Postanowienie TK z dnia 14 stycznia 2008 r., sygn. Ts 247/06
p o s t a n a w i a:
28/1/B/2008
POSTANOWIENIE
z dnia 14 stycznia 2008 r.
Sygn. akt Ts 247/06
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Jerzy Stępień - przewodniczący
Ewa Łętowska - sprawozdawca
Adam Jamróz,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 września 2007 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Heleny i Bogusława Pelarów,
nie uwzględnić zażalenia.
UZASADNIENIE
W skardze konstytucyjnej złożonej do Trybunału Konstytucyjnego 4 października 2006 r. skarżący wnieśli o stwierdzenie, iż art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398, ze zm., dalej: u.o k.s.c.) jest niezgodny z art. 2 i art. 32 Konstytucji oraz, że art. 130 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm., dalej: k.p.c.) jest niezgodny z art. 2, art. 32, art. 77 ust. 2 i art. 78 Konstytucji. Skarżący zarzucili, że art. 149 ust. 1 u.o k.s.c., jako przepis intertemporalny, ogranicza korzystanie z konstytucyjnych praw i wolności - zasady prawidłowej legislacji, wynikającej z art. 2 Konstytucji oraz zasady równości określonej w art. 32 Konstytucji w sposób na tyle nieprecyzyjny, a zarazem arbitralny i szeroki, że narusza samą istotę wymienionych powyżej praw. Stanowisko to skarżący podtrzymali również w piśmie z 21 maja 2007 r., stanowiącym wykonanie zarządzenia sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 6 maja 2007 r. Art. 130 § 3 k.p.c., przewidując odrzucenie apelacji nieopłaconej lub nienależycie opłaconej bez możliwości usunięcia tego braku - jeżeli środki zaskarżenia są wnoszone przez profesjonalnego pełnomocnika - narusza zaś, zdaniem skarżących, zakaz nadmiernej ingerencji wynikający z art. 2 Konstytucji i art. 32 Konstytucji przez nieuzasadnione różnicowanie sytuacji stron w postępowaniu w zależności od tego, czy są reprezentowane przez profesjonalnego pełnomocnika. Skarżący podnoszą również, że przepis ten narusza prawo do dochodzenia na drodze sądowej naruszonych praw (art. 77 ust. 2 Konstytucji) oraz prawo do zaskarżenia orzeczenia wydanego w pierwszej instancji (art. 78 Konstytucji) wyłącznie ze względu na fiskalne interesy państwa przejawiające się w odrzuceniu nieopłaconego środka zaskarżenia bez możliwości usunięcia tego braku.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
