W sytuacji publikacji w materiale prasowym informacji, która jest wewnętrznie sprzeczna i może być postrzegana jako nieścisła w odniesieniu do faktów dotyczących zamiarów podmiotu publicznego (tutaj: Ministerstwa Sprawiedliwości), podmiot ten ma prawo do sprostowania tej informacji, aby wyjaśnić swoje rzeczywiste intencje i stanowisko. Sąd oceniający roszczenie o sprostowanie skupia się na ocenie nieścisłości

Błędem jest utożsamianie opłaty rocznej z tytułu dosyłu sygnału z naziemnej stacji satelitarnej do satelity z roczną opłatą za prawo do dysponowania częstotliwością przeznaczoną do nadawania programu, o której mowa w treści art. 53 ust. 1 u.r.t.

Publikacje prasowe, które ujawniają dane osobowe osoby, przeciwko której toczy się postępowanie sądowe, naruszają art. 13 ust. 2 Prawa prasowego, nawet jeśli są związane z zarzutami stawianymi tej osobie i służą interesowi publicznemu. Decydującym kryterium dla oceny naruszenia jest możliwość identyfikacji osoby przez przeciętnego reprezentanta określonego środowiska, a nie przez przeciętnego czytelnika

Materiał prasowy, który nie ma związku z mieniem państwowym i stosunkami cywilnoprawnymi, ale dotyczy wykonywania funkcji władczych przez państwo i procesu legislacyjnego, nie podlega wymogom sprostowania określonym w ustawie prasowej. Skarb Państwa, reprezentowany przez Ministra Sprawiedliwości, nie ma przymiotu zainteresowanego w takiej sprawie.

Tryb naprawczy w przypadku sprostowań stanowi istotne narzędzie ochrony praw zainteresowanych stron, umożliwiające skuteczną publikację sprostowania, nawet jeśli początkowo nie spełnia ono wszystkich wymogów. Odmowa redaktora naczelnego zamieszczenia wadliwego sprostowania bez wdrożenia trybu naprawczego naruszałaby obowiązujące przepisy prawa prasowego, negując istnienie prawa podmiotowego do publikacji

Obowiązku uiszczenia opłaty abonamentowej nie niweczy niedoręczenie lub brak dowodu doręczenia stronie skarżącej przez operatora publicznego indywidualnego numeru identyfikacyjnego. Po zarejestrowaniu odbiornika rtv uiszczenie opłaty abonamentowej jest obowiązkiem, który wynika z mocy samego prawa. Obowiązek ten ustaje dopiero w wyniku wyrejestrowania odbiorników rtv, ale nie w wyniku nieotrzymania

Sprostowanie stanowi szczególny mechanizm prawa prasowego pozwalający opinii publicznej na zapoznanie się ze stanowiskiem drugiej strony sporu, umożliwiając zainteresowanemu zajęcie własnego stanowiska i przedstawienie swojej wersji wydarzeń oraz zapoznanie z nią opinii publicznej, za pośrednictwem tego samego środka przekazu, w którym ukazały się uprzednio informacje jego dotyczące i wpływające na

W razie spełnienia przez wnioskodawcę wymogu określonego w art. 31a ust. 4 pr.pras. na etapie złożenia wniosku ‎w postępowaniu przedsądowym i dołączenia do pozwu kserokopii podpisanego sprostowania, wystarczające jest poprzedzenie opublikowania sprostowania zapowiedzią identyfikującą podmiot, który żądał sprostowania.

Nawet subiektywnie obraźliwe skojarzenia, skoro nie prezentują treści niedozwolonych ani nie mają na celu dehumanizacji osoby prezentowanej, lecz dotyczą porównania z postacią historyczną budzącą u przynajmniej części odbiorców negatywne emocje (niezależnie od tego czy chodzi o wojskowego puczystę, czy prezentera telewizyjnego na usługach totalitarnego reżimu) nie uzasadniają tezy o naruszeniu w sferze

Prasa jest zobowiązana do prawdziwego przedstawiania zjawisk (art. 6 ust. 1 Prawa prasowego), a dziennikarz powinien zachować szczególną staranność i rzetelność przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych, jak również chronić dobra osobiste i interesy działających w dobrej wierze informatorów i innych osób, które okazują mu zaufanie (art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 pr. pras.). Prawdziwe relacjonowanie

Nie tylko zarząd TVP, ale również dyrekcje regionalnych oddziałów są zobowiązane do udostępniania informacji publicznych.

Do ustalenia liczby odbiorników, za które trzeba uiścić abonament RTV, wystarczą oświadczenie pracownika firmy i test jednego urządzenia. Kontrola nie musi odbywać się w obecności upoważnionego pracownika sprawdzanego przedsiębiorstwa.

Sprostowanie materiału prasowego może być podpisane przez pełnomocnika osoby zainteresowanej jego opublikowaniem (art. 31a ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe, tekst jedn.: Dz.U. z 2018 r., poz. 1914).

1. Istnieje konieczność zapewnienia każdemu pracownikowi, przynajmniej w stopniu minimalnym, ochrony przed negatywnymi skutkami pogorszenia - z mocy prawa - jego statusu prawnego (przez definitywną utratę zatrudnienia albo zmianę warunków pracy i płacy bez odpowiedniego okresu przejściowego) i w związku z tym, minimalny standard ochrony należy się w szczególności osobom, które z mocy prawa tracą zatrudnienie

Sprostowanie spełniające wymogi formalne określone w przepisach prawa prasowego musi być opublikowane, nawet jeżeli zawiera subiektywne i nie do końca prawdziwe lub sprawdzone informacje, chyba że jego treść zawiera oczywiste kłamstwa lub obraża zdrowy rozsądek.

Sytuacja, gdy znak towarowy jest wykorzystywany jako część spotów reklamowych i reklam (niezależnie od tego czy słownych czy graficznych) nie jest tożsama z tym, że samoistnie staje się on reklamą, częścią reklamy, ma charakter reklamy w rozumieniu § 1 ust. 2 rozporządzenia Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 6 lipca 2000 r. w sprawie sposobu sponsorowania audycji lub innych przekazów, czy