Wyrok SN z dnia 3 listopada 1997 r. sygn. I PKN 327/97
W nowych warunkach ustrojowych i społeczno-gospodarczych jest w pełni aktualne uznanie, że długotrwała choroba pracownika może stanowić przyczynę wypowiedzenia mu umowy o pracę.
Przewodniczący SSN: Adam Józefowicz
Sędziowie SN: Maria Mańkowska, Walerian Sanetra (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 1997 r. sprawy z powództwa Haliny B. przeciwko Bankowi Zachodniemu SA w W. o ustalenie i odszkodowanie, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 28 listopada 1996 r. [...]
oddalił kasację.
Uzasadnienie
Powódka Halina B. wniosła kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 28 listopada 1996 r. [...], którym Sąd ten oddalił jej apelację od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Poznaniu z dnia 24 lipca 1996 r. [...].
W związku z wypowiedzeniem powódce umowy o pracę wniosła ona do Sądu Pracy odwołanie, domagając się ustalenia, iż dokonane jej przez pozwany Bank Rozwoju Rolnictwa „P." SA w P. (którego następcą prawnym stał się Bank „Z." SA w W.) wypowiedzenie umowy o pracę jest nieuzasadnione oraz o zasądzenie na jej rzecz także odszkodowania w kwocie 7.980 zł. Sąd Pracy oddalił jej powództwo w całości. W uzasadnieniu swojego stanowiska Sąd ten, powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego, a w szczególności na uchwałę pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 27 czerwca 1985 r, III PZP 10/85 (OSNCP 1985 r. z. 11 poz. 164) oraz orzeczenie z dnia 30 stycznia 1976 r, I PRN 52/75, stwierdził, z jednej strony (na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego), iż powódka należała do pracowników sumiennych, wykonujących swą pracę właściwie i fachowo, jednakże, z drugiej strony, nie sposób dopatrzeć się w działaniu pozwanego jakichkolwiek elementów mogących świadczyć o złej woli i pogwałceniu przez niego zasad współżycia społecznego w wyniku wypowiedzenia powódce umowy o pracę. W ocenie Sądu pierwszej instancji należało przychylić się do stanowiska strony pozwanej, że absencja powódki nastąpiła w szczególnie trudnej sytuacji pracodawcy, związanej z zawieszeniem działalności Banku i poszukiwaniem nowego inwestora, co prowadziło do nasilenia się działań wymagających ocen i pomocy o charakterze prawnym. Brak zatem radcy prawnego, zdaniem tego Sądu, mógł powodować i powodował dezorganizację pracy w Banku oraz uzasadniał wypowiedzenie umowy o pracę powódce ze względu na interes zakładu pracy. W związku z powyższym w ocenie tego Sądu, wypowiedzenie umowy o pracę powódce nie zmierzało do obejścia przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
