I. Po utracie mocy obowiązującej przez ustawę o VAT z 1993 r. istnieje możliwość ustalenia dodatkowego zobowiązania w związku z zaniżeniem zobowiązania w podatku od towarów i usług powstałych pod rządem tej ustawy, gdyż zobowiązanie dodatkowe w takim przypadku można ustalić na podstawie art. 109 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Tym samym Sąd I instąncji niezasadnie
W przypadku takiego rodzaju czynności o kompleksowym charakterze jak te, o których mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 2 i w zw. z art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54 poz. 535 ze zm./, na które składa się czynność podstawowa, której wykonanie było celem umowy zawartej przez podatnika z klientem, a także czynności pomocnicze niezbędne do wykonania
Zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ objęte zostały świadczenia, których charakter odszkodowawczy wynika z przepisów prawa cywilnego. Do tego rodzaju świadczeń nie mogły zostać zaliczone: dwukrotna kwota zadatku wypłacona w związku z odstąpieniem od umowy /art. 394 par. 1 Kc/, jak
1. Sąd kasacyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej i nie jest uprawniony do uzupełniania lub rozszerzenia powołanych przez skarżącego podstaw zaskarżenia oraz zarzutów. 2. Prawidłowe wskazanie podstawy kasacyjnej w zakresie naruszenia prawa materialnego polega na określeniu konkretnych przepisów prawa, które zostały naruszone przez Sąd, jak również sposobu ich naruszenia, to jest wskazaniu
1. Sąd kasacyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej i nie jest uprawniony do uzupełniania lub rozszerzenia powołanych przez skarżącego podstaw zaskarżenia oraz zarzutów. 2. Ustawodawca wyraźnie i jednoznacznie (art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 1997 r.) wiąże dopuszczalność uznania wydatków z tytułu podróży służbowej pracowników podatnika
Jeżeli Spółka otrzymuje aport na pokrycie kapitału zakładowego nie ponosi żadnego efektywnego wydatku - kosztu. Jeżeli kupuje wierzytelności - niezależnie od tego za jakie środki - ponosi koszt zakupu - wydatek.
Po upływie okresu przedawnienia /art. 68 par. 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - t.j. Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./ organ odwoławczy mógł objąć badaniem te wyniki i zasoby finansowe, które w oparciu o przepisy art. 20 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ zostały przyjęte do wyliczenia
Jeżeli strona uważa, iż Sąd zaakceptował ustalony przez organy z naruszeniem zasady swobodnej oceny dowodów stan faktyczny, to uchybienia tego nie może zwalczać poprzez postawienie Sądowi zarzutu naruszenia art. 3 par. 1 i art. 133 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./. W postępowaniu egzekucyjnym strona może być
W świetle art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./, organy podatkowe ustalające wysokość zobowiązań w podatku od nieruchomości nie są uprawnione do przyjęcia innej podstawy wymiaru podatku niż dane wskazane w ewidencji gruntów.
W świetle art. 21 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne, organy podatkowe ustalające wysokość zobowiązań w podatku od nieruchomości nie są uprawnione do przyjęcia innej podstawy wymiaru podatku niż dane wskazane w ewidencji gruntów.
W świetle art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./, organy podatkowe ustalające wysokość zobowiązań w podatku od nieruchomości nie są uprawnione do przyjęcia innej podstawy wymiaru podatku niż dane wskazane w ewidencji gruntów.
W świetle art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./, organy podatkowe ustalające wysokość zobowiązań w podatku od nieruchomości nie są uprawnione do przyjęcia innej podstawy wymiaru podatku niż dane wskazane w ewidencji gruntów.
1. Wskazane przez autora skargi kasacyjnej przepisy § 5, § 51 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 listopada 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad wyceny nieruchomości oraz zasad i trybu sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 230, poz. 1924), art. 122, 180 § 1, 188 § 1, 187 § 1, art. 188 w zw. z art. 229 i 235 oraz 210 § 1 pkt. 6 i art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej nie są przepisami prawa
Składając oświadczenie na "urzędowym druku" skarżąca miała prawo zakładać, że dopełniła formalności związanych z wyborem formy opodatkowania. Interpretowanie treści tego druku na niekorzyść podatnika i żądanie przez organy podatkowe złożenie również oświadczenia o zrzeczeniu się ryczałtu, w sytuacji gdy wcześniej skarżącą w żaden sposób o tym nie poinformowano, naruszało zasadę prowadzenie postępowania
Nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 6 pkt 4. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie można otrzymać poprzez zaniechanie przez świadczeniodawcę określonego działania.