Wyrok SN z dnia 16 października 2009 r., sygn. I PK 89/09

1. Na podstawie art. 84 k.p. nieważne jest zobowiązanie się pracownika, że w przyszłości nie będzie dochodził od pracodawcy tego wynagrodzenia za pracę (pactum de non petendo).

2. Żądanie zapłaty wynagrodzenia za pracę, którego pracownik zrzekł się w nieważnej ugodzie (porozumieniu rozwiązującym umowę o pracę) może stanowić nadużycie prawa (art. 8 k.p.) jako postępowanie nieuczciwe, naruszające zasady zaufania i lojalności wobec pracodawcy.

Teza urzędowa

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący)

SSN Józef Iwulski (sprawozdawca),

SSN Romualda Spyt

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 października 2009 r. spraw z powództwa Piotra L. przeciwko "E.G.P." Spółce z o.o. w W. o zapłatę, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 29 stycznia 2009 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasdnienie

Wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2008 r. [...] Sąd Rejonowy dla Krakowa - Nowej Huty - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie zasądził na rzecz powoda Piotra L. od pozwanej E.P. Spółki z o.o. w W. kwotę 34.909,01 zł, oddalił powództwo w pozostałym zakresie oraz zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.300 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód od 1 października 1996 r. pracował w W.S. Spółce z o.o. w W. na stanowisku regionalnego kierownika do spraw sprzedaży (GL), a z dniem 1 lutego 2005 r. został przejęty w trybie art. 23 k.p. przez pozwaną spółkę. W dniu 23 czerwca 2006 r. powód zawarł z pozwaną porozumienie w sprawie rozwiązania umowy o pracę z tym dniem. Na podstawie tego porozumienia pracodawca zobowiązał się do wypłaty pracownikowi dodatkowego świadczenia pieniężnego tytułem rekompensaty za brak trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, a także kwoty równej trzymiesięcznemu wynagrodzeniu "na zaspokojenie całokształtu roszczeń pracownika" pod warunkiem rozliczenia się z powierzonego mu mienia i haseł służbowych. Powód oświadczył, że po otrzymaniu wskazanych kwot nie będzie wysuwał pod adresem pozwanej żadnych roszczeń związanych ze stosunkiem pracy i że nie będzie takich roszczeń kierował w przyszłości.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się