Pracownikami sezonowymi są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od podstawy prawnej swojego zatrudnienia. Wybór formy zatrudnienia pracowników sezonowych zależy wyłącznie od ustaleń dokonanych między osobą zatrudniającą a pracownikiem sezonowym. Podpowiadamy, czym się kierować przy zatrudnieniu pracownika na sezon, żeby ograniczyć koszty i nie narazić na zarzuty organów

Wysokie koszty zatrudnienia pracowniczego powodują, że ciągle popularne są umowy zlecenia. Zleceniobiorcom nie trzeba udzielać urlopów wypoczynkowych, płacić co najmniej minimalnej pensji ani wynagrodzenia chorobowego za pierwsze 33 dni lub 14 dni zwolnienia lekarskiego w roku kalendarzowym. Zleceniodawca nie musi ich kierować na tyle badań lekarskich i szkoleń bhp, co pracodawca zatrudnionego. Łatwiej

Jedną z kluczowych decyzji mających wpływ na wielkość podatków płaconych w danym roku jest wybór formy opodatkowania przychodów (dochodów) z najmu składników prywatnego majątku podatnika. Podatnik może wybrać opodatkowanie ryczałtem lub według skali podatkowej.

Kodeks pracy wyczerpująco normuje odpowiedzialność materialną pracowników, ustanawiając podstawy tej odpowiedzialności odmiennie od zasad przyjętych w Kodeksie cywilnym. Odpowiedzialność materialna pracownika jest różna ze względu na jej charakter. Mamy więc do czynienia albo z odpowiedzialnością pracownika za szkodę wyrządzoną pracodawcy, albo z odpowiedzialnością za mienie powierzone pracownikowi

Zasady wynagradzania wykonawcy pracy nakładczej są jednym z obowiązkowych elementów umowy o pracę nakładczą. Umowa ta jest bowiem odpłatna i w przeciwieństwie do umowy zlecenia, która może być darmowa, powinna zapewniać wykonawcy miesięczny zarobek na odpowiednim poziomie. Praca nakładcza nie jest jeszcze bardzo rozpowszechniona. Jednak w obecnym stanie gospodarki ma szansę na szersze zastosowanie.

Za pracę sezonową uważa się umownie pracę uzależnioną od pory roku, warunków atmosferycznych, która trwa przez określony czas. Pracownikiem sezonowym jest pracownik, który pracuje przy tego rodzaju pracach. Nie ma natomiast prawnie uregulowanej definicji pracy sezonowej.

W polskim prawie pracy nie ma definicji pracy sezonowej. Wynika to z tego, że przepisy prawa pracy nie wyróżniają odrębnej kategorii pracowników sezonowych. Pracą sezonową będzie więc taki rodzaj pracy, na który jest zapotrzebowanie wyłącznie przez pewien krótki okres związany z określoną porą roku.

Zleceniobiorcy samodzielnie organizują swoją pracę. Dlatego przy wykonywaniu niektórych zleceń mogą sami określać miejsce i czas pracy oraz narzędzia pracy, np. samochód. Jeśli zleceniodawca zwraca zleceniobiorcy koszty używania samochodu do celów wykonania zlecenia, może to mieć znaczenie przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia zleceniobiorców.

Zleceniobiorcy będący uczniami gimnazjum, szkoły ponadgimnazjalnej lub ponadpodstawowej albo studentami nie podlegają ubezpieczeniom społecznym ani ubezpieczeniu zdrowotnemu do ukończenia 26 lat. Oba warunki - odpowiedniego wieku i posiadania statusu ucznia lub studenta muszą być spełnione łącznie przez cały czas trwania umowy, aby osoby te nie podlegały ubezpieczeniom.

W wielu zakładach pracy pracodawcy dodatkowo ubezpieczają grupowo pracowników na życie. W praktyce w związku z tym, że osoby zatrudnione w zakładzie i administrujące ubezpieczeniem grupowym otrzymują od towarzystwa ubezpieczeniowego wynagrodzenie (prowizję - na ogół określony procent od wartości przekazywanych składek), pracodawcy mają wątpliwości, czy czynności związane z obsługą tego ubezpieczenia

Dokonując rozliczenia reklamacji, księgowy musi wiedzieć, jakie prawa i obowiązki związane są z faktem ujawnienia wad towaru, niedokładności w dostawie, w rachunku, w wykonaniu usługi itp.

W okresie letnim firmy często zatrudniają osoby do prac sezonowych. Osoby do wykonywania takich prac mogą być zatrudniane na podstawie umów o pracę oraz umów cywilnoprawnych, np. zlecenia czy o dzieło.

Przepisy prawa pracy nie przewidują wprost obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa rzeczy osobistych pracownika wnoszonych na teren zakładu pracy. Obowiązek taki, ale tylko w odniesieniu do rzeczy pozostawionych w związku z pracą, wypływa z obowiązku zapewnienia zatrudnionym bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Taki pogląd jest prezentowany w orzecznictwie sądowym.

Jestem szefem firmy developerskiej. Zatrudniłem na podstawie umowy zlecenia osobę, która poszukuje dla mnie nowych interesujących lokalizacji na inwestycje mieszkaniowe. Umówiłem się z nią na wypłatę wynagrodzenia prowizyjnego uzależnionego od rezultatów jej pracy. Zgodnie z zawartą umową osobie tej przysługuje prowizja od każdego wyszukanego przez nią gruntu, a następnie zakupionego przez moją firmę

Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych dopuszcza zwrotną pomoc na cele mieszkaniowe jako jedną z form pomocy socjalnej świadczonej przez pracodawcę. Pożyczki mieszkaniowe mają być udzielane na warunkach określonych umową. Ustawa nie precyzuje tej kwestii bardziej szczegółowo. W związku z tym znajdą tu zastosowanie przepisy Kodeksu pracy, Kodeksu cywilnego, a także postanowienia Regulaminu

W przypadku gdy umowa zlecenia jest jedynym zatrudnieniem zleceniobiorcy (mającym miejsce zamieszkania w Polsce), płatnik (zleceniodawca) ma obowiązek naliczyć składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie zdrowotne. Zleceniobiorca może jedynie decydować o pobraniu/niepobraniu ubezpieczenia chorobowego.

Praca, jako zajęcie będące źródłem utrzymania osoby fizycznej, może być wykonywana w różnorodnych formach prawnych. Podstawowym trybem świadczenia pracy jest umowa o pracę (o tym, jak wyliczyć i ewidencjonować wynagrodzenia w 2007 r., pisaliśmy w „MONITORZE księgowego” nr 1/2007). Innymi formami świadczenia pracy mogą być umowy cywilnoprawne, w tym umowa zlecenia. Taka forma pracy stosowana jest w

Dochody uzyskiwane z umów o zarządzanie stanowią odrębne źródło przychodów od umów o pracę, zlecenia i o dzieło. Mimo to nie zawsze rozlicza się je tak samo. Kwota, jaką otrzyma „na rękę” menedżer, jest uzależniona m.in. od tego, czy prowadzi on działalność gospodarczą i w jakim kraju zamieszkuje.

Kontrakt menedżerski to umowa, na podstawie której menedżer zobowiązuje się do prowadzenia przedsiębiorstwa na rachunek i ryzyko tego przedsiębiorstwa w zamian za wynagrodzenie. Kontrakt powinien być zawarty na piśmie między daną osobą lub przedsiębiorcą prowadzącym działalność na własny rachunek a firmą (przedsiębiorstwem). Ukształtowanie wynagrodzenia menedżera podlega zasadzie swobody umów. Swoboda

Za wykonanie dzieła przyjmującemu zamówienie przysługuje wynagrodzenie. Najczęściej przysługujące wynagrodzenie zostaje zapisane w umowie zawartej między stronami. Jeśli jednak w umowie nie określono wynagrodzenia za wykonanie dzieła (ani podstaw do jego ustalenia), należne jest zwykłe wynagrodzenie za dzieło danego rodzaju. W przypadku pewnych wyjątkowych (oryginalnych) prac ten sposób ustalenia wynagrodzenia

Jeśli przedsiębiorca chce zlecić wykonanie pracy niespełniającej warunków zatrudnienia właściwych dla umowy o pracę, może zawrzeć z osobą podejmującą się takiej pracy jedną z umów cywilnoprawnych. Wybór umowy o dzieło będzie właściwy wtedy, gdy celem zawieranej umowy ma być odpłatne wykonanie określonego przedmiotu (utworu), a przedsiębiorcy zależy przede wszystkim na rezultacie wykonanej pracy. Poniżej

Nie jest dopuszczalne zawieranie równocześnie umowy o pracę i umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest wykonywanie czynności mających podobny charakter (np. w przypadku dziennikarza prowadzenie oraz przygotowywanie programu radiowego) i ściśle związanych z tym samym stanowiskiem (wyrok Sądu Najwyższego z 15 września 2006 r., I PK 80/06).