Decyzja organu I instancji wydana samodzielnie przez Zastępcę Naczelnika Urzędu Skarbowego, który w oparciu o art. 5 i art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1982 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz urzędach i izbach skarbowych /Dz.U. 1994 nr 106 poz. 511/ nie jest organem administracji podatkowej, władnym do wydawania decyzji podatkowych. Zgodnie z art. 268a Kpa wskazane wyżej organy mogą w formie

1. Niedopuszczalne jest potrącenie w danym roku podatkowym wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów mających wystąpić dopiero w następnym roku podatkowym lub w okresach dalszych. 2. Nie stanowi kosztu uzyskania przychodu kaucja zapłacona przez podatnika w związku z zawartą umową leasingową, jeśli stanowi ona zabezpieczenie przedmiotu leasingu i podlega zwrotowi po zakończeniu umowy.

Zameldowanie się w miejscu stałego lub czasowego pobytu jest tylko dowodem, że dana osoba dopełniła obowiązku meldunkowego, wynikającego z ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/. Natomiast o zastosowaniu ulgi, o której mowa w art. 16 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./, decyduje

Odliczenie od dochodu, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ w brzmieniu obowiązującym w 1993 r., przysługiwało każdemu z małżonków odrębnie /a nie małżonkom łącznie/ na każde dziecko.

Obowiązkiem Izby Skarbowej w decyzji stwierdzającej nieważność decyzji Urzędu Skarbowego z powodu rażącego naruszenia prawa jest wykazanie, że naruszenie to ma charakter rażący, w tym także że jest to oczywiste naruszenie przepisów prawa. W wypadku nie wykonania tego obowiązku, Izba Skarbowa narusza art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy.

1. Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne z tytułu świadczeń dokonanych w ramach tej działalności, tak więc bez znaczenia dla powstania zobowiązania podatkowego jest fakt, że wykazane w deklaracji i wynikające z faktur należności nie zostały w istocie

Wydatki poniesione na roboty budowlane /wykończeniowe/, wykonywane nawet po zasiedleniu budynku, jeśli tylko mieszczą się w zakresie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego, wchodzą w zakres ulgi podatkowej, określonej w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Podwyższenie wartości przedmiotu sprzedaży dla potrzeb opłaty skarbowej, w szczególności gdy nie towarzyszyło temu wydanie decyzji i gdy w aktach brak danych, w oparciu o które organ wartość tę podwyższył, nie jest w sprawie podatku dochodowego prejudycjalne.

1. W świetle art. 21 ust. 1 pkt 16 w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ diety i inne należności za czas podróży służbowej. pracowników w wysokości przekraczającej pułap określony w odrębnych przepisach stanowią przychód ze stosunku pracy podlegający podatkowi dochodowemu od osób fizycznych. 2. W świetle przepisów

1. Przychodami i kosztami mającymi wpływ na ustalenie wysokości dochodu są tylko te, które zostały wyraźnie określone w ustawie podatkowej. Zapisy w księgach rachunkowych zatem nie mogą rozstrzygać o tym co i kiedy jest dochodem oraz kosztem uzyskania przychodu. 2. Z uwagi na odmienność zasad ustalania zysku bilansowego w przepisach o rachunkowości i dochodu podatkowego nie jest możliwe proste odesłanie

Rodzice małoletnich dzieci własnych lub przysposobionych nie osiągających dochodu, ponoszący wydatki z tytułu obciążenia dzieci trwałymi ciężarami opartymi na tytule prawnym, nie stanowiącymi kosztów uzyskania przychodów /art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, nie mogą korzystać z odliczenia od podstawy opodatkowania

Nieodpłatne przekazanie towarów innym, lecz konkretnie oznaczonym firmom nie stanowi wydatku na reklamę prowadzoną publicznie, bowiem stanowią one zamknięty krąg odbiorców.

Pod pojęciem wkładu mieszkaniowego aż do nowelizacji Prawa spółdzielczego w 1994 r. mieściły się jedynie te wydatki podatników, które stanowiły jedynie pierwszą wpłatę na mieszkanie, warunkującą uzyskanie przydziału mieszkania i z pominięciem późniejszych spłat rat kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię.

Forma opodatkowania, na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ bądź w formie ryczałtu określonego rozporządzenie z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 123 poz. 635/ nie należy do wyboru konkretnego podatnika ani od woli organu podatkowego

Jeżeli księga przychodów i rozchodów została uznana za nierzetelną, nie mogła stanowić dowodu w postępowaniu podatkowym /art. 169 par. 2 Kpa/. Urząd Skarbowy ustalił podstawę opodatkowania podatkiem obrotowym i dochodowym w drodze szacunkowej, do czego był upoważniony przepisami art. 11 ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 80 poz. 111 ze zm./.

Jeżeli w postępowaniu podatkowym dotyczącym dochodu z nie ujawnionych źródeł przychodu zostanie stwierdzone poniesienie wydatków znacznie przekraczających zeznany dochód, na podatniku ciąży wykazanie, że wydatki te znajdują pokrycie w określonym źródle przychodów lub posiadanych zasobach. Wyjaśnienia podatnika stanowią dowód w takim postępowaniu, lecz podlegają ocenie organu podatkowego i ich wartość

Nie można w każdym przypadku sprzedaży udziałów i akcji dopatrywać się związku z działalnością gospodarczą. Sprzedaż taka odbywa się bowiem także poza sferą działalności gospodarczej.

Zmiana lub uchylenie uchwały podjętej przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej dokonane po zaskarżeniu tej uchwały do sądu administracyjnego, nie czyni zbędnym wydanie przez Sąd wyroku, jeżeli zaskarżona uchwała może być stosowana do sytuacji z okresu poprzedzającego jej uchylenie lub zmianę.

Za koszty uzyskania przychodów uznane mogą zostać jedynie wydatki o charakterze definitywnym, które nie podlegają zwrotowi. Kaucja jest świadczeniem obojętnym z punktu widzenia obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Art. 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1993 r. nie przewidywał obowiązku dokumentowania darowizn na cele wymienione w ust. 1 pkt 1, co przewidziano w odniesieniu do wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe /art. 26 ust. 6 ustawy/. Powyższe nie może jednak oznaczać, że podatnik nie miał obowiązku

1. Badanie interesu społecznego i słusznego interesu strony /art. 155 Kpa/ nie może polegać na ocenie prawidłowości zastosowania przepisów prawa przez organy obu instancji przy wydaniu ostatecznej decyzji. 2. Powołanie się przez organy administracyjne na art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, podczas gdy ustęp

W 1993 roku ograniczeniu w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, przewidzianemu w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, podlegały tylko te wydatki z tytułu używania samochodu, które nie stanowiły jego kosztów utrzymania i eksploatacji /te ostatnie nie były limitowane/.

Nie można czynić podatnikowi zarzutu naruszenia przepisów, jeżeli przepisy te są niejednoznaczne, a podatnik wybrał jedno z możliwych stanowisk. Skoro wyspecjalizowane, profesjonalne organy podatkowe miały trudności z interpretacją wprowadzonych przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, to oczywistym jest, że nieporównanie

Decydujące znaczenie dla uzasadnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ma nie kolejność dokonywanych transakcji, lecz wydatkowanie pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży mieszkania na inny cel mieszkaniowy, jeśli istnieje oczywisty związek między tymi, zdarzeniami.