Rozpatrując naruszenie art. 200 § 1 O.p. w aspekcie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należy stwierdzić, iż nie można z góry zakładać, jak to sugeruje autor skargi kasacyjnej, że każde naruszenia art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej skutkuje uchyleniem decyzji organu podatkowego. W każdej sprawie Sąd indywidualnie bada, czy naruszenie art. 200 § 1 O.p

1. Pracownikiem w rozumieniu przepisu art. 27c ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./jest osoba wymieniona w art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy /Dz.U. 1998 nr 21 poz. 94 ze zm./ to jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę, mianowania, powołania, lub spółdzielczej umowy o pracę. Powyższa definicja "pracownika

1) Formułując zarzut naruszenia przepisów postępowania wskazano przepisy Ordynacji podatkowej, których Sąd pierwszej instancji nie stosował i nie mógł w postępowaniu sądowoadministracyjnym stosować - zarzut ten jest oczywiście bezzasadny. 2) Zarzut naruszenia prawa materialnego można formułować wówczas, gdy w ocenie skarżącego stan faktyczny został ustalony w sposób niewadliwy. Jeżeli natomiast skarżący

Zarachowanie wierzytelności jako przychodu należnego jest, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ warunkiem sine qua non do zaliczenia straty ze sprzedaży tej wierzytelności w poczet kosztów uzyskania przychodów, jednakże zarachowana w ten sposób wierzytelność podlega zaliczeniu w poczet straty w wysokości

Obowiązek podatkowy powstały przed 1 maja 2004 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ istnieje nadal po tej dacie, mimo uchylenia tej ustawy. Zatem jeżeli po uchyleniu poprzedniej ustawy istnieje przepis pozwalający na konkretyzację obowiązku podatkowego, to nie ma przeszkód do wydania decyzji ustalającej

1. Sposób w jaki Sąd dokonuje kontroli, prowadzący do akceptacji lub zanegowania ustaleń faktycznych dokonywanych przez organy podatkowe, wpływa w dalszej kolejności na prawidłowość oceny stosowania przez te organy prawa materialnego. Tryb postępowania Sądu ma więc znaczenie dla formułowania wniosków końcowych, a także ich zakresu, a co za tym idzie rzutuje na całą treść orzeczenia i zastosowania środków

1. Jeżeli bowiem wydatki poniesione na windykację danej wierzytelności nie przyniosły przychodu w 2001 roku to nie mogą być uznane za związane z przychodem tego roku. Będą natomiast zaliczane do kosztów uzyskania przychodów następnych lat, w których przychód z nimi związany zostanie osiągnięty. 2. W przypadku wierzytelności jako źródła przychodu zasadne jest odnoszenie kosztu do wysokości wartości

Pojęcie "przepisów dotychczasowych" użyte w art. 26 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne /Dz.U. nr 68 poz. 623/ ograniczyć należy do norm prawa materialnego. W "starych sprawach" organ celny obowiązany jest stosować nowe przepisy proceduralne.

Żądanie przeprowadzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, w sprawie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z o.o., dowodu z akt podatkowych dotyczących tej spółki, nie mieści się w dyspozycji art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ z dwóch powodów: nie jest to dowód z dokumentu

W roku podatkowym 2002 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. 2004 nr 8 poz. 65 ze zm./ był rzeczowo właściwy do orzekania o odpowiedzialności podatkowej płatnika i określenia wysokości należności z tytułu pobranych i niewpłaconych przez płatnika części zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych

Sprzedaż prawa do żądania ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu należy zaliczyć do tego rodzaju praw majątkowych, z których przychody podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./.

Brak prowadzenia przez Bank odrębnej ewidencji kosztów w związku z dotacją otrzymaną z budżetu państwa (zwolnioną od opodatkowania) uzasadnia na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustalenie stosunkowego udziału tych kosztów w ogólnej kwocie poniesionych kosztów, a następnie stosunkowe ich zmniejszenie (art. 16 ust. 1 pkt 58 tej ustawy).

1. Zarzucanie naruszenia art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. polegającego na opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym dochodów uzyskanych w latach za które obowiązek podatkowy wygasł wskutek przedawnienia było przynajmniej przedwczesne. 2. By zarzut taki mógł być skuteczny, konieczne było w pierwszej kolejności formalne zakwestionowanie ustaleń faktycznych, ponieważ bez takiego zarzutu, NSA był związany

1. Zarzut błędnej wykładni polega bowiem na mylnym rozumieniu treści określonej normy prawnej.2. Aby dokonać oceny zasadności dokonanej w zaskarżonym wyroku wykładni powołanego wyżej przepisu prawa materialnego, należałoby w pierwszej kolejności skontrolować prawidłowość dokonanych w sprawie rozstrzygnięć procesowych.

1. Określenie granicy czasowej, do której można ustalić zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych nastąpiło w przepisie art. 68 § 4 Ordynacji podatkowej. Przepis ten w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. wprowadzonym w art. 1 pkt 56 lit. a ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy Ordynacja

1. Rozumowanie przedstawione w uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazuje na niezrozumienie instytucji zryczałtowanego podatku od dochodów nie mających pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu bądź pochodzących z nieujawnionych źródeł. 2. Istotą tego podatku jest bowiem ustalenie zobowiązania podatkowego za rok w którym ujawniono wydatki lub oszczędności. 3. Oczywiście ustalenie, że strona uzyskała przychody

Będąc związany granicami skargi, tj. m.in. treścią przytoczonych w niej podstaw kasacyjnych, Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony do jej ?uzupełniania" o przepisy prawa w skardze kasacyjnej nieprzywołane. Taki pogląd prawny był już prezentowany w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego między innymi w wyroku z dnia 21 kwietnia 2004r, sygn. akt FSK 181/04, ONSAiWSA 2004/2/36, w którym

Tylko wtedy, gdy bądź to wydatki poniesione na zakup, bądź to odpisy amortyzacyjne nie mogły - z mocy wyraźnego przepisu prawa - zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, podatnikowi nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony i - co jest