Określenie minimalnego wynagrodzenia za pracę odnoszącego się do zatrudnienia w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy wyłącza dopuszczalność innego ustalania treści tego pojęcia, w szczególności wyprowadzenia go w wyniku dokonania wykładni, która podważyłaby obecną regulację ustawową.
W judykaturze przyjmuje się, iż ustalany w decyzji przez organy okres pobierania przez adresata zasiłku dla bezrobotnych jest terminem prawa materialnego.
Miejsce zameldowania jest jasnym kryterium wpływającym na zarówno status bezrobotnego, jak i istotę działań, dla których powołane są urzędy pracy. Chodzi m.in. o wiedzę, ile osób na danym terenie jest zarejestrowanych jako bezrobotni i poszukujący pracy, ile osób i jak długo pobiera ustawowe świadczenia, jaką pomoc należy im zapewnić. Kryterium to pozwala na właściwe zaplanowanie zadań i środków oraz
W sytuacji, kiedy skarga kasacyjna zarzuca naruszenie prawa materialnego oraz naruszenie przepisów postępowania, co do zasady w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlega zarzut naruszenia przepisów postępowania.
Skutek prawny w postaci utraty statusu bezrobotnego w związku ze zmianą miejsca zamieszkania skutkującą zmianą właściwości powiatowego urzędu pracy, następuje dopiero po czternastu dniach od daty dokonania przez stronę zameldowania w nowym miejscu pobytu.
Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.
W piśmiennictwie podkreśla się, biorąc pod uwagę, iż przeciwdziałanie bezrobociu i łagodzenie jego skutków stanowi najpoważniejsze obciążenie finansowe Funduszu Pracy, że sposób zdefiniowania bezrobotnego ma wyjątkowo dużą doniosłość. Przyjęta przez ustawodawcę konwencja terminologiczna musi uwzględniać cele polityki rynku pracy. Istotna jest zwłaszcza konstatacja, że nadmiernie liberalne ukształtowanie
Przedstawiona oferta musi jednakże spełniać określone przesłanki, a mianowicie powinna być dostosowana do stanu zdrowia osoby bezrobotnej, jego możliwości komunikacyjnych czy też spełniać minimalne warunki płacowe i podlegać ubezpieczeniu społecznemu.
W art. 75 ust. 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy chodzi o wcześniejsze powiadomienie urzędu pracy o niemożności stawienia się na wskazany termin wizyty, na co wskazuje określenie "o zamierzonym" pobycie za granicą, lub przewidywanym pozostawaniu w sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia zatrudnienia.
Przepisy ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wykluczają dopuszczalność wypłaty za ten sam okres dwóch świadczeń, tj. zasiłku dla bezrobotnych i zasiłku chorobowego.
Decyzje w sprawie statusu osoby bezrobotnej należy zaliczyć do decyzji o charakterze deklaratoryjnym, gdyż decyzja organu wypowiada się w przedmiocie uprawnienia wynikającego z przepisów prawa, potwierdzając, że danej osobie przysługuje bądź nie przysługuje taki status, wywołując skutek prawny wstecz, tj. od momentu zaistnienia stanu prawnego.
Dążąc do umorzenia należności należy wykazać się aktywnością w zakresie przedstawienia własnej sytuacji majątkowej, finansowej i rodzinnej. Słusznie przyjęto, tak w decyzjach jak i w kontrolowanym wyroku że skarżący nie wykazał, by jego sytuacja finansowa, majątkowa i rodzinna uprawniała do skorzystania z instytucji umorzenia. Granice uznania nie zostały przekroczone w postępowaniu objętym badaniem.Teza
Uznaniowy charakter decyzji nie zwalnia bowiem organu od przeprowadzenia stosownego postępowania mającego na celu zebranie całego materiału dowodowego i dokonanie jego wszechstronnej oceny oraz wyboru określonego sposobu załatwienia sprawy.
Nienależne świadczenie jest pojęciem obiektywnym i występuje między innymi wówczas, gdy świadczenie zostaje wypłacone bez podstawy prawnej lub gdy taka podstawa odpadła. Pojęcie to nie nawiązuje do świadomości i woli jakiejkolwiek osoby. Natomiast świadczenie nienależnie pobrane to świadczenie pobrane przez osobę, której można przypisać określone cechy dotyczące stanu świadomości woli lub określone
Samo pozostawanie bez pracy nie oznacza jeszcze, że osoba taka korzysta ze statusu bezrobotnego, bowiem konieczna jeszcze jest jej zdolność i gotowość do podjęcia zatrudnienia. Bezrobotny, zainteresowany uzyskaniem pracy, musi więc, stawiając się w powiatowym urzędzie pracy, co jest jego obowiązkiem, wykazać swą dyspozycyjność, by organ zatrudnienia mógł ocenić jego gotowość i zdolność do podjęcia
W ramach pouczenia udzielanego w trakcie rejestracji bezrobotnego organ nie jest w stanie przewidzieć sytuacji faktycznych, w których wobec bezrobotnego będą stosowane przepisy o statusie bezrobotnego, a więc także przepisy regulujące ustanie prawa do pobierania świadczenia. Wymaganie zatem od organu takiego konkretnego pouczenia nie tylko nie wynika z przepisów, ale także byłoby zobowiązaniem do czynności
Nie oznacza zupełnej dowolności działania organu, ale następuje w ramach kryteriów ustalonych przepisem, stanowiącym podstawę tego orzekania. Organ, wydając decyzję, winien wykazać, że w przeprowadzonym postępowaniu wyjaśnione zostały wszystkie przesłanki przewidziane przepisem materialnym, że rozstrzygnięcie wynika ze stanu faktycznego i nie jest z nim sprzeczne.
Błędna wykładnia prawa materialnego może polegać na nieprawidłowym odczytaniu normy prawnej wyrażonej w przepisie, mylnym zrozumieniu jego treści lub znaczenia prawnego, bądź też na niezrozumieniu intencji ustawodawcy.