1. Przepis art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w 2001 r. zachował moc w niniejszej sprawie, a wcześniej stanowił on, iż podstawę do obliczenia podatku stanowi dochód, po odliczeniu kwot, wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego

1. Gdy autor skargi kasacyjnej zarzuca zarówno naruszenie prawa materialnego, jak i naruszenie przepisów postępowania, w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlega ostatnio wymieniony zarzut. Dopiero bowiem po przesądzeniu, że stan faktyczny przyjęty przez Sąd w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo że nie został skutecznie podważony, można przejść do skontrolowania procesu subsumcji danego stanu faktycznego

1. Gdy autor skargi kasacyjnej zarzuca zarówno naruszenie prawa materialnego, jak i naruszenie przepisów postępowania, w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlega ostatnio wymieniony zarzut. Dopiero bowiem po przesądzeniu, że stan faktyczny przyjęty przez Sąd w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo że nie został skutecznie podważony, można przejść do skontrolowania procesu subsumcji danego stanu faktycznego

W skardze kasacyjnej w rozpoznawanej sprawie nie postawiono zarzutu naruszenia przez Sąd pierwszej instancji przepisu art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, który stanowi, że Sąd uwzględniając skargę na decyzję, uchyla zaskarżoną decyzję, jeżeli stwierdzi, że przy jej wydawaniu naruszono przepisy

1. Obowiązek orzekania przez Sąd na podstawie akt sprawy, po zamknięciu rozprawy mógłby zostać naruszony np. gdyby Sąd oceniając legalność brał także pod uwagę inne okoliczności niż wyprowadzone z akt sprawy, w szczególności, te które wystąpiły po ostatecznym zakończeniu postępowania podatkowego albo gdyby wyrokował przed zamknięciem rozprawy, co uniemożliwiłoby stronom przedstawienie swojego stanowiska

W orzecznictwie sądowym oraz w literaturze prawniczej przyjmuje się powszechnie, że naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię polega na mylnym rozumieniu przez skład orzekający treści określonej normy prawnej.

1. Ekwiwalent za deputaty węglowe wypłacane byłym pracownikom stanowiły przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. 2. Skoro ekwiwalent pieniężny za deputaty węglowe stanowił przychód ze stosunku pracy, to Skarżąca Spółka jako zakład pracy była płatnikiem zobowiązanym do pobrania zaliczki

Naczelny Sąd Administracyjny podzielił pogląd wyrażony w zaskarżonym wyroku przyjmujący, że członkowie zarządu spółki z o.o. nie wywiązali się z obowiązku złożenia we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości tej spółki. Wniosek taki został złożony z uchybieniem terminu z art. 5 § 2 Prawa upadłościowego, zgodnie z którym reprezentant spółki ma obowiązek zgłosić wniosek o ogłoszenie upadłości

Jeżeli podatnik nie potrafi! powiązać konkretnego wydatku poniesionego w 1999 roku z uzyskanym w tym roku przychodem, to w sprawie miał zastosowanie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Uchwała rady gminy w przedmiocie umorzenia i rozłożenia na raty należności z tytułu opłat za wycięcie drzew i krzewów mieści się w zakresie kompetencji Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej.

Do przychodów uzyskanych z działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu bez zezwolenia gier na automatach losowych nie ma zastosowania wyłączenie od opodatkowania przewidziane w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Podatek od towarów i usług należny z tytułu sprzedaży nieruchomości nie stanowił przychodu będącego przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych /art. 19 ust. 1 zdania pierwsze ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm., w brzmieniu obowiązującym w 1997 r./.

Jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, wpłacone w myśl ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych /Dz.U. nr 43 poz. 163 ze zm./ na wyodrębniony rachunek funduszu, zostały następnie z niego wycofane i faktycznie wydatkowane na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej, brak jest podstaw, by takie odpisy mogły

1. Renta ma charakter ulgi powszechnej, możliwej do skorzystania po spełnieniu kilku warunków ustawowych. W przypadku spełnienia tych warunków organy podatkowe nie mają prawa badać innych okoliczności sprawy. 2. Istotną cechą postępowania wywołanego wniesieniem skargi kasacyjnej jest związanie Sądu II instancji granicami skargi kasacyjnej o czym stanowi art. 183 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.