Wyrok SN z dnia 20 grudnia 2013 r., sygn. II PK 91/13

Stosowanie art. 8 k.p. pozostaje zatem w nierozłącznym związku z całokształtem okoliczności konkretnej sprawy. W oderwaniu od tych konkretnych okoliczności nie można formułować ogólnych dyrektyw co do stosowania tego przepisu. Ocena, czy w konkretnym przypadku ma zastosowanie norma art. 8 k.p., mieści się w granicach swobodnego uznania sędziowskiego. Sfera ta w ramach postępowania kasacyjnego może zaś podlegać kontroli tylko w przypadku szczególnie rażącego i oczywistego naruszenia.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda (przewodniczący)

SSA Magdalena Kostro-Wesołowska (sprawozdawca)

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z powództwa J. G. przeciwko W.-B. Spółce z o.o. w W. o odszkodowanie i sprostowanie świadectwa pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 20 grudnia 2013 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 15 listopada 2012 r.

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 2 lipca 2012 r. zasądził od pozwanej W.-B. Spółki z o.o. w W. na rzecz powoda J. G. kwotę 36.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 10 listopada 2011 r. oraz sprostował świadectwo pracy w ten sposób, że zapis stwierdzający ustanie stosunku pracy w trybie porozumienia stron zastąpił zapisem, że stosunek pracy ustał na skutek rozwiązania umowy o pracę przez pracownika z winy pracodawcy w trybie art. 55 § 1¹ k.p. Po rozpoznaniu sprawy na skutek apelacji strony pozwanej Sąd Okręgowy - Sąd Pracy w W. wyrokiem z dnia 15 listopada 2012 r. zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji w ten sposób, że powództwo oddalił (pkt I) i zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 2.730 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu przed obiema instancjami (pkt II).

Sąd Okręgowy uznał za prawidłowe ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy podnosząc, iż większość najważniejszych okoliczności miała charakter bezsporny. I tak powód podjął zatrudnienie u strony pozwanej 10 września 2007 r. na stanowisku członka zarządu - dyrektora zarządzającego z wynagrodzeniem w kwocie (ostatnio) 18.000 zł miesięcznie. W dniu 12 lipca 2011 r. został odwołany z funkcji prezesa zarządu, którą to funkcję objął G. Ś. W dniu 23 sierpnia 2011 r. strony - pozwana reprezentowana przez G. Ś. - zawarły porozumienia w kwestii rozwiązania łączącej ich umowy o pracy z dniem 31 października 2011 r. na mocy porozumienia stron. W okresie wyznaczonym powyższymi datami powód po wykorzystaniu urlopu wypoczynkowego był zwolniony z obowiązku świadczenia pracy, zachowując prawo do wynagrodzenia.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się