1. Jeżeli małżonkowie w drodze umowy zawartej na podstawie art. 47 par. 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wyłączyli wspólność majątkową i każdemu z nich przysługuje odrębny tytuł prawny do gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, w związku z objęciem go w trwałe zagospodarowanie w rozumieniu art. 12 ust

Opodatkowanie dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej nie zwalnia podatnika, będącego właścicielem gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, od obowiązku uiszczenia podatku rolnego.

Unormowanie zawarte w art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /t.j. Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ stanowi lex specialis, w stosunku do zasady wynikającej z art. 6 ust. 1 i 2 tej ustawy i jako uregulowanie wyjątkowe dla ustalenia podstawy obliczania podatku rolnego, nie może być - bez jednoznacznego do niego odesłania w przepisach ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach

Na Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nie ciąży /do dnia 31 grudnia 1996 r. - przyp. red./ obowiązek podatkowy w podatku rolnym /art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym - Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431/ od gruntów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, a nie zagospodarowanych przez Agencję na rzecz innych podmiotów w trybie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia

1. Decydujące znaczenie dla biegu terminu do uiszczenia należności i stałej opłaty rocznej z tytułu wyłączenia gruntów rolnych z produkcji rolnej ma data faktycznego wyłączenia gruntów z produkcji rolnej a nie data zawarcia aktu notarialnego. Za dzień faktycznego wyłączenia gruntów z produkcji można przyjąć datę rozpoczęcia prac budowlanych. 2. Decydujące znaczenie dla uznania, że wyłączone grunty

Ustawa z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ przewiduje różne sposoby przejęcia mienia Skarbu Państwa do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. W szczególności rozróżnia przejęcie gruntów zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej /art. 14 i art. 15/ od przekazania nieruchomości

1. Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ Skarb Państwa powierza Agencji wykonywanie prawa własności i innych praw rzeczowych na jego rzecz w stosunku do mienia pozostałego po likwidacji państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej między innymi poprzez tworzenie gospodarstw

1. Z żadnego z przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444/ nie wynika, aby faktyczne gospodarowanie Nadleśnictwa na gruntach państwowych odbywało się w imieniu i na "rzecz" Skarbu Państwa. Art. 50 tej ustawy jednoznacznie stwierdza, że Lasy Państwowe prowadzą gospodarkę na własną rzecz /rachunek/, na zasadzie samodzielności finansowej. 2. Zgodnie z art. 3a pkt 1 ustawy

Organy ustalające wysokość zobowiązań w podatku rolnym i leśnym /par. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 1992 r. w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego - Dz.U. nr 12 poz. 47/ nie są uprawnione do dokonywania zmian w ewidencji gruntów i wypowiadania się w przedmiocie prawa własności gospodarstw rolnych poszczególnych podatników.

Dla ustalenia przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości albo podatkiem rolnym, grunt pod rowem melioracyjnym, wykorzystywanym na potrzeby rolnictwa, podlega włączeniu do powierzchni gospodarstwa rolnego. Jeśli rów melioracyjny wykorzystywany jest dla potrzeb rolnictwa, to obszar pod nim zajęty nie może być wykazywany i odejmowany od powierzchni gospodarstwa jako nieużytek.