Interpretacja indywidualna z dnia 26.06.2018, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.294.2018.1.MR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.294.2018.1.MR
Nieuznanie Powiatu za podatnika podatku VAT z tytułu realizacji usług pomocy społecznej wykonywanych za pośrednictwem DPS.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2018 r. (data wpływu 2 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Powiatu za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu realizacji usług pomocy społecznej wykonywanych za pośrednictwem DPS jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Powiatu za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu realizacji usług pomocy społecznej wykonywanych za pośrednictwem DPS.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Dom Pomocy Społecznej (dalej: DPS) jest jednostką budżetową Powiatu (dalej: Powiat, Wnioskodawca), która realizuje ustawowe, wynikające z przepisów art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym i art. 19 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o pomocy społecznej, zadania powiatu z zakresu opieki społecznej.
Zadania z zakresu pomocy społecznej świadczone przez DPS na rzecz jego mieszkańców podlegają odpłatności ustalonej w formie decyzji administracyjnej na podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej. Zgodnie z decyzją część opłat wnoszą mieszkańcy nie większą niż 70% swojego dochodu, a pozostała część jest realizowana poprzez zobowiązanych do alimentacji lub wprost przez ośrodek pomocy społecznej. Im niższe dochody osób tym samym niższy jest wkład w koszty utrzymania mieszkańca DPS tym większy udział finansowy Gminy, która jak stanowi art. 61 ust. 2 pkt 3 ustawy o pomocy społecznej, ponosi opłaty w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w DPS a opłatami wnoszonymi przez pensjonariuszy. Nie występują w tym przypadku elementy typowe dla podmiotów funkcjonujących w rachunkach rynkowych, tj. ceny, kalkulacja czy możliwość negocjowania ceny. Opłata ustalana jest na podstawie zarządzenia Starosty na okres roku.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
