W przypadku wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (WIS) dotyczącego więcej niż jednego świadczenia, który nie spełnia warunków formalnych określonych w przepisach prawa podatkowego, organ podatkowy jest uprawniony do odmowy wszczęcia postępowania na podstawie art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej, bez obowiązku wzywania wnioskodawcy do doprecyzowania wniosku w trybie art. 155 § 1 o.p.

Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej (WIS) przy wniosku wskazującym mnogie świadczenia, które nie stanowią świadczenia kompleksowego, jest zasadna na podstawie art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej, bez konieczności wcześniejszego wezwania wnioskodawcy do dopełnienia wyjaśnień z art. 155 § 1 o.p.

W sytuacji, gdy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej (WIS) wskazuje więcej niż jedno świadczenie i w konsekwencji nie spełnia warunków materialnych wniosku określonych w przepisach prawa podatkowego dotyczących zakresu przedmiotowego takiego wniosku, organ podatkowy ma prawo odmówić wszczęcia postępowania na podstawie odpowiednich regulacji proceduralnych, takich jak art. 165a § 1 Ordynacji

Przy ocenie, czy podatnik świadomie uczestniczył w oszustwie podatkowym w postaci karuzeli podatkowej, sąd zobowiązany jest do jednoznacznej i wyczerpującej oceny wszystkich okoliczności sprawy, wykluczając możliwość łączenia zarzutu świadomego uczestnictwa w nadużyciu z brakiem należytej staranności (dobrej wiary) dla stwierdzenia prawa do odliczenia VAT.

W sprawach dotyczących opodatkowania sprzedaży realizowanej w ramach systemów walk through czy drive-in jako sprzedaży na wynos istotne jest rozróżnienie pomiędzy dostawą towarów a świadczeniem usług związanych z wyżywieniem na podstawie kryterium usług wspomagających, a nie samego procesu przygotowania dań. W przypadkach, gdy do sprzedaży na wynos nie towarzyszą usługi wspomagające organiszujące konsumpcję

Dla pozbawienia spółki prawa do odliczenia podatku naliczonego ze spornych faktur nie jest konieczne ustalenie, że miała ona świadomość swego uczestnictwa w oszukańczych transakcjach – wystarczyło ustalenie, że spółka nie wykazała się dostateczną zapobiegliwością, nie podjęła działań cechujących się należytą starannością i przezornością kupiecką, a w świetle okoliczności transakcji powinna była przynajmniej