W przypadku wypowiedzenia umowy kredytu przez bank, zgodnie z art. 5 Kodeksu cywilnego oraz art. 75c prawa bankowego, bank jest zobowiązany do zachowania staranności i podejmowania działań mających na celu ocenę zdolności kredytowej kredytobiorcy oraz udzielenie mu odpowiedniego wsparcia w przypadku zaległości w spłacie, a naruszenie tych zasad może skutkować nieważnością wypowiedzenia.

1. Klauzule abuzywne, określające warunki umowy kredytowej w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszające interesy konsumenta, nie wiążą konsumenta i są traktowane jako nieważne. 2. Praktyka ustalania kursów walut przez bank w sposób umożliwiający mu arbitralne decyzje, bez jasno określonych i przejrzystych kryteriów, jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i narusza interesy konsumenta,

Praktyki bankowe ograniczające wybór rzeczoznawców majątkowych do tych, którzy przeszli specjalne szkolenia bankowe, naruszają prawa kredytobiorców i utrudniają dostęp do rynku dla rzeczoznawców niezależnych. Takie działania są sprzeczne z prawem, ponieważ naruszają zasady uczciwej konkurencji i wpływają na decyzje kredytobiorców pod wpływem przymusu ekonomicznego, co zagraża interesom publicznym i

W przypadku stwierdzenia abuzywności klauzul przeliczeniowych w umowie kredytu hipotecznego indeksowanego kursem waluty obcej, konieczne jest dokładne określenie konsekwencji prawnych takiego stwierdzenia dla całości umowy, z uwzględnieniem zasady, że wyeliminowanie abuzywnych klauzul nie może prowadzić do automatycznego przekształcenia umowy w kredyt złotowy, a decyzja o ewentualnej nieważności umowy

1. Postanowienia umowne przyznające bankowi swobodę kształtowania kursu waluty w ramach obowiązującego stosunku umownego, a przez to swobodę kształtowania wysokości świadczenia własnego i drugiej strony, są niedozwolone i nie wiążą konsumenta, kształtując jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy. 2. Wyeliminowanie z umowy kredytu denominowanego

Klauzule ryzyka walutowego i spreadu walutowego w umowach kredytowych, które nie są formułowane w sposób jednoznaczny i transparentny, pozwalający konsumentom na samodzielne oszacowanie konsekwencji ekonomicznych umowy, są uznawane za abuzywne. Takie postanowienia, które umożliwiają bankowi jednostronne określenie wysokości zobowiązania i rat kredytowych, naruszają interesy konsumenta i stoją w sprzeczności

Uprawnienie banku do wypowiedzenia umowy może być uruchomione jedynie w przypadku, gdy kredytobiorca godzi w trwałość stosunku prawnego naruszając warunki umowy. Nie można zatem negować uprawnienia banku stwierdzającego zaległość w spłacie kredytu, której kredytobiorca, mimo wystosowanych do niego – tak jak to miało miejsce w okolicznościach sprawy – ponagleń nie reguluje, do ograniczenia ryzyka i

1. Wypowiedzenie umowy kredytowej przez bank może zawierać zastrzeżenie, iż jej skutek zależy od skorzystania z uprawnienia lub woli osoby wykonującej zobowiązanie, a zdarzenie zależne od zachowania strony może polegać na spełnieniu lub niespełnieniu świadczenia. 2. Art. 75c Prawa bankowego nie zawiera wymogu, aby wezwanie do zapłaty zaległych świadczeń z pouczeniem o możliwości złożenia wniosku o

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania VAT powinno być traktowane jako odrębne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. W przypadku świadczeń kompleksowych (złożonych) mamy do czynienia z szeregiem działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które

Wypowiedzenie umowy kredytu nie wpływa na bieg terminu przedawnienia roszczeń o zapłatę rat kredytu, które stały się wymagalne przed wypowiedzeniem umowy.

1. Postanowienia umowy kredytu, które uprawniają bank do jednostronnego ustalenia kursów walut, pozostawiając mu pole do arbitralnego działania i obarczając kredytobiorcę nieprzewidywalnym ryzykiem, są uznawane za abuzywne. 2. Konsument ma prawo do zawarcia umowy zakładającej niskie koszty udostępnienia kapitału, pod warunkiem, że wyraźnie i jednoznacznie przejmie na siebie w pełnym zakresie ryzyko

W kontekście umów kredytowych, jednostronne oświadczenia woli, takie jak wypowiedzenie umowy, powinny być jednoznaczne i stanowcze, aby zapewnić ochronę interesów kredytobiorcy. Wypowiedzenie umowy może być uzależnione od spełnienia określonych warunków, takich jak złożenie wniosku o restrukturyzację zobowiązań lub spłata zaległych należności. Takie warunki nie powodują niepewności co do treści stosunku

Uznanie postanowienia umownego za abuzywne ma charakter deklaratywny i nie wpływa na to, czy strony zawarłyby umowę bez klauzuli uznanej za abuzywną. Jeżeli umowa kredytu nie może wiązać bez bezskutecznego postanowienia, konsumentowi i kredytodawcy przysługują odrębne roszczenia o zwrot świadczeń pieniężnych spełnionych w wykonaniu tej umowy. Zasada skuteczności sprzeciwia się jednak temu, by powództwo

Przepis art. 138 ust. 3 pkt 3a ustawy - Prawo bankowe może stanowić podstawę prawną do nałożenia kary pieniężnej za naruszenie obowiązków likwidatora funduszu inwestycyjnego, o których mowa w § 7 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie trybu likwidacji funduszy inwestycyjnych.

Stosowanie przez banki różnych kursów przy wypłacie pożyczki oraz przy spłacie rat może prowadzić do powstania dodatkowej marży dla banku, co może być niezgodne z jasnością i przejrzystością klauzul umownych w świetle przepisów prawa. Jednakże ważność takiej umowy nie jest automatycznie kwestionowana, chyba że strona biorąca pożyczkę nie została odpowiednio poinformowana o możliwości powstania takiej

1. W przypadku cesji wierzytelności, cesjonariusz nie jest stroną umowy kredytu i nie dokonuje czynności, które mogą okazać się sporne w postępowaniu sądowym. 2. Przedawnienie wierzytelności zabezpieczonej hipoteką nie narusza uprawnienia wierzyciela hipotecznego do uzyskania zaspokojenia z nieruchomości obciążonej.

1. Konsument musi mieć zapewnioną możliwość zrozumienia, do czego się zobowiązuje, a ciężar dowodu, że klauzula umowna była jasna i zrozumiała, spoczywa na przedsiębiorcy. 2. Postanowienia umowy kredytu zawierające tzw. klauzulę ryzyka walutowego dotyczą głównego świadczenia konsumentów. Konsument powinien być jasno poinformowany, że podpisując umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, ponosi przez

1. Utrzymanie w mocy umowy zawierającej abuzywne postanowienia byłoby możliwe jedynie w przypadku jednoznacznego wyrażenia takiej woli przez konsumenta lub obowiązywania szczególnych przepisów przywracających równowagę kontraktową. 2. Art. 358 § 2 k.c. jest przepisem o charakterze ogólnym i nie uprawnia do następczego sanowania wadliwej umowy kredytowej, a w prawie polskim brak jest szczególnych przepisów

Klauzule umowne dotyczące mechanizmu waloryzacji kredytu, w tym klauzule ryzyka walutowego oraz spreadów walutowych, oceniane są pod kątem abuzywności na chwilę zawarcia umowy, z uwzględnieniem ich jasności, przejrzystości i zrozumiałości dla konsumenta, a także sposobu, w jaki kształtują one mechanizm waloryzacji i wpływają na główne świadczenia stron umowy.

Klauzule umowne dotyczące zasad waloryzacji świadczenia głównego w umowie kredytu, które nie określają w sposób jednoznaczny treści i wysokości świadczenia kredytobiorcy, mają charakter abuzywny i nie wiążą kredytobiorcy.

1. Odpowiedzialność właściciela nieruchomości obciążonej hipoteką ma charakter akcesoryjny w stosunku do odpowiedzialności dłużnika, ale nie jest to akcesoryjność bezwzględna. 2. W przypadku, gdy właściciel nieruchomości obciążonej nie jest dłużnikiem zabezpieczonej wierzytelności, wypowiedzenie umowy kredytu nie ma charakteru wypowiedzenia w ścisłym tego słowa znaczeniu. 3. Wypowiedzenie w stosunku

1. Postanowienia umowy kredytowej, które określają sposób ustalania kursu waluty obcej przez kredytodawcę, stanowią element klauzuli indeksacyjnej (przeliczeniowej) i określają „główne świadczenia stron”. Takie postanowienia, jeśli są sformułowane w sposób niejednoznaczny, mogą podlegać kontroli pod kątem ich abuzywności. 2. W sytuacji, gdy umowa kredytowa jest uznana za nieważną, konsument może dochodzić

Skutkiem zastosowania art. 3851 § 1 k.c. nie jest, a na pewno nie musi być w każdym przypadku, bezwzględna nieważność czynności prawnej na podstawie art. 58 § 1 k.c. Gdyby ustawodawca zamierzał przesądzić o nieważności postanowień umownych, których abuzywność została stwierdzona, nie ustanawiałby w przepisie art. 3851 § 1 k.c. specyficznej sankcji prawa UE – braku związania umową, identyfikowaną najczęściej

Wyeliminowanie abuzywnych klauzul przeliczeniowych nie może prowadzić do utrzymania w mocy umowy kredytu indeksowanego kursem CHF jako kredytu złotowego oprocentowanego według stawki LIBOR.