Trafny okazał się zarzut naruszenia przepisu art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /t.j. Dz.U. 2001 nr 55 poz. 577 ze zm./, który do dnia 29 listopada 2003 r. stanowił, że Regionalna Izba Obrachunkowa bada uchwały i zarządzenia podejmowane przez organy jednostek samorządu terytorialnego w sprawach podatków i opłat lokalnych. Natomiast Sąd I instancji

Postępowanie ze skargi kasacyjnej nie daje podstawy do dokonywania po raz kolejny badania legalności działania organów podatkowych.

Działania podatnika muszą zmierzać w celu uzyskania przychodu, ale nie oznacza to, by organy podatkowe mogły kontrolować celowość działania podatnika. Z drugiej zaś strony nie można twierdzić, że każdy wydatek, o ile zrealizowany został przychód należy uznać za koszt uzyskania przychodu, gdyż oznaczałoby to negowanie możliwości badania związku wydatku z przychodem. Wydatek musi więc przyczynić się

Inspektor kontroli skarbowej czekał z wydaniem decyzji na wskazówki swojego zwierzchnika. Nie oznacza to, że złamana została zasada dwuinstancyjności postępowania administracyjnego.

Nie do przyjęcia, na gruncie ustawy z dnia 26 lica 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, jest pogląd, że już samo wykonanie usługi powoduje powstanie kwoty należnej, odpowiadającej wartości tej usługi, Nie ma żadnych przeszkód, by osoba prowadząca działalność nie pobierała za to wynagrodzenia. Jedynym tego skutkiem na tle omawianej ustawy, będzie niemożność

1. Postępowanie przed sądem administracyjnym, a przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w szczególności, zgodnie z obowiązującym prawem nie stanowi formy czy też postaci kontynuacji lub uzupełniania postępowania administracyjnego, w którym z urzędu mogą być przeprowadzane wszelkie wymienione w art. 180 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ dowody, w tym

Art. 27 ust. 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ znajduje zastosowanie wtedy, gdy podatnik wykazuje kwotę do zwrotu zamiast wykazywać zobowiązanie do wpłaty lub gdy w ogóle nie złożył deklaracji podatkowej i nie wpłacił zobowiązania podatkowego. W przypadkach natomiast zaniżenia zobowiązania podatkowego, czy też zawyżenia

Ustalenie przez skarżącą przychodu (hipotetycznego) z pożyczek na zasadach oprocentowania depozytów nie znajdowała uzasadnienia w obowiązującym stanie prawnym.

Zmiany treści ogólnych regulacji dotyczących ulg z tytułu darowizn zawartych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie miały jakiegokolwiek wpływu na możliwość stosowania ulg z tytułu darowizn uregulowanych w przepisach szczególnych. Przepisy podatkowe art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu niezależnie od tego, czy osiągają dochody z różnych źródeł przychodów, czy też z majątku wspólnego.

Skoro małżonkowie osiągnęli przychód ze sprzedaży majątku wspólnego, to dla celów podatkowych /ustalenia podstawy opodatkowania każdego z nich/ należało wykorzystać art. 43 par. 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy /Dz.U. nr 9 poz. 59 ze zm./ stanowiący, że oboje małżonkowie /co do zasady/ mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zarzut wyrokowi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego naruszenie art. 56 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ przez jego błędną wykładnię, gdy faktycznie przepis ten nie stanowił podstawy rozstrzygnięcia nie spełnia wymogów skargi kasacyjnej /art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153

Fakt opowiedzenia się przez prokuratora, biorącego udział w postępowaniu sądowoadministracyjnym, za uwzględnieniem skargi wniesionej przez podmiot nieuprawniony nie jest równoznaczny z wniesieniem przez prokuratora skargi.