Art. 41 Kpa, zgodnie z którym strona w toku postępowania ma obowiązek zawiadomić organ administracji o każdej zmianie swego adresu, zaś w razie zaniedbania tego obowiązku doręczenie pism pod dotychczasowym adresem ma skutek prawny. Przepis ten można stosować tylko wtedy, gdy zmiana adresu strony nastąpiła po jej zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.
Wybudowanie i przebudowanie to dwa pojęcia o różnej treści. Skoro ustawodawca powiązał ulgę podatkową tylko z pierwszym z nich /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm., obecnie Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, to niedopuszczalne jest rozciągnięcie zakresu tej ulgi na inną sytuację faktyczną.
1. Za koszt uzyskania przychodu nie można uznać kosztów ustanowienia hipoteki na majątku dłużnika poniesionych przez wierzyciela /podatnika podatku dochodowego od osób prawnych/, jeżeli przedmiotem działania podatnika nie jest udzielanie pożyczek. 2. Działalność /w tym reklama/ nosi znamiona publicznej, gdy jest powszechna, ogólna, nieprywatna. O publicznym charakterze działania można mówić wtedy,
Wpłaty dokonane w dniu 1 grudnia 1993 r. na uzupełnienie kapitału akcyjnego zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy, nie mogły być uznane jako wydatek przeznaczony na objęcie akcji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 10 w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Przepis ten sformułowany jest w sposób nie budzący wątpliwości
Wpłaty dokonane na uzupełnienie kapitału akcyjnego w spółce tworzonej w celu oddania jej do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa na podstawie przepisów o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - nie mogły być uznane jako wydatek przeznaczony na objęcie akcji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz.
Składka na rzecz spółki wodno-ściekowej jest wydatkiem stanowiącym koszt uzyskania przychodu.
1. Uznanie administracyjne oznacza przewidziane obowiązującymi przepisami uprawnienie organu administracji wydającego decyzję do wyboru rozstrzygnięcia. Sądowa kontrola decyzji uznaniowych jest ograniczona i sprowadza się do oceny, czy organ rozstrzygający badał sprawę w zakresie dyrektyw ustawowych, jak również, czy zebrał i rozważył cały materiał dowodowy w danej sprawie. 2. Powołanie niewłaściwego
Brak oświadczeń pracowników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością o używaniu samochodów prywatnych do celów służbowych powoduje nieuznanie tych wydatków za koszty uzyskania przychodu. Ustne oświadczenia pracowników nie mogą mieć w tym wypadku mocy dowodu księgowego.
Jeżeli pracownik podawał w swym oświadczeniu fałszywe dane o pojeździe bądź nie wykazał, że może władać pojazdem, to wówczas, w świetle art. 15 ust. 2 pkt 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./, wypłacone przez pracodawcę ryczałty nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.
Decyzja określająca, na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, zobowiązanie w podatku od towarów i usług już po zapłaceniu podatku jako wydana bez podstawy prawnej jest dotknięta wadą nieważności - z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.
Brak jest podstaw do zaaprobowania poglądu, że wszelkie wydatki ponoszone na rzecz osób zatrudnionych na podstawie umów zlecenia, jako że nie dotyczą pracowników, nie mogą być uznane z tego powodu za koszty uzyskania przychodów.
Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie przewidują możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wydatku poniesionego na zapłatę podatku od spadku.
Zwolnione są od podatku diety i inne należności, otrzymywane, między innymi, z tytułu wykonywania umowy-zlecenia, jednakże zwolnienie obejmuje wypłaty z tego tytułu do wysokości określonej w przepisach w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych, obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych. Zgodnie z par. 1 ust. 2 zarządzenia z dnia 14 sierpnia 1990 r. Ministra Pracy i Polityki
Zgodnie z art. 12 ust. 2 umowy z dnia 21 czerwca 1986 r. zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania /Dz.U. 1989 nr 62 poz. 374/ możliwe jest opodatkowanie w obu krajach równocześnie i nie stanowi to naruszenia zasady unikania podwójnego opodatkowania
1. Wydatki poniesione na eksploatację samochodu stanowią koszt uzyskania przychodu. 2. Koszty naprawy rzeczy użyczonej stanowią zwykle koszty utrzymania tej rzeczy, a tym samym stanowią koszt uzyskania przychodu.
Gdy podatnik czyni wydatki związane ze składnikami majątku, które zgodnie z przepisami podatkowymi zaliczane są do środków trwałych, kosztem uzyskania przychodu mogą być tylko odpisy amortyzacyjne, także wtedy, gdy środek trwały nie został przez podatnika umieszczony w ewidencji tych środków.
1. Odpowiedź organu odwoławczego na skargę /art. 200 par. 5 Kpa/ nie może "uzupełniać" zaskarżonej decyzji o nowe ustalenia faktyczne oraz nowe rozważania i oceny. Praktyka taka nie jest właściwa, gdyż w istocie rzeczy narusza prawa strony - w tym prawo do obrony strony przed nowo podniesioną argumentacją. 2. Do ustalenia, że podatnicy "wprowadzili w błąd urząd skarbowy" jest to czy te fakty były im
1. Unormowania zawarte w art. 168 Kpa wprowadzają zasadę domniemania wiarygodności zeznania podatkowego. Wiarygodność ta /poza przypadkami ustalenia zobowiązania podatkowego w inny sposób, przewidziany przepisami szczególnymi/ może być zakwestionowana jedynie stwierdzeniem nierzetelności zeznania. Organ nie może wydać decyzji określającej zobowiązanie podatkowe, jeżeli uprzednio nie podważył wiarygodności
1. Wydatkami ponoszonymi pośrednio na rzecz pracowników są np. koszty funkcjonowania zakładowej przychodni zdrowia, z której pracownicy korzystają nieodpłatnie. Do kosztów tych nie można więc zaliczyć wydatków na rzecz konkretnego pracownika z tytułu diet i innych należności przysługujących w związku z odbytymi przez niego podróżami służbowymi. 2. Przepisy o prowadzeniu ksiąg rachunkowych nie zobowiązują
Brak jest związku między wydatkiem na dodatkowe, dobrowolne świadczenia spółki na rzecz pracowników a osiągnięciem przychodu.
1. Samochód osobowy stanowi urządzenie przemysłowe w rozumieniu art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. 2. Przychód uzyskany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu leasingu samochodu osobowego mieści się w dyspozycji art.
Zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że urząd skarbowy ustali je w innej wysokości. W razie wątpliwości co do rzetelności złożonego zeznania, organ podatkowy powinien zastosować art. 168
1. Przepisy procedury administracyjnej nie zabraniają wszczęcia postępowania innego niż postępowanie wymiarowe w oparciu o wstępne wyniki kontroli. Wszczęcie postępowania w zakresie utraty prawa do zwolnienia nie musiało oczekiwać na zakończenie całej procedury kontrolnej aż do sformułowania wyniku kontroli i żądania przez podatniczkę skierowania sprawy na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych