Wyrok SN z dnia 18 stycznia 1989 r., sygn. I PRN 62/88
1. Wypowiedzenie pracownicy warunków umowy o pracę i zaproponowanie jej – po upływie okresu wypowiedzenia – zatrudnienia na podstawie umowy o pracę nakładczą nie stanowi wypowiedzenia zmieniającego, gdyż w istocie jest to wypowiedzenie umowy o pracę (definitywne).
2. Likwidacja oddziału jako jednostki organizacyjnej nie będącej zakładem pracy w rozumieniu art. 3 k.p. nie jest likwidacją zakładu pracy w rozumieniu § 15 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 1981 r. w sprawie urlopów wychowawczych (j.t. Dz.U. z 1985 r. nr 2, poz. 10 ze zm.).
Sąd Najwyższy przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej PRL po rozpoznaniu sprawy z powództwa Joanny S. przeciwko Siemiatyckim Zakładom Obuwia w Siemiatyczach o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczną na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego PRL DK II Pc 723/88 od i wyroku Sądu Rejonowego – Sądu Pracy w Bielsku Podlaskim z dnia 30 czerwca 1988 r. IV P 92/88 uchylił zaskarżony wyrok i przywrócił powódkę do pracy u strony pozwanej na poprzednich warunkach pracy i płacy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
