Abuzywność klauzul indeksacyjnych (waloryzacyjnych) w umowach kredytowych nie wynika z samego faktu odwołania się do tabel kursowych banku jako podstawy określenia wartości świadczenia, lecz z faktu, że kredytobiorca nie jest w stanie samodzielnie określić wysokości udostępnionej mu kwoty ani wysokości świadczeń, które będzie musiał spełnić na rzecz banku, na podstawie treści tych klauzul.

1. Klauzule waloryzacyjne w umowach kredytów indeksowanych do waluty obcej, umożliwiające bankowi jednostronne ustalanie kursów walut, są abuzywne i sprzeczne z zasadami transparentności, a zatem nie wiążą kredytobiorcy - konsumenta. 2. Stwierdzenie nieważności umowy kredytowej z powodu obecności klauzul abuzywnych skutkuje roszczeniami o zwrot świadczeń pieniężnych i może prowadzić do unieważnienia

Postanowienia umowy zawartej z konsumentem, przyznające bankowi swobodę kształtowania kursu waluty obowiązującego w ramach stosunku umownego i tym samym swobodę kształtowania wysokości świadczenia własnego i drugiej strony, są uznawane za niedozwolone postanowienia umowne. Abuzywność klauzul oceniana jest na chwilę zawarcia umowy, nie biorąc pod uwagę późniejszych działań przedsiębiorcy czy zmian prawnych

1. Abuzywność klauzuli umownej nie prowadzi zawsze do nieważności całej umowy. Jeżeli umowa jest możliwa do utrzymania bez abuzywnej klauzuli, umowa pozostaje ważna, a klauzula jest pomijana w jej realizacji. 2. W przypadku stwierdzenia abuzywności klauzuli umownej dotyczącej dodatkowego zabezpieczenia kontraktu, skutkiem jest brak dodatkowego zabezpieczenia dla banku oraz brak obowiązku ponoszenia

1. Usunięcie niedozwolonej klauzuli indeksacyjnej z umowy kredytu nie uniemożliwia jej dalszego wykonania jako umowy kredytu, ale zamiast waluty obcej, zastosowanie złotego polskiego do określenia wysokości kredytu i rat kredytowych. 2. W przypadku umowy kredytu, aby czynność prawna mogła pozostać w mocy, konieczne jest nie tylko, by jej pozostałe postanowienia regulowały minimalną treść konsensu konieczną

1. Artykuł 3851 § 1 zd. 1 k.c. wywołuje skutki ex lege, a sąd może jedynie stwierdzić (przesłankowo lub w procesie o ustalenie) brak związania konsumenta określonym postanowieniem. Nie jest jednak władny do kształtowania stosunku prawnego, w tym do retroaktywnego przyjęcia, że w umowie zastrzeżono inne oprocentowanie kwoty kredytu. 2. Świadczenia spełniane we franku szwajcarskim nie mogą zostać zaliczone

W kontekście umów kredytowych indeksowanych do waluty obcej, sądy krajowe mają prawo do eliminowania z umowy niedozwolonych postanowień umownych, jednak bez możliwości ich redukcji lub zastąpienia innymi postanowieniami. W przypadku stwierdzenia abuzywności klauzuli ryzyka walutowego, utrzymanie umowy nie jest możliwe z prawnego punktu widzenia. Ponadto, sąd nie może zasądzać czego innego od tego,

Wyeliminowanie niedozwolonych klauzul kształtujących mechanizm indeksacji i uznanie za wiążące pozostałych postanowień umowy prowadziłoby do przekształcenia kredytu złotowego indeksowanego do waluty obcej w zwykły kredyt złotowy, jednak oprocentowany według stawki powiązanej ze stawką LIBOR, a więc tak daleko idącej zmiany umowy kredytu, że stałaby się ona umową o odmiennej istocie i charakterze. Podkreśla

1. Przepis art. 75c Ustawy Prawo bankowe, wprowadzony w życie ustawą nowelizującą, miał zastosowanie do wypowiedzeń umów kredytowych dokonywanych w czasie jego obowiązywania, mając na celu zwiększenie ochrony kredytobiorców, niezależnie od daty zawarcia umowy kredytowej. 2. Uwierzytelnienie dokumentów przez osobę nieuprawnioną stanowi naruszenie art. 129 § 2 k.p.c. niezależnie od innych okoliczności

Nieważność umowy kredytowej nie jest automatycznie równoznaczna z bezpodstawnym pobraniem rat kredytowych, a klauzule spreadowe, nawet jeśli uznane za abuzywne, nie skutkują nieważnością całej umowy.

Zawarcie umowy pożyczki ze zmienną stopą procentową nie wyklucza możliwości uznania jej w całości za nieważną, jeżeli nie wskazuje ona skali czy proporcji, w jakiej może nastąpić ewentualna zmiana stopy procentowej.

1. W przypadku orzekania o nieważności umowy kredytu hipotecznego z uwagi na nieuczciwą praktykę rynkową banku, która narusza dobre obyczaje, należy uwzględnić nie tylko aspekt bezwzględnej nieważności czynności prawnej zgodnie z art. 58 § 2 Kodeksu cywilnego, ale również konieczność analizy elementów odpowiedzialności odszkodowawczej banku, takich jak winność, szkoda i związek przyczynowy. 2. Przy

Okoliczność, iż pozaodsetkowe koszty kredytu konsumenckiego nie przekraczają wysokości określonej w art. 36a ust. 1 i 2 ustawy o kredycie konsumenckim, nie wyłącza obowiązku oceny przez sąd, czy postanowienia umowy kredytu dotyczące tych kosztów są niedozwolone w świetle art. 385(1) § 1 k.c.

W wypadku umowy denominowanej kursem CHF, po wyeliminowaniu z niej klauzul przeliczeniowych, nie jest możliwe utrzymanie takiej umowy w mocy ani jako umowy kredytu walutowego w CHF, ani jako umowy, w której kwota kredytu wyrażona byłaby w złotych polskich. Sąd Najwyższy wyjaśnił, że eliminacja klauzuli przeliczeniowej w takiej umowie sprawia, iż nie wiadomo, jaką kwotę powinien wypłacić bank, skoro

Umowa kredytu denominowanego, która nie zawiera klauzul przeliczeniowych umożliwiających ustalenie wysokości kredytu w walucie polskiej, jest nieważna, ponieważ nie można określić praw i obowiązków stron, co oznacza brak skuteczności czynności prawnej.

Maksymalna wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu, określona przez art. 36a ust. 1 i 2 ustawy o kredycie konsumenckim, nie wyłącza możliwości oceny czy ustalone koszty są niedozwolone.

1. Umowa pożyczki (kredytu) indeksowanego mieści się w konstrukcji ogólnej umowy pożyczki (kredytu) bankowego i stanowi jej możliwy wariant, także wtedy, gdy został w niej zastosowany spread walutowy, odmienną natomiast kwestią jest, że może ona zawierać klauzule niedozwolone. 2. Wyeliminowanie z umowy łączącej strony abuzywnych postanowień umownych nie pozwala na jej utrzymanie, co przemawia za niezwiązaniem

W sytuacji eliminacji klauzul abuzywnych z łączącej strony umowy kredytowej, a wobec braku przepisów dyspozytywnych, które mogłyby zastąpić te klauzule, nie istniała możliwość utrzymania tej umowy w mocy, co skutkowało stwierdzeniem jej nieważności (upadek umowy) i nie pozwalało na pozostawienie w mocy pozostałej części umowy (art. 58 § 3 k.c.).

Wyeliminowanie z umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej klauzuli przeliczeniowej powoduje, że nie jest możliwe określenie zgodnego z wolą stron rozmiaru wzajemnych świadczeń, a przede wszystkim wysokości zobowiązania konsumenta względem banku. Postanowienia określające główne świadczenia stron podlegają bowiem kontroli z punktu widzenia abuzywności tylko wówczas, gdy są niejednoznaczne (art

Art. 358 § 2 k.c. ma charakter ogólny, a nie dyspozytywny, co wyklucza jego zastosowanie w przypadku klauzul waloryzacyjnych, dla których waluta obca pełni jedynie funkcję miernika świadczenia, które jest spełniane w walucie polskiej. W przypadku kredytów indeksowanych, kwota kredytu jest wyrażona w walucie polskiej, a waluta obca stanowi jedynie miernik wartości spełnianego w walucie polskiej świadczenia

Dopuszczalne jest zaciągnięcie zobowiązania kredytowego w walucie obcej z równoczesnym zastrzeżeniem, że wypłata i spłata kredytu będzie dokonywana w walucie krajowej. Klauzula taka jest dopuszczalna w sytuacji, kiedy zastrzeżenie, o którym mowa wyżej dotyczy wyłącznie sposobu wykonania zobowiązania, a zatem nie powoduje zmiany waluty wierzytelności. Umowa kredytu indeksowanego, przewidująca spread

W sprawie nie tylko nie istniały przeszkody do zbadania abuzywności postanowień umowy kredytu, ale w świetle przepisów Dyrektywy 93/13 Sąd Okręgowy był do tego zobowiązany. Zaniechawszy tego badania, Sąd Okręgowy naruszył zasadę ochrony konsumentów wynikającą z art. 76 Konstytucji RP nie zapewniając konsumentowi ochrony przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi w sposób, jaki wymagany jest w świetle

Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytowych zawieranych z konsumentami, które nie zostały indywidualnie uzgodnione i które kształtują prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy, mogą być uznane za niedozwolone. W konsekwencji, takie postanowienia umowne są nieważne, co prowadzi do konieczności przeprowadzenia analizy, czy umowa może nadal

Uznać należy, że niedopuszczalne byłoby zastępowanie przez Sąd wyeliminowanego abuzywnego postanowienia umowy innym mechanizmem wyliczenia kwoty raty kapitałowo-odsetkowej. Żaden bowiem przepis prawa nie daje podstaw do zastąpienia klauzuli abuzywnej innym postanowieniem. Uzupełnienie luk po wyeliminowaniu takiej klauzuli stanowiłoby również zbyt daleko idącą modyfikację umowy w interesie przedsiębiorcy