Poniżej przedstawiamy zasady ustalania prawa do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego oraz podstawy wymiaru świadczeń dla osób wykonujących pracę na podstawie umów zlecenia i agencyjnej. Zasady te stosuje się odpowiednio do osób wykonujących pracę na podstawie umowy o świadczenie usług, do której, zgodnie z Kodeksem cywilnym, stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Osoby wykonujące pracę na podstawie

Umowy agencyjne, umowy zlecenia oraz umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, są objęte obowiązkiem ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. Jednak charakter tych umów oraz inne okoliczności, takie jak zawarcie jej z emerytem lub rencistą, z własnym pracodawcą lub wykonywanie jej w ramach prowadzonej działalności, w istotny sposób wpływają na sposób

Popularną formą zatrudnienia są zawierane przez przedsiębiorców z osobami fizycznymi umowy cywilnoprawne. Ustalanie wynagrodzenia z tych umów podlega innym zasadom niż w przypadku pracowników. Inaczej też kształtują się zasady zwolnień ze składek i podatków dodatkowych świadczeń na rzecz zleceniobiorców i agentów.

Rozpoczynamy nowy cykl dotyczący zatrudniania osób na innej podstawie niż umowa o pracę. Zostaną w nim omówione zagadnienia dotyczące formy i podstawy takiego zatrudnienia, rozliczeń z urzędem skarbowym i z ZUS oraz uprawnień do różnego rodzaju świadczeń należnych z tytułu zatrudnienia na podstawie: • umowy zlecenia, • umowy agencyjnej, • umowy o dzieło, • umowy o pracę nakładczą, • kontraktu menedżerskiego

Lokal w działalności gospodarczej najczęściej określany jest jako „lokal użytkowy”. Niestety ustawy podatkowe i rachunkowe nie definiują tego tak ważnego zagadnienia. Tylko ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych posługuje się terminem „spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego”. Nie wyjaśnia jednak tego pojęcia. W przepisach najczęściej spotykamy podział lokali na: mieszkalne i niemieszkalne. Jednak

Odsetki od sprzedaży mającej charakter ratalny można zaliczyć do przychodów dopiero w momencie ich zapłaty - wyrok WSA w Rzeszowie (sygn. akt SA/Rz 15/03).

Kogo zatrudnić: pracownika czy zleceniobiorcę? Dla pracodawców jest to istotna różnica zarówno pod względem ekonomicznym, jak i prawnym. Przedmiotem zainteresowania są koszty, jakie trzeba będzie ponosić w związku z utrzymaniem pracobiorcy. Ich wysokość zależy od rodzaju umowy łączącej obie strony, ale nie tylko. Znaczenie ma również np. wysokość wynagrodzenia, status pracobiorcy, liczba źródeł utrzymania

Od kilku lat coraz większą popularność zyskuje zatrudnianie osób na podstawie umów cywilnoprawnych (zlecenia, o dzieło) zamiast tradycyjnych umów o pracę. Składa się na to wiele czynników, przede wszystkim zatrudnianie na podstawie takich umów jest korzystniejsze dla pracodawcy pod względem finansowym i stwarza mniej sformalizowany i trwały związek między ich stronami.

Często podatnicy zwracają się z pytaniem do urzędu skarbowego, jakie są skutki podatkowe najmu oraz jakie formalności się z tym wiążą. Przedstawiamy to z punktu widzenia podatku dochodowego.

Możliwe jest ustalenie, że umowa nazwana „umową o dzieło” jest umową o pracę (wyrok Sądu Najwyższego z 5 grudnia 2000 r., I PKN 127/00, OSNP 2002/15/356).

W razie ustalenia, że w łączącym strony stosunku prawnym występowały elementy obce stosunkowi pracy (np. brak podporządkowania, możliwość zastąpienia pracownika osobą trzecią), nie jest możliwa ocena, że zawarta została umowa o pracę. Do ustalenia, że stron nie łączył stosunek pracy, nie jest konieczne precyzyjne nazwanie łączącej strony umowy cywilnoprawnej (wyrok Sądu Najwyższego z 14 lutego 2001

Nieodpłatne oddanie nieruchomości w używanie innej osobie, pomimo braku ekwiwalentu za to świadczenie, powoduje powstanie po stronie oddającego przychodu podlegającego zasadniczo opodatkowaniu. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy świadczenie takie jest realizowane m.in. na rzecz członków najbliższej rodziny.

Zgodnie z obowiązującą definicją przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizją) w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym. Wynika z tego, że umowy komisu mogą być dwojakiego rodzaju. Pierwsza to umowa sprzedaży - zgodnie z którą komisant zobowiązuje

Leasing od 2000 r. stanowi umowę, której elementy określono w Kodeksie cywilnym (tzw. umowa nazwana). Do tego czasu treść umowy leasingu kształtowały praktyka i zwyczaje.

Od 1 maja 2004 r. wydanie towarów na podstawie umowy komisu między komitentem a komisantem oraz wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta, jest w rozumieniu ustawy o VAT dostawą towarów.

Wraz z wejściem w życie od 1 maja 2004 r. ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w istotny sposób zmieniły się zasady fakturowania czynności dokonywanych na podstawie umowy komisu. Skutkiem tego jest inny sposób ewidencji księgowej rozrachunków pomiędzy stronami umowy komisu.

Kontroli Państwowej Inspekcji Pracy podlegają umowy cywilnoprawne (zwłaszcza umowy zlecenia i o dzieło). Inspektor pracy może sprawdzić, czy łączący strony stosunek prawny, wbrew zawartej umowie, nie nosi cech stosunku pracy.

W odniesieniu do umowy użyczenia stan prawny - w zakresie jej opodatkowania VAT - uległ zmianie. Pod rządami poprzednio obowiązującej ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym wydanie towaru na podstawie umowy użyczenia nie podlegało opodatkowaniu VAT, gdyż nie mieściło się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, zawartym w art. 3 tej ustawy.

W podróż związaną z załatwianiem spraw służbowych może zostać oddelegowany nie tylko pracownik, ale również zleceniobiorca. Podstawą wypłaty należności z tytułu podróży oraz diet jest umowa zlecenia zawarta ze świadczeniobiorcą.

Obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych osoby wykonującej pracę na podstawie umowy zlecenia należy do płatnika składek - zleceniodawcy. Na termin wywiązania się z tego obowiązku przez płatnika zleceniobiorca nie ma wpływu. Uchybienie terminowi zgłoszenia do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego nie powinno więc wywoływać negatywnych dla zleceniobiorcy skutków.

Zatrudnienie spełniające definicyjne wymagania zawarte w Kodeksie pracy jest zawsze zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę bez względu na nazwę zawartej umowy. Nie oznacza to jednak, że pracodawcy nie mogą korzystać z regulacji Kodeksu cywilnego i na tej podstawie zatrudniać osób wykonujących zadania na ich rzecz.

Za pracownika w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych uważa się osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której - zgodnie z Kodeksem cywilnym - stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło, jeżeli umowa taka została zawarta z pracodawcą, z którym osoba ta pozostaje w stosunku pracy. Oznacza to, że wynagrodzenie

Kontynuując problem poruszony w poprzednim numerze przedstawiamy obowiązki płatnika składek związane ze zmianą tytułu do ubezpieczeń zleceniobiorców, którzy: podjęli wykonywanie pracy na podstawie innej umowy zlecenia, rozpoczęli prowadzenie działalności pozarolniczej lub zakończyli jej prowadzenie, gdy była zawierana umowa zlecenia.