Sąd administracyjny kontrolując legalność zaskarżonej decyzji nie może stosować innych przepisów prawa materialnego niż obowiązujące w dacie powstania obowiązku podatkowego. Wyjątkowo tylko przepisy ustaw podatkowych mogą postanowić o wstecznym działaniu przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ a contrario należy przyjąć, że kosztem uzyskania przychodu będzie strata powstała w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli utraciły one przydatność z przyczyn innych niż zmiana rodzaju działalności lub metod jej prowadzenia. Aby jednak

Uzasadnienie wyroku, które w przypadku określonym w zdaniu ostatnim art. 141 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie przedstawia dosłownie niezbędnych i jednoznacznych wskazań co do dalszego postępowania organu administracji, narusza w sposób oczywisty wymienione unormowanie.

Charakter dotacji celowych z budżetu państwa, w zw. z treścią art. 2 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, nakazuje stosować do nich w całej rozciągłości przepisy tej ustawy - również w zakresie przepisów regulujących postępowanie podatkowe. W efekcie wydanie decyzji dotyczących należności budżetowych z naruszeniem przepisów o właściwości

Zasadność zarzutów natury procesowej czyni przedwczesnym ustosunkowanie się do zarzutów natury materialnoprawnej. Kwestie materialnoprawne można rozważyć dopiero na tle niewadliwie ustalonych okoliczności faktycznych, a kwestia prawidłowego ustalenia stanu faktycznego ma charakter procesowy. Jeżeli zarzut naruszenia prawa materialnego opiera się na przyjęciu odmiennego stanu faktycznego, a brak zarzutu

Spełnienie jednej, czy kilku rat nie sanuje braku formy aktu notarialnego, jeżeli umowę zawarto na czas nieokreślony

1. Zgodnie z art. 890 Kc w zw. z art. 906 par. 2 Kc oświadczenie osoby zobowiązującej się do świadczenia renty ustanowionej bez wynagrodzenia powinno być złożone formie aktu notarialnego; jednakże umowa renty zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. 2. Na tle art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób

Ocena materiału dowodowego stanowi kompetencję organów podatkowych, prowadzących postępowanie podatkowe. To do nich należy zebranie materiału dowodowego w stopniu wystarczającym dla potrzeb rozstrzygnięcia /art. 122 i art. 187 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. -- Ordynacja podatkowa- - t.j. Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./, a następnie jego ocena, zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów /art

1. Błędne zastosowanie przepisów materialnoprawnych każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy. Tym samym więc zasadniczo oznaczać to będzie brak możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego, o ile równocześnie nie zostaną także zakwestionowane ustalenia faktyczne, na których oparto skarżone rozstrzygnięcie. 2. Mając

1. Bezprawność działania spółki polegająca na niewypłaceniu wspólnikom czystego zysku, a więc sprzeczna z postanowieniami art. 191 par. 1 rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks handlowy /Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./ powoduje ten skutek, że równocześnie wyłącza konieczność "otrzymania" nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego

Bezprawność działania spółki polegająca na niewypłaceniu wspólnikom czystego zysku, a więc sprzeczna z postanowieniami art. 191 par. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy /Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./, wyłącza konieczność wykazywania "otrzymania" nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o

1. Skarga kasacyjna jest środkiem zaskarżenia wskazanych w art. 173 § 1 u.p.p.s.a. orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych. Oczywistym jest zatem, że zarzuty dotyczące naruszenia przepisów prawa materialnego lub procesowego, mieszczące się w ramach podstaw kasacyjnych wymienionych w art. 174 pkt 1 i 2 u.p.p.s.a. muszą być skierowane przeciwko zaskarżonemu orzeczeniu Sądu, a nie wcześniejszym

1. Sąd II instancji nie może z własnej inicjatywy podjąć żadnych badań w celu ustalenia innych - poza przedstawionymi w skardze kasacyjnej - wad zaskarżonego orzeczenia lub postępowania przed sądem I instancji i musi ograniczyć się wyłącznie do weryfikacji zarzutów sformułowanych przez wnoszącego skargę kasacyjną. Sąd II instancji nie może bowiem ingerować w ustalenia faktyczne wobec braku możliwości

1. Sąd uchyla zaskarżoną decyzję, jeżeli stwierdzi naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania. Okoliczność niezawiadomienia skarżącej o prowadzeniu dowodu z zeznań świadków nie jest uchybieniem przesądzającym o treści zaskarżonej decyzji, nie można bowiem podzielić poglądu, że podstawę wznowienia postępowania stanowi nieuczestniczenie strony w jakiejkolwiek czynności postępowania bez

Szczególny przypadek określony w art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1991 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ nie dotyczy tylko odsetek od kredytów i pożyczek. A więc szczególny moment powstania przychodu w chwili zapłaty dotyczy nie tylko odsetek przy umowie kredytu i pożyczki. Zasada ta ma zastosowanie do wszystkich odsetek, w tym także związanych

Wskutek nieodpłatnego korzystania w latach 1999-2000 z pomieszczeń stanowiących własność odbiorców ciepła, w celach związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą, dostawca ciepła uzyskiwał nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, odpowiadające swoją wartością wysokości czynszu

1. Strony nie wskazały w umowach przyczyny ich zawarcia, a organy podatkowe uznały, iż umowy w istocie spełniały warunki umowy darowizny, a nie renty, bowiem skarżący zobowiązał się do bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku (por. art. 888 kc), a powodem nazwania tytułu do wypłat umowami renty były korzyści podatkowe. Rentobiorcy nie znajdowali się bowiem w sytuacji uzasadniającej ich systematyczne