Wyrok SN z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. II PK 337/12
1. Pracodawca powinien poinformować pracownika o jego obowiązkach, gdy istnieje uzasadniona niepewność co do ich zakresu; jeżeli pracodawca tego nie uczyni, to naruszenie przez pracownika jego obowiązków nie może być zakwalifikowane jako podstawa rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika - art. 52 § 1 pkt 1 k.p.
2. Rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 k.p., jako nadzwyczajny sposób rozwiązania stosunku pracy, powinno być stosowane przez pracodawcę wyjątkowo i z ostrożnością. Musi ono być uzasadnione szczególnymi okolicznościami, które w zakresie winy pracownika polegają na jego złej woli lub rażącym niedbalstwie.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bogusław Cudowski
SSN Małgorzata Gersdorf
w sprawie z powództwa K. N. przeciwko L. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Z. o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 16 lipca 2013 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Z. z dnia 19 czerwca 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Z. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powódka K. N. wystąpiła przeciwko pozwanemu L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Z. z pozwem, w którym wniosła o przywrócenie jej do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania. Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów procesu.
Sąd pierwszej instancji ustalił, że powódka była zatrudniona od 15 października 2007 r. najpierw u poprzednika prawnego pozwanej, a następnie w pozwanej Spółce, ostatnio na podstawie umowy na czas nieokreślony, na stanowisku specjalisty ds. marketingu/projektanta graficznego. Powódka wykonywała pracę w Dziale Marketingu - w sekcji promocji. Przez cały okres swego zatrudnienia u pozwanej powódka regularnie przesyłała wiadomości e-mail z poczty służbowej na pocztę prywatną o adresie [...]. Pierwszy z tych adresów jest adresem wyłącznie powódki, natomiast do drugiego z nich dostęp ma również jej narzeczony. Wśród wiadomości przesyłanych przez powódkę znajdowały się maile z załączonymi newsletterami, maile o charakterze prywatnym (np. życzenia świąteczne, urodzinowe), a także wiadomości zawierające dane kontrahentów spółki, umowę z kontrahentem, plan sprzedaży, maile z nazwami opraw produkowanych przez pozwanego. Tylko w 2011 r. powódka przesłała z poczty służbowej na prywatną ponad 100 wiadomości. Dnia 8 kwietnia 2011 r. powódka przesłała na adres [...] wiadomość, którą otrzymała od przełożonej B. T., zawierająca jej korespondencję z kontrahentem oraz jego pełne dane. Podobnej treści wiadomość z danymi kontrahenta z Brazylii oraz Nowej Zelandii powódka przesłała na swój adres prywatny. Dnia 26 kwietnia 2011 r. powódka przesłała na swoją pocztę prywatną mail zawierający w załączniku roczny plan sprzedaży. Gdy B. T. przesłała do powódki umowę spółki z firmą L., którą powódka miała przekazać członkowi zarządu do podpisu, powódka przesłała całego maila (wraz z umową) na pocztę prywatną gdyż chciała skorzystać z zawartej w umowie specyfikacji produktu (który miała umieścić w katalogu), nie próbując pozyskać jej z innych źródeł. Powódka wiedziała, jakie informacje pracodawca uważa za niejawne i jakie podlegać winny szczególnej ochronie. 14 sierpnia 2007 r., jeszcze przed nawiązanie stosunku pracy, jako studentka korzystająca z danych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa L. S.A., podpisała oświadczenie o zachowaniu w tajemnicy informacji niejawnych. Przesyłając wiadomości e-mail z poczty służbowej na dwa adresy prywatne powódka nie miała świadomości stwarzania zagrożenia dla interesów pracodawcy, choć powinna zdawać sobie z tego sprawę. Zgodnie z § 9 pkt 9 regulaminu pracy obowiązującym u pozwanego, podstawowym obowiązkiem pracownika jest, między innymi zachowanie w tajemnicy informacji technicznych, handlowych lub organizacyjnych zakładu, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
