W przypadku umów kredytowych indeksowanych do waluty obcej, sąd zobowiązany jest z urzędu badać klauzule przeliczeniowe i ryzyka walutowego pod kątem ich potencjalnej abuzywności, niezależnie od postawy procesowej stron, w celu ochrony interesów konsumentów przed nieuczciwymi praktykami.

Klauzule przeliczeniowe oraz klauzule ryzyka walutowego w umowach kredytu indeksowanego do waluty obcej, determinując łącznie rozmiar świadczeń stron, współokreślają główne świadczenia stron i podlegają ocenie pod kątem abuzywności, jeżeli nie zostały sformułowane w sposób jednoznaczny i transparentny, umożliwiający kredytobiorcy pełne zrozumienie mechanizmu ustalania kursu walutowego i realnego ryzyka

Przy miarkowaniu kary umownej sąd dysponuje zakresem uznania co do sposobu rozstrzygnięcia, jednakże jego zadaniem jest odniesienie do relevanckich kryteriów oraz wyjaśnienie, dlaczego zredukowana wysokość kary umownej koresponduje z celami tej instytucji i pozostaje w adekwatnej proporcji do godnego ochrony interesu wierzyciela. Brak wyjaśnień co do podstaw redukcji kary oraz wskazanie stopnia jej

Granice skargi kasacyjnej stanowią wiążącą podstawę rozpoznania sprawy przez Naczelny Sąd Administracyjny, a ostateczność i prawomocność decyzji administracyjnych determinują zakres kontroli sądu administracyjnego, który nie może na etapie kasacyjnym rewidować stanu faktycznego przyjętego na wcześniejszych etapach postępowania.

Każdy ze spadkobierców odpowiada podzielnie za taką część długów spadkowych, która wynika z wielkości jego udziału spadkowego i proporcjonalnie do niej. Staje się zatem samodzielnym dłużnikiem tej części długów spadkowych, którą odzwierciedla jego udział spadkowy.