Skoro art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wprowadził obowiązek wpłacania zaliczek miesięcznych i obliczania ich od dochodu, to konsekwentnie należy przyjąć, że koszty podatników prowadzących księgi rachunkowe należy - dla celów obliczenia zaliczki - potrącić w miesiącu uzyskania przychodu.
Przychód ze sprzedaży wysyłkowej powstaje w momencie wydania towaru z magazynu i przekazania go poczcie w celu dostarczenia odbiorcy.
1. Sąd nie podziela argumentacji, że każdy podatnik, który uzyska jakiekolwiek przychody z działalności wykonywanej osobiście, wymienione w art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ staje się automatycznie podatnikiem od towarów i usług. 2. Sposób działania organów podatkowych polegający na tym, że od tej samej czynności
1. Czym innym są wymogi księgowości, wskazane w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591/, a czym innym procedura dowodzenia faktów w postępowaniu podatkowym. Zgodnie z art. 180 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy. Jeżeli zatem
Wydatki na budowę własnego mieszkania w Towarzystwie Budownictwa Społecznego Sp. z o.o. w postaci wpłacanych na poczet tej inwestycji miesięcznych rat nie stanowią wydatków na własne potrzeby mieszkaniowe, które zmniejszają kwotę podatku dochodowego od osób fizycznych.
Nie jest budową budynku w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 74 poz. 471/ wpłacanie rat na poczet ceny kupna mieszkania w budynku wielomieszkaniowym, wznoszonym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez podmiot, który zobowiązał się do ustanowienia odrębnej własności konkretnego lokalu i do sprzedaży go
W prawie podatkowym zastosowanie art. 155 Kpa mogłoby mieć miejsce zupełnie wyjątkowo, a mianowicie wtedy, gdyby ustawodawca przewidział dla organu podatkowego pewien luz decyzyjny.
Zbywca pawilonu handlowego zagwarantował sobie możliwość nieodpłatnego korzystania w terminie do dnia 31 grudnia 1996 r. z części handlowej tegoż pawilonu. Wydatek poniesiony jednorazowo bądź w ratach /a za takie raty uznać należy wpłaty miesięczne dokonane w 1996 r./ stanowi koszt uzyskania przychodu, jeżeli został poniesiony w celu jego uzyskania. Powiększenie powierzchni handlowej w celu eksponowania
O podatkowych skutkach umów leasingu nie decydują rodzaje leasingu /"finansowy", "operacyjny", "zwrotny", "z góry", "norweski" itp./, lecz wyłącznie treść zawartych umów leasingu, która ma znaczenie decydujące.
Od obowiązku wyznaczenia stronie trzydniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego nie zwalnia organu drugiej instancji okoliczność, że przedmiotem postępowania dowodowego w postępowaniu odwoławczym były jedynie dowody przedstawione przez podatnika.
Przepis art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ należy do przepisów regulujących ulgę podatkową /vide art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Taki zaś charakter tego przepisu powoduje, iż jego interpretacja winna być ścisła i przede wszystkim opierać się na dyrektywach
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu. Skoro w oparciu o zebrane dowody jednoznacznie ustalono, że skarżąca w grudniu 1996 r. nie uzyskała przychodu z tytułu robót na przedmiotowym obiekcie, a osiągnęła je dopiero w roku 1997, to
Podatnicy, którzy nie skorzystali ze środka prawnego przewidzianego w art. 175 Kpa nie mogą domagać się po dniu 1.01.1998 r. stwierdzenia nadpłaty podatku na podstawie art. 79 par. 1 w zw. z art. 80 par. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w okresie jaki pozostał do upływu 5 lat od dnia pobrania podatku. Termin ten dotyczy tych podatników
Opodatkowanie dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej nie zwalnia podatnika, będącego właścicielem gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, od obowiązku uiszczenia podatku rolnego.
Zakupiony sprzęt powinien cechować się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji oraz wykonywaniu czynności w związku z niepełnosprawnością.
Do postępowania w sprawach celnych stosuje się odpowiednio przepisy działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 i Dz.U. nr 160 poz. 1083/, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów prawa celnego.
Użyty w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./ zwrot "zakładu (...) lub jego części", bez bliższego określenia, nie dawał podstaw do ograniczenia jego stosowania do fizycznie wydzielonej części zakładu, z wyłączeniem z zakresu tego przepisu ułamkowej części zakładu.
W ustawie o podatku dochodowym przyjmuje się zasadę, zgodnie z którą określone przychody powinny być uznane za należne, zaś koszty za poniesione dopiero wówczas, gdy tego rodzaju zdarzenie faktyczne lub prawne wystąpi w rzeczywistości.
1. Ponieważ w postępowaniu administracyjnym również obowiązuje zasada, że ciężar dowodu spoczywa na tym, kto z określonego faktu wyprowadza skutki prawne, do podatnika należy wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym nakładem /kosztem/, a uzyskanym przychodem. 2. Organ prowadzący postępowanie musi dążyć do ustalenia prawdy materialnej i według swej wiedzy, doświadczenia oraz wewnętrznego
Bieg przedawnienia /art. 30 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ zostanie przerwany przez samo doręczenie tytułu wykonawczego, które stanowi czynność egzekucyjną w rozumieniu art. 32 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.
Ulgi z tytułu darowizn na rzecz osób fizycznych, na cele naukowe, oświatowe, ochrony zdrowia i inne /art. 26 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w latach 1992-1996 zostały "zniesione" ustawą z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U.
Odszkodowanie otrzymane przez skarżącego w związku ze skróceniem przez strony stosunku pracy na mocy porozumienia okresu wypowiedzenia jest świadczeniem związanym bezpośrednio ze stosunkiem pracy i stanowi przychód, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Natomiast odszkodowanie otrzymane na podstawie umowy
Treść umowy cywilnoprawnej ma skutek wyłącznie pomiędzy stronami tej umowy i nie może modyfikować treści obowiązku podatkowego, który jest stosunkiem administracyjnoprawny między poszczególnymi podatnikami a budżetem państwa i kształtowany jest bezpośrednio przez normy prawa podatkowego.
Posługując się w art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pojęciem "potrzeby mieszkaniowe" ustawodawca miał na myśli potrzeby w sensie obiektywnym, a zatem potrzeby przeciętnego podatnika. Nie sposób przypisać ustawodawcy zamiaru przyznania ulgi podatkowej osobom, które odczuwają potrzebę posiadania kilku mieszkań