Wyrok SN z dnia 27 maja 1999 r. sygn. I PKN 89/99
Wynagrodzenie akordowe powinno określać stawkę akordową oraz normy pracy.
Przewodniczący: SSN Zbigniew Myszka
Sędziowie SN: Walerian Sanetra (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 27 maja 1999 r. sprawy z powództwa Zbigniewa Ć. przeciwko Przedsiębiorstwu Produkcyjno-Usługowo-Handlowemu „K.” S.A. w K. o wynagrodzenie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach z dnia 14 października 1998 r. [...]
uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
W imieniu powoda Zbigniewa Ć. wniesiona została kasacja od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach z dnia 14 października 1998 r. [...], którym Sąd ten oddalił jego apelację od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Kielcach z dnia 28 maja 1998 r. [...].
Sąd pierwszej instancji zasądził od pozwanego Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowo-Handlowego „K.” Spółki Akcyjnej w K. na rzecz powoda Zbigniewa Ć. kwotę 354 DM (z 8% odsetek w stosunku rocznym od dnia 21 października 1998 r. do dnia 25 maja 1998 r. i z dalszymi odsetkami ustawowymi do dnia zapłaty) tytułem ekwiwalentu pieniężnego za jeden podstawowy posiłek dziennie za okres od 12 maja do 30 września 1997 r. oraz oddalił powództwo w pozostałej części, tj. w odniesieniu do kwoty 8.394 zł. Sąd ten ustalił, iż powód zatrudniony był przez pozwaną Spółkę w charakterze kamieniarza w okresie od 12 maja 1997 r. do 30 września 1997 r. Powód świadczył pracę w Niemczech. Strony w umowie z dnia 12 maja 1997 r., ustaliły, że powodowi przysługiwać będzie wynagrodzenie walutowe w łącznej wysokości w kwocie 2.400 DM. Aneksem z dnia 12 maja 1997 r. podpisanym przez strony ustalono, że należne wynagrodzenie obliczane będzie w systemie akordowym w taki sposób, że wynagrodzenie stanowić będzie 28,5% wielkości miesięcznego przerobu pracodawcy „na kontrakcie”, na którym zatrudniony jest pracownik, podzielone pomiędzy wszystkich pracowników fizycznych „kontraktu”. Powód podpisał zarówno umowę o pracę, jak też aneks do tej umowy. Pozwany nie zapewnił powodowi jednego posiłku w stołówce dziennie, ani też nie wypłacił ekwiwalentu za posiłki przygotowane przez powoda, mimo obowiązku przewidzianego w tym przedmiocie w załączniku nr 1 do umowy stanowiącego jej część składową. W związku z tym Sąd uznał powództwo za uzasadnione co do kwoty 354 DM, stanowiącej ekwiwalent pieniężny za jeden podstawowy posiłek dziennie w okresie od 12 maja 1997 r. do 30 września 1997 r., jako znajdujące swą podstawę w § 8 ust. 1 uchwały Rady Ministrów z dnia 3 maja 1989 r. w sprawie zasad wynagradzania oraz przyznawania innych świadczeń związanych z pracą pracownikom skierowanym do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług eksportowych (M.P. Nr 14, poz. 106). Sąd Pracy uznał jednocześnie za nieuzasadnione powództwo o zapłatę wynagrodzenia walutowego liczonego według zasad określonych w § 2 umowy z dnia 12 maja 1997 r., bowiem powód podpisał aneks do tej umowy określający miesięczne wynagrodzenie liczone od wielkości przerobu, zaś prawidłowości rachunkowego wyliczenia wynagrodzenia akordowego nie kwestionował.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
