracownikiem w rozumieniu przepisu art. 27c ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./jest osoba wymieniona w art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy /Dz.U. 1998 nr 21 poz. 94 ze zm./ to jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę, mianowania, powołania, lub spółdzielczej umowy o pracę. Powyższa definicja "pracownika

Zarachowanie wierzytelności jako przychodu należnego jest, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ warunkiem sine qua non do zaliczenia straty ze sprzedaży tej wierzytelności w poczet kosztów uzyskania przychodów, jednakże zarachowana w ten sposób wierzytelność podlega zaliczeniu w poczet straty w wysokości

1) Formułując zarzut naruszenia przepisów postępowania wskazano przepisy Ordynacji podatkowej, których Sąd pierwszej instancji nie stosował i nie mógł w postępowaniu sądowoadministracyjnym stosować - zarzut ten jest oczywiście bezzasadny. 2) Zarzut naruszenia prawa materialnego można formułować wówczas, gdy w ocenie skarżącego stan faktyczny został ustalony w sposób niewadliwy. Jeżeli natomiast skarżący

Odwołanie się przez stronę, wnoszącą skargę kasacyjną do zarzutu naruszenia przepisów prawa, ujętych w skardze do Sądu I instancji, nie może być uznane za spełnienie ustawowego wymogu prawidłowego "przytoczenia" /wskazania, wymienienia/ podstaw kasacyjnych, o jakim mowa w art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./

1. Związanie wyrażonymi w orzeczeniu sądu wskazaniami co do dalszego postępowania obliguje organ do wykonania wytycznych sądu, lecz nie jest równoznaczne z tym, że w ramach ponownego rozpoznania sprawy, organ ten ma ograniczyć się jedynie do realizacji tychże wskazań, jeżeli dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy koniecznym okaże się wyjście ponad sprecyzowane przez sąd wytyczne postępowania. 2. Brak

Obowiązek podatkowy powstały przed 1 maja 2004 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ istnieje nadal po tej dacie, mimo uchylenia tej ustawy. Zatem jeżeli po uchyleniu poprzedniej ustawy istnieje przepis pozwalający na konkretyzację obowiązku podatkowego, to nie ma przeszkód do wydania decyzji ustalającej

Niedopuszczalne jest wyłączenie prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o samą konstrukcję czy też istotę podatku. Może być ona elementem przywoływanym na poparcie stanowiska wynikającego z obowiązujących przepisów, jednakże nie może stanowić samodzielnej podstawy pozbawienia podatnika przysługującego mu uprawnienia.

Odwołanie się przez stronę, wnoszącą skargę kasacyjną do zarzutu naruszenia przepisów prawa, ujętych w skardze do Sądu I instancji, nie może być uznane za spełnienie ustawowego wymogu prawidłowego "przytoczenia" /wskazania, wymienienia/ podstaw kasacyjnych, o jakim mowa w art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./

1. Jeżeli bowiem wydatki poniesione na windykację danej wierzytelności nie przyniosły przychodu w 2001 roku to nie mogą być uznane za związane z przychodem tego roku. Będą natomiast zaliczane do kosztów uzyskania przychodów następnych lat, w których przychód z nimi związany zostanie osiągnięty. 2. W przypadku wierzytelności jako źródła przychodu zasadne jest odnoszenie kosztu do wysokości wartości

1. Sposób w jaki Sąd dokonuje kontroli, prowadzący do akceptacji lub zanegowania ustaleń faktycznych dokonywanych przez organy podatkowe, wpływa w dalszej kolejności na prawidłowość oceny stosowania przez te organy prawa materialnego. Tryb postępowania Sądu ma więc znaczenie dla formułowania wniosków końcowych, a także ich zakresu, a co za tym idzie rzutuje na całą treść orzeczenia i zastosowania środków

Pojęcie "przepisów dotychczasowych" użyte w art. 26 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne /Dz.U. nr 68 poz. 623/ ograniczyć należy do norm prawa materialnego. W "starych sprawach" organ celny obowiązany jest stosować nowe przepisy proceduralne.

Żądanie przeprowadzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, w sprawie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z o.o., dowodu z akt podatkowych dotyczących tej spółki, nie mieści się w dyspozycji art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ z dwóch powodów: nie jest to dowód z dokumentu

1. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r. Sygn. akt K 45/01 (Dz. U. z 2002 r. Nr 100, poz. 923) nie odnosi się do wszystkich podmiotów prowadzących zakłady pracy chronionej lecz jedynie do tych, które zostały wskazane w tym orzeczeniu, tj. tych, którzy w zaufaniu do przepisów sprzed nowelizacji, a więc przed 30 listopada 1999 r. rozpoczęli realizacje długookresowych inwestycji na

W roku podatkowym 2002 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. 2004 nr 8 poz. 65 ze zm./ był rzeczowo właściwy do orzekania o odpowiedzialności podatkowej płatnika i określenia wysokości należności z tytułu pobranych i niewpłaconych przez płatnika części zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych

Sprzedaż prawa do żądania ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu należy zaliczyć do tego rodzaju praw majątkowych, z których przychody podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./.