Artykuł 95 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.) jest przepisem szczególnym w stosunku do przepisów art. 81 § 1 i § 2 kodeksu cywilnego.

Zapłata wynagrodzenia przez inwestora podwykonawcom na podstawie art. 6471 § 5 k.c. stanowiła zaspokojenie cudzego długu. Nie zachodzi zatem wskazana przez skarżąca przeszkoda do zastosowania art. 518 § 1 pkt 1 k.c. w postaci braku przesłanki polegającej na zapłacie cudzego długu.

Orzeczenie sądu zagranicznego narusza podstawowe zasady porządku publicznego w Polsce dopiero wtedy, kiedy jego skutek jest nie do pogodzenia z samą istotą danej instytucji prawnej w naszym kraju, nie zaś jedynie z poszczególnymi przepisami regulującymi w tych państwach tę lub zmierzającą do podobnego celu, zbliżoną instytucję prawną. Tymczasem porównanie zasad postępowania „sauvegarde” wszczętego

Przesłankę wskazaną w punkcie 1 art. 369 ust. 1 prawa upadłościowego i naprawczego, tj. stwierdzenie, że niewypłacalność była następstwem okoliczności wyjątkowych i niezależnych od upadłego, rozumie się wszystkie zdarzenia i stosunki, których powstania dłużnik w normalnym toku rzeczy nie mógł lub nie powinien był brać pod uwagę, a na powstanie których nie miał żadnego wpływu, jak również okoliczności

Przy rozpoznawaniu wniosku o wpis hipoteki przymusowej na majątku upadłego, złożonego przed ogłoszeniem upadłości, art. 82 prawa upadłosciowego i naprawczego ma pierwszeństwo przed art. 29 ustawy o księgach wieczystych i hipotece.

Nie można uznać by zabezpieczenie należytego wykonania robót poprzez zatrzymanie wynagrodzenia nosiło cechy umowy kaucji, wobec nieprzeniesienia własności środków pieniężnych przez wykonawcę na rzecz inwestora. Powszechnie używanego w kontraktach o roboty budowlane pojęcia „kaucja gwarancyjna' w takim przypadku nie można odnosić do elementów konstrukcyjnych umowy kaucji, a można traktować je jedynie

Ograniczenie zakresu podmiotowego stosowania art. 44 ust. 11 zdanie drugie u.s.m. wyłącznie do członków spółdzielni nabywających od niej wyodrębniony lokal po spłaceniu wszystkich zobowiązań związanych z jego wybudowaniem i eksploatacją prowadzi do trudnego do uzasadnienia rozdźwięku pomiędzy sytuacją, w jakiej po ustanowieniu odrębnych własności lokali w budynku na konkretnej nieruchomości znajdą

Zobowiązania majątkowe niepieniężne, transformowane w zobowiązania pieniężne na podstawie art. 32 § 2 prawa upadłościowego z 1934 r., stają się wymagalne (płatne) z dniem ogłoszenia upadłości, chociażby termin wykonania zobowiązania jeszcze nie nastąpił. Oznacza to, że ustawowa modyfikacja zobowiązania niepieniężnego w zobowiązanie pieniężne mogłaby nastąpić jedynie przy założeniu, iż można już „przyśpieszyć

Zobowiązanie gwarancyjne wykonawcy robót budowlanych, obejmujące wady tych robót, może ulec przekształceniu w zobowiązanie pieniężne na podstawie art. 32 § 2 prawa upadłościowego z 1934 r. (art. 91 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze, Dz. U. Nr 60, poz. 535 ze zm.), jeżeli wady tych robót powstały przed ogłoszeniem upadłości wykonawcy.

Art. 129 ustawy z 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. z 2003 r., nr 60, poz. 535 ze zm.) określa dopuszczalny zakres podmiotowy i przedmiotowy ograniczeń korzyści wynikających z umów o pracę zawartych przed ogłoszeniem upadłości. Regulacja ta potwierdza wniosek, że art. 128 § 2 Pr. u. i n. nie ma zastosowania do stosunku pracy.

Umowa kaucji gwarancyjnej nie jest umową wzajemną i w konsekwencji nie mają do niej zastosowania art. 98 - 99 Prawa upadłościowego naprawczego.

Na postanowienie sędziego - komisarza, wydane w wyniku rozpoznania sprzeciwu do listy wierzytelności, zażalenie w imieniu upadłej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mogą wnieść członkowie zarządu zgodnie z obowiązującymi w tej spółce zasadami reprezentacji.

Treść art. 373 prawa upadłościowego i naprawczego wskazuje na to, że przy uwzględnieniu wniosku o orzeczenie zakazu Sąd ma możliwość orzeczenia go w zakresie uznanym za celowy i uzasadniony, lecz nie wykraczającym poza przedmiotowe ramy wyznaczone zakresem przepisu, i to niezależnie od treści wniosku o orzeczenie zakazu. Przepis ten nie zobowiązuje zaś Sądu do łącznego orzeczenia wobec dłużnika wszystkich

1) Art. 1821 § 1 k.p.c. nie ma zastosowania do roszczeń, o których stanowi art. 51 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 191, poz. 1484 ze zm.). 2) W sprawach wszczętych przeciwko upadłemu, w stosunku do którego ogłoszono upadłość likwidacyjną o roszczenia, które nie podlegają procedurze zgłoszenia wierzytelności do masy upadłości

Syndyk masy upadłości spółki akcyjnej ma legitymację do ściągnięcia od akcjonariuszy uzupełniających wpłat na pokrycie kapitału zakładowego, których termin płatności jeszcze nie upłynął przed datą ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku spółki akcyjnej, a akcjonariusze nie zostali wezwani do uzupełnienia wkładu przez likwidatorów zgodnie z art. 471 k.s.h.

Przekazanie składników przedsiębiorstwa o wartości wielokrotnie przewyższającej nominalną wartość nabywanych udziałów jest świadczeniem w rażącym stopniu przewyższającym otrzymane świadczenie [art. 127 ust. 1 p.u.n.]. Taka nieekwiwalentność obu świadczeń nie znajduje ekonomicznie racjonalnego uzasadnienia, skoro nabywająca udziały Spółka nie otrzymała udziałów uprzywilejowanych, nie niwelują jej równe

Treść art. 531 § 2 k.c. nie precyzuje rodzaju żądania, z jakim powinien wystąpić wierzyciel (odpowiednio - syndyk) przeciwko następcy syngularnemu osoby trzeciej. Jednakże osoba czwarta nie może powoływać się wobec syndyka na skuteczne prawnie nabycie tego, co wyszło z masy upadłości lub do niej nie weszło.

Art. 54 § 1 prawa upadłościowego [obecnie art. 127 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze] stosuje się także do czynności prawnej, polegającej na zobowiązaniu się zawierającego umowę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do pokrycia aportem obejmowanych w spółce udziałów, jeśli wartość aportu jest niewspółmierna w stopniu wskazującym na rażącą nieekwiwalentność, w odniesieniu do wartości udziałów.

Wszczęcie postępowania układowego, w którym nawet nie dochodzi do zawarcia układu i jest ono umarzane, ponieważ okazuje się, że wnoszący o to przedsiębiorca nie miał z kilku powodów zdolności układowej, nie spełnia przesłanki egzoneracyjnej wskazanej w art. 298 § 2 k.h. (art. 299 § 2 k.s.h.); wszczęcie postępowania układowego nie nastąpiło we właściwym czasie.