Postanowienie TK z dnia 1 lipca 2009 r., sygn. P 3/08
115/7/A/2009
POSTANOWIENIE
z dnia 1 lipca 2009 r.
Sygn. akt P 3/08
Art. 42 ust. 2 Konstytucji, statuując prawo do obrony, nie gwarantuje jednak prawa do zaskarżenia orzeczenia. Zasada prawa do obrony, odnosząca się do wszystkich przewidzianych przez ustawodawcę stadiów postępowania, nie może być postrzegana jako zasada substytuująca prawo do zaskarżenia orzeczenia.
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Mirosław Granat - przewodniczący
Stanisław Biernat
Zbigniew Cieślak
Wojciech Hermeliński - sprawozdawca
Mirosław Wyrzykowski,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 1 lipca 2009 r., pytania prawnego Sądu Najwyższego:
czy art. 434 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.; dalej: k.p.k.) w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 176 ustawy z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 17, poz. 155), w zakresie, w jakim wyłącza stosowanie określonego w art. 434 § 1 k.p.k. zakazu orzekania na niekorzyść oskarżonego w wypadku skazania z zastosowaniem art. 387 k.p.k., jest zgodny z art. 42 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3, art. 78 oraz art. 176 ust. 1 Konstytucji,
p o s t a n a w i a
na postawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417 oraz z 2009 r. Nr 56, poz. 459) umorzyć postępowanie ze względu na zbędność wydania wyroku.
UZASADNIENIE
I
1. Sąd Najwyższy (dalej: sąd pytający) wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym czy art. 434 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.; dalej: k.p.k.) w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 176 ustawy z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 17, poz. 155; dalej: ustawa zmieniająca z 2003 r.), w zakresie, w jakim wyłącza stosowanie określonego w art. 434 § 1 k.p.k. zakazu orzekania na niekorzyść oskarżonego w wypadku skazania z zastosowaniem art. 387 k.p.k., jest zgodny z art. 42 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3, art. 78 oraz art. 176 ust. 1 Konstytucji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
