Wyrok SN z dnia 6 grudnia 2001 r. sygn. I PKN 720/00

Samowolny zabór przez pracownika z jego akt osobowych dokumentów dotyczących stosunku pracy i uporczywa odmowa ich zwrotu na żądanie pra­codawcy stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowni­czych (art. 52 § 1 pkt 1 w związku z art. 100 § 1 KP).

Przewodniczący SSN Józef Iwulski

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (spra­wozdawca), Andrzej Kijowski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2001 r. sprawy z powództwa Witolda D. przeciwko Prasowym Zakładom Graficznym Spółce z o.o. w K. o przywró­cenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koszalinie z dnia 18 maja 2000 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Koszalinie wyrokiem z 29 lutego 2000 r. oddalił powództwo Witolda D. przeciwko Prasowym Zakładom Graficznym Spółce z o.o. w K. o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach i zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony w pozwanej Spółce na pod­stawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku kierownika zmianowego. Do 31 maja 1999 r. otrzymywał wynagrodzenie za pracę w XVIII kategorii zaszere­gowania w wysokości 875 zł z dodatkiem funkcyjnym w kwocie 220 zł, premiami i dodatkami na zasadach określonych w przepisach o wynagrodzeniu i w układzie zbiorowym pracy. Obowiązujący u pozwanego pracodawcy regulamin wynagradza­nia przewiduje dla stanowiska powoda (kierownika zmianowego) kategorię zaszere­gowania do XXIII. Przeszeregowania dokonuje dyrektor na wniosek kierownika ko­mórki organizacyjnej pracownika stosownie do możliwości finansowych Spółki. W szczególnie uzasadnionych przypadkach - z uwagi na szczególnie wysokie kwalifika­cje pracownika bądź osiąganie przez niego ponadprzeciętnych wyników pracy - dy­rektor może zaszeregować pracownika o dwie kategorie wyżej od maksymalnej ka­tegorii zaszeregowania określonej w zakładowym taryfikatorze kwalifikacyjnym. W dniu 1 czerwca 1999 r. powód ustalił z dyrektorem Mirosławem C. zmianę warunków pracy i płacy w ten sposób, że umowa o pracę na dotychczasowym stanowisku przekształciła się z tym dniem z umowy na czas nieokreślony w umowę zawartą na czas określony do 1 czerwca 2005 r., wynagrodzenie powoda ustalono według XXX kate­gorii zaszeregowania na kwotę 1.910 zł, pozostawiono dodatek funkcyjny w kwocie 220 zł i możliwość otrzymywania premii oraz dodatków na poprzednio obowiązujących zasadach. Przewidziano też, że umowa może być rozwiązana w każdym czasie w drodze porozumienia stron oraz przez pracownika za uprzednim trzymiesięcznym wypowiedzeniem. Aneks z 1 czerwca 1999 r. nie został złożony w dziale kadr i w księgowości ani przez dyrektora, ani przez powoda. W dniu 12 czerwca 1999 r. dy­rektor Mirosław C. został odwołany z pełnionej funkcji. Już po tym fakcie poinformował telefonicznie sekretarkę o pozostawionej w biurku umowie dotyczącej powoda. Dopiero wówczas złożono ja w dziale rachuby i płac. Nowo powołany zarząd pozwa­nej Spółki, po uzyskaniu informacji o treści umowy powoda, zlecił pełnomocnikowi, radcy prawnemu Tadeuszowi K., przeprowadzenie z powodem rozmów w sprawie renegocjacji warunków umowy, w szczególności przystosowania stawki wynagro­dzenia do dopuszczalnej zgodnie z taryfikatorem. Rozmowy odbyły się 24 i 28 czerwca 1999 r. Podczas drugiej z nich pełnomocnik poinformował powoda, że nie musi się zgodzić na zmianę warunków aneksu do umowy z 1 czerwca 1999 r., nie uniknie jednak jej wypowiedzenia. Powód zgodził się na zmianę warunków co do stawki zaszeregowania (wynagrodzenia), zastrzegając, że nie zrezygnuje z warunku obowiązywania umowy do 2005 r. Z przebiegu spotkań pełnomocnik sporządził no­tatki służbowe, które przekazał dyrektorowi. W dniu 28 czerwca 1999 r. około godz. 14w obecności pełnomocnika, kadrowa odczytała powodowi pismo o wypowie­dzeniu warunków pracy i płacy w ten sposób,o zwrot zabranych dokumentów. Powód odmówił i pomimo nalegań sekretarki nie zwrócił żądanych egzemplarzy umowy. Po godz. 17 powód zadzwonił do zakładu pracy mówiąc dyrektorowi, że zasięgnął porady niezależnego prawnika, który powiedział mu, że nie musi przyjąć warunków nowej umowy z dnia na dzień. W dniu 2 lipca 1999 r. pracodawca wezwał powoda do natychmiastowego zwrotu samowolnie za­branych z akt osobowych dokumentów - dwóch kopii umów o pracę z 29 czerwca 1999 r. - pod rygorem wyciągnięcia konsekwencji służbowych aż do rozwiązania umowy o pracę włącznie. W dniu 26 lipca 1999 r. pracodawca rozwiązał z powodem umowę o pracę zawartą 2 stycznia 1970 r. bez wypowiedzenia z winy pracownika z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych w postaci „samowolnego zabrania dokumentów będących własnością firmy (kopii nowej umowy o pracę)” w dniu 30 czerwca 1999 r. oraz ich niezwrócenia do dnia rozwiązania umowy. Powód zapoznał się z treścią pisma, lecz odmówił jego podpisania.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się