W przypadku łącznego opodatkowania małżonków w trybie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, każde z nich mogło dokonać odliczenia od własnej podstawy opodatkowania kwoty wydatkowanej na nabycie obligacji do maksymalnej wysokości określonej w przepisie art. 26 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyby każde z nich nabyło obligacje

1. W świetle ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, podatkowe postępowanie egzekucyjne może mieć zastosowanie jedynie wobec osoby, na której ciąży zobowiązanie podatkowe - rozumiane w sposób wynikający z wymogów ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. 2. Ustawodawca związał

Kwota wynikająca z przeszacowania, na koniec roku, wyrobów gotowych nadal zalegających w magazynie, dla celów podatkowych będzie mogła być zaliczona do kosztów w roku, w którym wpłyną przychody z ich sprzedaży. Umowa kredytu dewizowego, która wygasa na skutek upływu terminu jej obowiązywania, nie uprawnia podatnika do ustalania i zaliczania do kosztów uzyskania przychodów różnic kursowych, jeżeli bank

Art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie przewiduje żadnej możliwości odstąpienia przez płatnika od obowiązku obliczenia, pobrania oraz odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego pobranej kwoty podatku. W szczególności brak jest ustawowej podstawy do zaniechania obowiązku w tym przedmiocie z racji zmian

Wydatek na zakup samochodu niesprawnego w 1992 r. oddanego do użytku dopiero w 1995 r. nie był kosztem uzyskania przychodu, gdyż brak było związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem, a osiągnięciem przychodów, które złożyły się na dochód 1992 r.

1. Treść art. 9 Kpa wskazuje wyraźnie, że obowiązek informowania i wyjaśniania obciąża organ dopiero od momentu wszczęcia postępowania, zaś wyjaśnienia, informacje i wskazówki mają być udzielane stronom i innym osobom uczestniczącym w postępowaniu. Dopiero bowiem w toku postępowania, gdy znany jest jego przedmiot oraz okoliczności faktyczne sprawy, organ może udzielić stronie rzeczywiście wyczerpującej

W razie wadliwości dowodu księgowego podatnik może wykazać innymi dowodami, że poniósł określony wydatek. Zaniechanie przez organ administracji podjęcia czynności procesowych zmierzających do zebrania pełnego materiału dowodowego, zwłaszcza gdy strona powołuje się na określone i ważne dla niej okoliczności, jest uchybieniem przepisom postępowania administracyjnego, skutkującym wadliwością decyzji.

Podatnik może dowodzić innymi dowodami fakt zaistnienia szkód czy też strat nadzwyczajnych tylko wtedy, gdy w danym okresie podatkowym sporządził określone dowody, a następnie w toku postępowania administracyjnego dowody te są kwestionowane. Jednakże w sytuacji, gdy podatnik w ogóle dowodów takich nie sporządzał w odniesieniu do poszczególnych wydarzeń powodujących niedobory czy też straty, nie może

1. O zaliczeniu danego składnika majątkowego do środków trwałych nie decyduje wola podatnika, wynikająca z zamierzonego okresu użytkowania rzeczy lecz obiektywne cechy składnika majątkowego uzasadniające przyjęcie, że może on być użytkowany przez okres dłuższy, aniżeli jeden rok. Chybiony jest pogląd podatnika, że nawierzchnia placu nie mogła stanowić środka trwałego, gdyż użytkowana była przez okres