Postanowienie SN z dnia 3 lutego 2009 r., sygn. IV KK 367/08
Już pod rządami Konstytucji z 1952 r. ukształtowała się koncepcja monistycznego porządku prawnego, gdzie umowy międzynarodowe stanowią część polskiego porządku prawnego. To stanowisko zachowało pełną aktualność pod rządami Małej Konstytucji. Zawarta ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki umowa o ekstradycji nie należała do żadnej z wymienionych w ustawie konstytucyjnej kategorii umów wymagających ratyfikacji za zgodą wyrażoną w ustawie.
Umowa ekstradycyjna z Stanami Zjednoczonymi Ameryki z 1996 r. ma obecnie status umowy międzynarodowej ratyfikowanej za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie. Prawo polskie zapewnia jej bezpośrednie stosowanie w prawie krajowym, bez potrzeby dokonywania dalszych działań. Jest to zgodne z art. 87 ust. 1 i art. 91 ust. Konstytucji RP, które ustanawiając katalog źródeł prawa stanowią, że źródłem prawa są ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz że stanowią one część krajowego porządku prawnego i są bezpośrednio stosowane, chyba że ich stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy.
Przepisy zawarte w rozdziałach 64 i 65 k.p.k. w stosunku do umów międzynarodowych pełnią rolę subsydiarną i ich celem jest zapewnienie praktycznej możliwości wykonywania postanowień umownych.
W umowie o ekstradycji została zawarta samodzielna regulacja dotycząca wydania obywatela państwa wezwanego. Państwa strony umowy o ekstradycji określiły wyraźnie katalog sytuacji, w których wydanie jest niedopuszczalne (np. w sprawach o przestępstwa polityczne). Tym samym uznały, że inne, niewymienione w tym katalogu sytuacje nie mogą stanowić podstawy odmowy wydania.
Z uzasadnienia:
„W dniu 8 maja 2008 r. Prokurator Okręgowy w K. na podstawie art. 603 § 1 k.p.k. wystąpił do Sądu Okręgowego w K. z wnioskiem o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności wydania do Stanów Zjednoczonych Ameryki obywatela polskiego i amerykańskiego o nazwisku R. C. L., poszukiwanego przez Okręgowy Sąd Stanowy USA dla Południowego Okręgu Stanu Floryda, w celu przeprowadzenia postępowania w sprawie: oszustwa przy użyciu przekazu telegraficznego, oszustwa pocztowego, fałszywego oświadczenia i krzywoprzysięstwa. Postanowieniem z dnia 11 lipca 2008 r., sygn. akt III Kop 53/08, Sąd Okręgowy w K. orzekł prawną niedopuszczalność wydania R. C. L. w celu przeprowadzenia postępowania karnego w wyżej opisanych sprawach. Tym samym postanowieniem uchylił wobec R. C. L. środki zapobiegawcze orzeczone postanowieniem Sądu Okręgowego w K. z dnia 21 lutego 2008 r., III Kop 6/08, w postaci zakazu opuszczania kraju połączonego z zatrzymaniem paszportu, dozoru policji oraz poręczenia majątkowego w kwocie 500.000 zł, zarządzając wypłatę kwoty poręczenia powiększoną o narosłe odsetki. Postanowienie to stało się prawomocne w dniu 19 lipca 2008 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
