Postanowienie SN z dnia 13 grudnia 2019 r., sygn. V CZ 80/19
Do nierozpoznania istoty sprawy dochodzi tylko wtedy, gdy rozstrzygnięcie sądu pierwszej instancji nie odnosi się do tego, co było przedmiotem sprawy, bądź wadliwość ta polega na nie zbadaniu przez sąd materialnej podstawy żądania albo merytorycznych zarzutów strony z powodu bezpodstawnego przyjęcia, że istnieje przesłanka materialnoprawna lub procesowa unicestwiająca roszczenie.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Paweł Grzegorczyk
SSN Marta Romańska
w sprawie z powództwa A. A.S., Turcja przeciwko N. Sp. z o.o. w O. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 grudnia 2019 r., zażalenia pozwanej na wyrok Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 29 lipca 2019 r., sygn. akt I AGa (...),
uchyla zaskarżony wyrok, pozostawiając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 6 września 2017 r. Sąd Okręgowy w O. zasądził od pozwanej N. sp. z o.o. w O. na rzecz na rzecz strony powodowej A. A.S. z siedzibą w A. kwotę 562 518 zł z ustawowymi odsetkami od 25 lutego 2012 r. do dnia zapłaty (pkt I) oraz rozstrzygnął o kosztach procesu (pkt I i II).
Sąd ustalił m.in., że w dniu 26 września 2010 r. strony zawarły cztery umowy dotyczące zapewnienia miejsc noclegowych dla turystów pozwanej w sezonie 2012 od 25 kwietnia 2012 r. do 31 października 2012 r., w hotelach powoda o nazwach: A.
W artykule 10 każdej z umów strony postanowiły, że pozwana zobowiązana jest do zapłaty na rzecz powoda określonej opłaty gwarancyjnej za rezerwację pokojów do 25 lutego 2012 r. W umowie o hotel A. K. opłata ta stanowiła 28 000 euro, w umowie o hotel A. P. - 23 500 euro, w umowie hotel A. S. - 35 000 euro, natomiast w umowie o hotel A. - 50 000 euro. Płatności te stanowiły minimalne opłaty za zagwarantowanie przez powoda gotowości do świadczenia umówionych usług na rzecz pozwanej, tj. zapewnienie turystom pozwanej wyłącznego korzystania z miejsc noclegowych w hotelach o standardzie określonym umowami.
W punkcie 12 tiret 8 każdej z umów strony zawarły postanowienie, że hotel ma prawo do zerwania umowy jedynie w przypadku, gdy I. będzie spóźniona z płatnościami o więcej niż 14 dni. W pozostałych przypadkach hotel nie ma prawa do zerwania umowy, pod groźbą kary wynoszącej 100% wartości umowy. W punkcie 12 tiret 9 każdej z umów zawarto zapis, że I. miała prawo odstąpić od kontraktu przed płatnością pierwszej raty. Postanowienie to jednak w każdej z umów zostało odręcznie przekreślone. W punkcie 12 tiret 10 strony postanowiły, że właściwym w sprawie będzie sąd w Polsce.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
